![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/90/Pola_Esperantisto_1962_Jan_Zawada.jpg/640px-Pola_Esperantisto_1962_Jan_Zawada.jpg&w=640&q=50)
Jan Zawada
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jan Zawada (ur. 23 grudnia 1891 w Kamesznicy, zm. 16 października 1975 w Warszawie[1]) – ezoteryk, różokrzyżowiec, esperantysta, działacz ruchu spółdzielczego.
![]() | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP) | |||
Okres |
od październik 1919 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik |
Tomasz Karkowski (złożył mandat) | ||
Odznaczenia | |||
![]() ![]() ![]() | |||
|
W Sejmie Ustawodawczym pracował w komisji rolnej[2]. W latach dwudziestych XX wieku członek Stowarzyszenia Wolnomyślicieli Polskich i współpracownik jego organu prasowego Myśl Wolna. W latach trzydziestych związał się z Towarzystwem dla Badania Chrześcijaństwa Różokrzyżowego.
Był jednym z pionierów ruchu esperanckiego w Polsce, członkiem Polskiego Związku Esperantystów, autorem Pełnego Podstawowego Słownika Języka Międzynarodowego Esperanto (1929) i redaktorem Księgi adresowej esperantystów Polski (1931). Za swoją działalność na rzecz rozwoju i popularyzacji języka Esperanto został odznaczony Krzyżem Kawaleryjskim Orderu Odrodzenia Polski (1974) i Złotym Krzyżem Zasługi (1956) oraz odznaką „Zasłużony dla polskiej kultury”[3]. Działał w Niezależnej Socjalistycznej Partii Pracy[4].
W 1944 został kierownikiem wydziału spółdzielczości przy PKWN, a następnie dyrektorem biura Państwowej Rady Spółdzielczej w Warszawie.
Od 1948 – po usunięciu z pracy w spółdzielczości – pracował jako księgowy.