Australopithecus bahrelghazali
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Australopithecus bahrelghazali (Praeanthropus bahrelghazali[1]) – wymarły hominid odkryty w 1993 roku przez Michela Bruneta, w starym korycie rzeki Bahr el Ghazal w Czadzie, ok. 2,5 tysiąca km na zachód od wschodnioafrykańskich Wielkich Rowów.
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Australopithecus bahrelghazali | |||
Brunet et al., 1995 | |||
Okres istnienia: 3,5–3 mln lat temu | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Australopithecus bahrelghazali | ||
Zasięg występowania | |||
Miejsce odkrycia | |||
| |||
|
Zamknij
Jak na razie jest to jedyny gatunek australopiteka znaleziony tak daleko na zachód. Według rosnącej ciągle liczby paleoantropologów, którzy przyznają, że jest to samodzielny gatunek, Australopithecus bahrelghazali żył w okresie 3 – 3,5 mln lat temu. Odkryty przez Bruneta osobnik został nazwany Abel.