Biserka Rajčić
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biserka Rajčić, cyr. Бисерка Рајчић (ur. 1940 w Jelašnicy k. Zaječaru) – serbska tłumaczka literatury polskiej.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
tłumaczka, literaturoznawczyni |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
  | |
Ukończyła studia filologiczne na Uniwersytecie Belgradzkim. Jest uczennicą i kontynuatorką prac translatorskich tłumacza literatury polskiej Petara Vujičicia. Tłumaczy z języka polskiego, rosyjskiego, czeskiego, słowackiego, a także bułgarskiego. Pracowała w Narodowej Bibliotece Serbii i w bibliotece Serbskiej Akademii Nauk i Sztuk SANU. Od 1967 współpracuje z Radiem Belgrad.
Jest autorką wielu esejów i artykułów poświęconych polskiej literaturze i sztuce, a w szczególności teatrowi. Bibliografia B. Rajčić obejmuje 1584 pozycje. W jej dorobku translatorskim jest 77 publikacji, z różnych dziedzin humanistyki. Na liście przetłumaczonych przez nią polskich autorów jest ponad 330 polskich pisarzy, a także filozofów i historyków. Przetłumaczyła wiele sztuk i omówiła twórczość m.in.: Stanisława Ignacego Witkiewicza, Witolda Gombrowicza, Tadeusza Różewicza, Sławomira Mrożka, Erwina Axera, Tadeusza Kantora, Krystiana Lupy, a także teksty teoretyków teatru: Jana Kotta, Jerzego Ziomka, Edwarda Csató, Konstantego Puzyny i innych.
W latach 2000–2004 wystawiono w jej tłumaczeniu Kartotekę Tadeusza Różewicza, Antygonę w Nowym Jorku i Czwartą siostrę Janusza Głowackiego, sztuki Ingmara Villqista i Krzysztofa Bizio.
Jest autorką monografii Cywilizacja polska – syntezy wiedzy o polskiej kulturze, wydanej w 2003 (wyd. Geopoetika, ISBN 86-7666-000-X) oraz książki „Moj Krakov”.
W 2015 w wydawnictwie Universitas ukazała się poświęcona jej książka, zatytułowana po prostu Biserka (czyli „Perełka”). Jej autorem jest Łukasz Mańczyk. Publikacja otrzymała laur Krakowskiej Książki Miesiąca.
Za swoją pracę B. Rajćić została uhonorowana:
- nagrodą Jovana Maksimovicia za tłumaczenia z języka rosyjskiego (1984)[1];
- nagrodą ZAiKS-u (1989)[1];
- Srebrnym Krzyżem Zasługi (1991)[1];
- nagrodą im. Zbigniewa Dominiaka przyznawaną tłumaczom poezji polskiej na języki słowiańskie (2004)[1];
- nagrodą im. Stanisława Ignacego Witkiewicza za propagowanie polskiej kultury teatralnej na świecie (2007)[1];
- nagrodą Transatlantyk Instytutu Książki przyznawanej najwybitniejszym tłumaczom literatury polskiej (2009)[1];
- honorowym obywatelstwem Krakowa na wniosek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (2018)[2][3];
- Odznaką Honorową „Bene Merito” (2022)[4].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
