Edingtonit
minerał zeolitowy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Edingtonit – minerał zeolitowy barwy białej, szarej, brązowej, różowej lub żółtej (albo bezbarwny), wzór chemiczny: BaAl2Si3O10·4H2O[1][2]. Ma odmiany z kryształami tetragonalnymi, rombowymi lub trójskośnymi.
Minerał występuje w pustkach w sjenitach nefelinowych, karbonatytach, w żyłach hydrotermalnych i różnych skałach maficznych. Występuje w powiązaniu z thomsonitem, analcymem, natrolitem, harmotomem, brewsterytem, prehnitem i kalcytem[1].
Minerał został po raz pierwszy opisany i nazwany najpóźniej w roku 1825[3] od jego odkrywcy, szkockiego kolekcjonera minerałów Jamesa Edingtona (1787–1844)[1]. Inne źródła (w tym mineralog Wilhelm Haidinger) uznają innego szkockiego badacza o tym samym nazwisku, geologa i mineraloga Thomasa Edingtona (1814–1859)[4], który jednak w 1825 roku był jeszcze dzieckiem.