Anna
imię żeńskie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Anna?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
AnnaⓘAnna, HannaⓘHanna (hebr. חַנָּה hannāh – „łaska”) – imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego, które tłumaczy się jako „pełna wdzięku, łaski”[1]. W Polsce imię Anna notowane jest od 1229 roku, zaś w formie Hanna – od 1311 roku[2], ze staropolskimi zdrobnieniami: Annusza, Hannula, Hannusza, Anica, Anka, Anuchna, Anula, Anulka, Anusza, Hanc(z)ka, Hania, Haniła(?), Hanka, Hanszka, Hanuchna, Hanula, Hanulka, Hanusza, Hanuszka, Hańka, Janka, Nuchna, Nutka[3]. Nagłosowe h- można wyjaśnić jako przydech przed samogłoską znajdującą się na początku imienia lub jako wyraz wpływów niemieckich[4]. Forma Hanna, jakkolwiek stała się imieniem nadawanym samodzielnie, w dalszym ciągu wraz z pochodnymi formami – również w czasach współczesnych – występuje jako spieszczenie imienia Anna. Inne formy pochodne: Anita, Aneta, Anika.
Ten artykuł dotyczy imienia. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
Anna jest najpopularniejszym imieniem w Polsce. Według stanu na styczeń 2017 r. imię to nosi 1 070 289 kobiet w Polsce, czyli 5,4% (ponad ) populacji żeńskiej kraju i jest ono o ponad 50% częstsze, niż drugie co do popularności imię w Polsce – Piotr (700 645 nadań). Ponadto Hanna w całej populacji Polek zajmowała w 2017 r. 46. miejsce (151 291 nadań)[5].
Natomiast wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, w 2017 r. Anna zajmowała 19., a Hanna 6. – miejsce w grupie imion żeńskich[6].