Dee Dee Bridgewater
amerykańska aktorka i wokalistka jazzowa Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
amerykańska aktorka i wokalistka jazzowa Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dee Dee Bridgewater, właśc. Denise Eileen Garrett[1] (ur. 27 maja 1950 w Memphis)[1] – amerykańska aktorka, wokalistka jazzowa i prowadząca audycję JazzSet with Dee Dee Bridgewater w National Public Radio, zdobywczyni dwóch nagród Grammy (1998) i nagrody Tony (1975). Laureatka NEA Jazz Masters Award[2] 2017.
 Dee Dee Bridgewater na koncercie w Niemczech (2006) | |
| Imię i nazwisko |
Denise Eileen Garrett |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 maja 1950 |
| Pochodzenie | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Wydawnictwo |
MCA, Polygram, Verve, DDB |
| Odznaczenia | |
   | |
| Strona internetowa | |
Dee Dee Bridgewater urodziła się jako Denise Eileen Garrett 27 maja 1950 w Memphis w stanie Tennessee w USA. Dorastała w mieście Flint w stanie Michigan. Jak sama wspomina, matka często słuchała w domu płyty z największymi hitami Elli Fitzgerald, która inspirowała ją w swojej karierze muzycznej. Natomiast jej ojciec, Matthew Garrett, grał na trąbce przeboje Booker Little, Charlesa Lloyda i George’a Colemana. Był nauczycielem w Manassas High School. Na takich wzorach wychowywała się i na nich wsparła swoją przyszłą karierę. A zaczynała już w wieku 16 lat, jako członek trio śpiewała w klubach w Michigan. 2 lata później rozpoczęła studia w Michigan State University, potem przeniosła się do Uniwersytetu Illinois w Urbana-Champaign. W 1969 roku ze studenckim zespołem jazzowym wyjechała w trasę koncertową po ZSRR. Rok później spotkała swojego męża, Cecila Bridgewatera. Po ślubie w 1971 roku, przeprowadzili się do Nowego Jorku, gdzie Cecil grał na trąbce w swoim zespole Horace Silver.
We wczesnych latach 70. dołączyła jako wokalistka do Thad Jones-Mel Lewis Jazz Orchestra. To był początek jej kariery jazzowej. W tym czasie grała koncerty z takimi muzykami jak Sonny Rollins, Dizzy Gillespie, Dexter Gordon czy Max Roach. W 1973 roku wystąpiła na Festiwalu Jazzowym w Monterey. To była przepustka do sukcesu. Rok później wydała swój pierwszy solowy albym Afro Blue i wystąpiła na Broadwayu w musicalu The Wiz.
Później pojawiała się w kilku innych produkcjach scenicznych. W 1984 roku wyjechała na tournée po Francji z musicalem Sophisticated Ladies. 2 lata później przeprowadziła się do Paryża. W tym samym roku zagrała Billie Holiday w musicalu Lady Day. Na przełomie lat 80. i 90. wróciła do jazzu. W 1990 wystąpiła na Festival de Jazz de Montreux. 4 lata później zaczęła współpracę z Horace’em Silverem, która zakończyła się albumem Love and Peace: A Tribute to Horace Silver (1995). Rok później wystąpiła na Festiwalu Jazzowym w San Francisco. Jej następny album Dear Ella (1997) przyniósł jej Nagrodę Grammy w kategorii najlepszego albumu jazzowego oraz drugą statuetkę za piosenkę Cotton Tail. Album Live at Yoshi’s (1998) przyniósł jej następną nominację do Nagrody Grammy. W 1998 roku znów wystąpiła na Festiwalu Jazzowym w Monterey, a w 2007 roku na Festiwaly Jazzowym w San Francisco. W październiku 1999 r. Dee Dee Bridgewater dołączyła do osób wspierających walkę z głodem na świecie.
6 lutego 2010 r. Dee Dee wystąpiła z koncertem na festiwalu Zadymka Jazzowa w Bielsku-Białej, gdzie otrzymała statuetkę Anioła Jazzowego. Występując z kwartetem pod kierunkiem aranżera Edsela Gomeza, zaprezentowała utwory składające się na nowy album To Billie With Love: A Celebration of Lady Day.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
