Hubert Houben
niemiecki lekkoatleta / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hubert Houben (ur. 24 lutego 1898 w Goch, zm. 9 listopada 1956 w Krefeld[1]) – niemiecki lekkoatleta (sprinter), wicemistrz olimpijski z 1928.
Hubert Houben w czerwcu 1924. | ||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
24 lutego 1898 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 listopada 1956 | |||||||||
Wzrost |
169 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
|
Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1928 w Amsterdamie. Sztafeta niemiecka biegła w składzie: Georg Lammers, Richard Corts, Houben i Helmut Körnig. Houben startował również w biegu na 100 metrów, w którym odpadł w półfinale[1].
2 września 1928 w Berlinie był członkiem sztafety 4 × 100 metrów, która ustanowiła rekord świata czasem 40,8 s (biegła w składzie: Arthur Jonath, Corts, Houben i Körnig)[2][3]. Houben wyrównał rekord świata w biegu na 100 metrów, osiągając wynik 10,4 s 4 września 1927 w Hanowerze, jednak nie został on oficjalnie uznany przez IAAF[4].
Był mistrzem Niemiec w biegu na 100 metrów w latach 1921-1924 oraz wicemistrzem w 1927 i 1928[5], mistrzem w biegu na 200 metrów w latach 1921-1923 oraz brązowym medalistą w 1928[6], a także mistrzem w sztafecie × 100 metrów w 1924[7]. Zdobył również mistrzostwo Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 220 jardów w 1927[8].
Był rekordzistą Niemiec w biegu na 200 metrów z czasem 21,5 s, osiągniętym 21 września 1924 w Augsburgu, a także dwukrotnym rekordzistą w sztafecie × 100 metrów[9].