Ellen Wessinghage
niemiecka lekkoatletka, średniodystansowiec / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ellen Wessinghage z domu Tittel, po 1. mężu Wellmann (ur. 28 czerwca 1948 w Mühlbach, zm. 7 października 2023 w Ingelheim am Rhein[1]) – niemiecka lekkoatletka specjalizująca się w biegach średniodystansowych, medalistka mistrzostw Europy i halowych mistrzostw Europy. W czasie swojej kariery reprezentowała RFN.
Data i miejsce urodzenia |
28 czerwca 1948 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
7 października 2023 | ||||||||||||||||||
Wzrost |
158 cm | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
Specjalizowała się w biegu na 1500 metrów. Zajęła 4. miejsce na tym dystansie podczas halowych mistrzostw Europy w 1971 w Sofii[2].
31 lipca 1971 w Lubece niemiecka sztafeta 4 × 800 metrów w składzie: Ellen Tittel, Sylvia Schenk, Christa Merten i Hildegard Falck ustanowiła rekord świata rezultatem 8:16,8[3].
Tittel zdobyła brązowy medal w biegu na 1500 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[4]. Zajęła 4. miejsce w tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble[5]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zakwalifikowała się do finału biegu na 1500 metrów, lecz w nim nie wystąpiła[1].
Zwyciężyła w biegu na 1500 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie[6]. Zajęła 10. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[7].
Zdobyła brązowy medal w biegu w tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicac[8]. Była 7. w finale biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1].
W 1975 została wybrana najlepszą sportsmenką RFN.
Zdobyła wiele medali mistrzostw RFN. W biegu na 800 metrów była mistrzynią w 1975[9]. W biegu na 1500 metrów zwyciężała w latach 1970-1975, a w 1976 zajęła 2. miejsce[10]. W biegu na 3000 metrów zwyciężyła w 1975[11]. W biegu na 10 000 metrów zdobyła srebrne medale w 1985 i 1986[12]. W sztafecie 4 × 400 metrów była mistrzynią w 1975[13], a w sztafecie 3 × 800 metrów w 1972, 1973, 1975 i 1976[14]. Zwyciężała w biegu przełajowym na krótkim dystansie w latach 1971-1973, 1975, 1979 i 1980, a na długim dystansie w latach 1970-1973 i 1980. Drużynowo była mistrzynią w biegu przełajowym na krótkim dystansie w 1972 i 1973, a na długim dystansie w 1973[15].
W hali była mistrzynią w biegu na 1500 metrów w 1972, 1973 i 1975, wicemistrzynią w 1969 oraz brązową medalistką w 1970[16], a także mistrzynią w biegu na 3000 metrów w 1974[17].
Czterokrotnie poprawiała rekord RFN w biegu na 1500 metrów do wyniku 4:06,65 (7 września 1972 w Monachium)[18].
Jej pierwszym mężem był Paul-Heinz Wellmann, a drugim Thomas Wessinghage.