Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrew John Ridgeley (ur. 26 stycznia 1963 w Bushey[1]) – brytyjski piosenkarz, gitarzysta, działacz ochrony środowiska.
Imię i nazwisko |
Andrew John Ridgeley |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
1981–1990 |
Wydawnictwo | |
Zespoły | |
Wham! |
Najbardziej znany jako członek popularnego w latach 80. XX wieku duetu Wham! (razem z George’em Michaelem)[2].
Jest synem Alberto Mario Zacharii (później zmienił nazwisko na Ridgeley), pół-Włocha, pół-Egipcjanina zamieszkałego w Wielkiej Brytanii, i Jennifer Dunlop[3]. Pochodzi z mało zamożnej rodziny[4], jego ojciec po odbyciu służby wojskowej w Royal Air Force pracował w sklepie fotograficznym, a matka po urodzeniu syna podjęła pracę nauczycielki[5]. Początkowo dorastał z młodszym o rok bratem Paulem w Egham pod Londynem, następnie zamieszkał z rodziną w Bushey[6], gdzie uczęszczał do Bushey Meads School[7].
W młodości zafascynowany był twórczością Davida Bowiego, Eltona Johna, Freddiego Mercury i Jimmy’ego Page’a i zespołów: Queen, Led Zeppelin, The Beatles, The Everly Brothers, The Rolling Stones i Genesis[8]. W wieku siedmiu lat rozpoczął naukę gry na instrumentach klawiszowych, ponadto zaczął komponować swoje pierwsze piosenki[9]. Jako nastolatek dorabiał, rozwożąc gazety[9] i mył samochody[10]. Zniechęcony do dalszej nauki w Bushey Meads School, po szóstej klasie porzucił szkołę i zapisał się do Cassio College[11], której także nie ukończył[12].
W 1979 wraz z przyjacielem z Bushey Meads School George’em Michaelem, jego kolegą Davidem Mortimerem, a także swoim bratem Paulem Ridgeleyem i sąsiadem Andym Leaverem założył zespół The Executive, grający muzykę ska[13]. Po rozpadzie formacji pracował jako magazynier w sklepie ze sprzętem fotograficznym J.J. Silber, który należał do jego ojca[14]. W 1981 wraz z Michaelem założył zespół Wham!, w którym został specjalistą od wizerunku i przekonał Michaela, że sukcesywnie powinni zmieniać swój imidż. W 1982 nawiązali współpracę z niezależną wytwórnią Innervision Records[15] i wydali debiutancki singel „Wham Rap! (Enjoy What You Do)”[16], który został dobrze przyjęty przez odbiorców[17]. W tym samym roku otrzymali propozycję występu w ramach zastępstwa w popularnym programie telewizyjnym Top of the Pops, podczas którego wykonali piosenkę „Young Guns (Go For It!)”[18]. Występ ten uważany jest do dziś za jeden z najlepszych w historii zespołu, jak również całego programu[19]. 9 lipca 1983 nakładem Innervision Records do sprzedaży trafił ich debiutancki album studyjny pt. Fantastic[20], który przez pierwsze dwa tygodnie po wydaniu znajdował się na pierwszym miejscu brytyjskiej listy najlepiej sprzedających się płyt[21].
Sukces pierwszego albumu sprawił, że zespołem zaczęły się interesować wielkie koncerny fonograficzne. Duet rozwiązał umowę z Innervision[22], a w listopadzie 1984 nakładem wytwórni Epic Records wydał album pt. Make It Big[23], który był promowany przebojami: „Wake Me Up Before You Go-Go”, „Freedom” i „Careless Whisper”[24]. Album przez wiele tygodni znajdował się na pierwszych miejscach list najczęściej kupowanych płyt m.in. w Wielkiej Brytanii[25], Stanach Zjednoczonych[26], Holandii[27], Szwecji[28] i Norwegii[29]. Również w 1984 wraz z Michaelem wydał, utrzymaną w świątecznych klimatach, piosenkę „Last Christmas”[30], która dotarła do drugiego miejsca brytyjskiej listy przebojów[31] i stała się wielkim przebojem[32].
W grudniu 1984 rozpoczął światową trasę koncertową The Big Tour, która obejmowała występy w Wielkiej Brytanii, USA i Japonii[33]. W ramach trasy odbył z Michaelem 10-dniową wizytę w Chinach w kwietniu 1985, stając się pierwszym zachodnim zespołem popowym, któremu udało się wystąpić w tym państwie[34]. W lipcu 1985 wystąpił jako chórzysta podczas koncertu charytatywnego Live Aid na Stadionie Wembley[35]. W lipcu i sierpniu odbył z Wham! trasę koncertową po USA pod nazwą Whamamerica![36]. Wiosną 1986 ogłosił zakończenie działalności Wham!, po czym wydał z Michaelem ostatni album studyjny pt. Music from the Edge of Heaven i kompilacyjny pt. The Final oraz zagrał 28 czerwca 1986 pożegnalny koncert The Final na Stadionie Wembley[37], który zgromadził 72-tysięczną publiczność[38].
Po zakończeniu kariery muzycznej przez krótki czas był kierowcą wyścigowym, wystartował m.in. w wyścigu Celebrity Car[39] oraz brał udział w wyścigach Formuły 3[40]. W 1989 nagrał album pt. Son of Albert, na którym umieścił m.in. singiel „Shake” oraz utwór „Red Dress” z gościnnym udziałem Michaela[41]. Ze względu na słaby odbiór komercyjny płyty porzucił karierę muzyczną, z wyjątkiem gościnnego występu u boku Michaela w 1991 na festiwalu Rock in Rio, na którym wykonali wspólnie utwory „I’m Your Man” i „Freedom'90”[42].
W lutym 2017 na gali rozdania Brit Awards wygłosił przemowę honorującą George’a Michaela, który zmarł kilka tygodni wcześniej[43].
W 2019 premierę miał film Last Christmas, w którym Ridgeley pojawił się gościnnie w roli cameo.
Przez kilka lat pozostawał w nieformalnym związku z wokalistką Shirlie Holliman, która występowała z nim w Wham![44]. Był także związany z amerykańską modelką Donyą Fiorentino[45]. Związany z Keren Woodward, członkinią girls bandu Bananarama. Mieszka w Kornwalii[46].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.