Bydgoski Węzeł Wodny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bydgoski Węzeł Wodny (BWW) – związek cech hydrograficznych Brdy, Wisły, Kanału Bydgoskiego i Górnonoteckiego oraz mniejszych strug wodnych na obszarze miasta Bydgoszczy i w jego najbliższym sąsiedztwie, wraz z budowlami i urządzeniami hydrotechnicznymi oraz zabudową nadbrzeżną.
Brda w centrum Bydgoszczy | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Lata budowy | |||
Początek | |||
Miejsce | |||
Wysokość |
28 m n.p.m. | ||
Koniec | |||
Miejsce | |||
Wysokość |
58 m n.p.m. | ||
Typ kanału | |||
Śluzy |
10 | ||
Pochylnie |
5 | ||
Jazy |
3 | ||
brak współrzędnych | |||
|
Bydgoski Węzeł Wodny jest uznawany za najcenniejszy zasób środowiska Bydgoszczy. Stanowi on element międzynarodowych dróg wodnych: E70 łączącej wschód i zachód Europy oraz drogi E40 łączącej Morze Bałtyckie z Morzem Czarnym. W skład węzła wchodzą łączące się ze sobą, skanalizowane, bądź spławne cieki wodne o łącznej długości nabrzeży ok. 100 km[1]. Bydgoski Węzeł Wodny jest łącznikiem dorzeczy Wisły i Odry, a poprzez Kanał Górnonotecki, jezioro Gopło i Kanał Warta-Gopło łączy się również z dorzeczem Warty.