Loading AI tools
oficer Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Feliks Kobyłecki[1] (ur. 13 sierpnia 1894 w Grabnie, zm. 30 października 1969 w Londynie) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, w 1966 mianowany generałem brygady przez Prezydenta RP na uchodźstwie.
Józef Kobyłecki (przed 1934) | |
pułkownik | |
Pełne imię i nazwisko |
Józef Feliks Kobyłecki |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
13 sierpnia 1894 |
Data i miejsce śmierci |
30 października 1969 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1947 |
Siły zbrojne |
Armia Imperium Rosyjskiego |
Jednostki |
20 Batalion Graniczny |
Stanowiska |
dowódca batalionu granicznego |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Był synem Wacława, właściciela ziemskiego, i Józefy ze Stawiskich[2]. W czasie I wojny światowej służył w Armii Imperium Rosyjskiego, a od listopada 1917 do maja 1918 w I Korpusie Polskim w Rosji[3].
W listopadzie 1918 roku został przyjęty został do Wojska Polskiego i przydzielony do 23 pułku piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim[3]. Dowodził w nim II batalionem. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 763. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. 11 grudnia 1924 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy II baonu na stanowisko kwatermistrza pułku[5][3].
W styczniu 1925 roku przeniesiony został do Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[3]. 3 maja 1926 roku został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 77. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6].
5 maja 1927 roku otrzymał przeniesienie do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 20 batalionu granicznego w Nowych Święcianach[7][3]. 24 grudnia 1929 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 39. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8][9]. W marcu 1931 roku wyznaczony został na stanowisko zastępcy dowódcy 78 pułku piechoty w Baranowiczach[10][3].
14 listopada 1935 objął dowództwo 13 pułku piechoty w Pułtusku. Na pułkownika awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku i 23. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9][11]. Od października 1938 roku do września 1939 roku był zastępcą szefa Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP.
Po kampanii wrześniowej przez Rumunię przedostał się do Francji. Od lutego do czerwca 1940 dowodził 2 Półbrygadą Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. Walczył w kampanii norweskiej pod Narwikiem i w kampanii francuskiej. Z tego okresu, w Instytucie Polskim i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, zachował się wniosek podpisany przez gen. bryg. Zygmunta Bohusza-Szyszkę o nadanie mu, po raz kolejny, Krzyża Walecznych z następującym uzasadnieniem: „W trudnych warunkach bojowych, będąc otoczony przez niemieckie oddziały pancerne zdołał wyprowadzić oddziały swoje z broną w ręku na pd. wybrzeża Bretanii (...) i przedarł się z nimi do pn. nieokupowanej części Francji”.
Po ewakuacji do Wielkiej Brytanii przebywał w obozie Peebles, w Szkocji. W styczniu 1941 został zastępcą dowódcy 8 Brygady Kadrowej Strzelców. W lipcu tego roku przeniesiony został do 3 Brygady Kadrowej Strzelców, w której objął dowództwo Oddziału Wydzielonego „Arbroath”, a 20 października wyznaczony został na stanowisko zastępcy dowódcy brygady. Po rozformowaniu brygady został zastępcą dowódcy I Oficerskiego batalionu szkolnego. W styczniu 1942 powierzono mu pełnienie obowiązków komendanta Centrum Wyszkolenia Piechoty. W czerwcu 1944 został szefem Wydziału Personalnego Inspektoratu Zarządu Wojskowego, a w lutym 1946 szefem Wydziału Personalnego Inspektoratu do Spraw Cywilnych. Po demobilizacji osiedlił się w Londynie. Prezydent RP August Zaleski mianował go generałem brygady ze starszeństwem z dniem 11 listopada 1966 roku w korpusie generałów[11][12].
Zmarł 20 grudnia 1969 roku w Londynie. Jego prochy zostały złożone w rodzinnym grobie na Cmentarzu parafii św. Wacława Męczennika w Grabnie (sektor A-13-88)[13].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.