Brytyjska Misja Wojskowa w Polsce
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Brytyjska Misja Wojskowa w Polsce (ang. British Military Mission to Poland) – misja wojskowa czasu II Rzeczypospolitej mająca wspierać Wojsko Polskie po zakończeniu I wojny światowej, m.in. przeciwko siłom bolszewickim.
Siedziba misji przy ul. Krakowskie Przedmieście 15 (1923; zdjęcie z 2021) | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1919 |
Data likwidacji |
1924 |
Szef Misji |
Adrian Carton de Wiart |
Adres | |
ul. Krakowskie Przedmieście 15, Warszawa | |
52°14′33,00″N 21°00′50,00″E |
Ze względu na debaty w rządzie brytyjskim[1] na temat jego polityki wobec nowego rządu w Rosji, misja nie była obsadzona ani w pełni wykorzystana w porównaniu z misją francuską[2].
29 sierpnia 1919 misja potwierdziła fakt posiadania bojowych środków trujących przez stronę rosyjską na froncie Peterhof-Gatczyna. Doniesienia Brytyjczyków zbiegły się w czasie z wykryciem w Janowie Poleskim pocisków gazowych niewiadomego pochodzenia. Polska posiadała w tym czasie 300 tys. masek gazowych, co uznawano za liczbę wystarczającą.