Loading AI tools
polski strzelec sportowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Kiszkurno (ur. 1 lutego 1895 w Nowowardowszczyźnie lub Nowowandowszczyźnie[1] k. Mińska Litewskiego, zm. 8 lutego 1981 w Iwnie) – polski agronom, strzelec sportowy, specjalista w strzelaniu do rzutków (trap).
Józef Kiszkurno podczas Mistrzostw Świata w Strzelaniu do Rzutków 1936 | ||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||||||||||||||||||||||
Wzrost |
172 cm | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||
Był 19-krotnym mistrzem Polski (w latach 1928–1953), a także trzykrotnym mistrzem świata (1931 Lwów, 1936 Berlin oraz 1938 Luhačovice) oraz mistrzem Europy (1931 Lwów).
Syn Adama i Marii z domu Sycz, urodził się jako jedno z sześciorga dzieci. W młodym wieku zainteresował się łowiectwem – w wieku 9 lat upolował samodzielnie pierwsze zwierzę, a w wieku 10 lat otrzymał własny karabin Berdan, jako nastolatek brał również udział w polowaniach na wilki[2].
Ukończył gimnazjum w Mińsku, w tym samym mieście uzyskał również wykształcenie agronomiczne[2]. Według innych źródeł ukończył Technikum Agrarne w Kaliszu[3]. W 1920 roku wraz z rodziną i przyjaciółmi opuścił Białoruś i przeniósł się do Polski, zamieszkał w Brudzewie, gdzie podjął pracę jako administrator w majątku Wacława Kurnatowskiego, a jego brat – Antoni, został administratorem tamtejszej parafii św. Mikołaja[2]. Po śmierci Kurnatowskiego i odziedziczeniu majątku przez jego córkę – Cecylię, Kiszkurno został plenipotentem i praktycznie wyłącznym zarządcą brudzewskiego majątku. W Brudzewie rozwinął hodowlę krów holenderskich oraz świń, uporządkował również dworskie stawy i zarybił je karpiami[4]. Zajmował także stanowisko administratora majątku Witolda Kępińskiego w Kolnicy. Dzięki Kępińskiemu zainteresował się trapem i strzelectwem sportowym[4].
Za namową mistrza strzeleckiego Stanisława Rosenwertha w 1927 roku Kiszkurno wziął udział w odbywających się w Warszawie zawodach strzeleckich, zajmując czwarte miejsce. W 1928 roku został zawodnikiem klubu Legia Warszawa, który reprezentował do wybuchu II wojny światowej. W 1928 lub 1929 roku po raz pierwszy zdobył tytuł mistrza Polski[5]. W 1931 roku został członkiem reprezentacji Polski na organizowane we Lwowie mistrzostwa świata w strzelectwie, podczas których zdobył indywidualnie złoty medal oraz tytuł mistrza świata i mistrza Europy, uzyskał także drużynowy medal brązowy (wraz z Tadeuszem Barańskim, Konstantym Łyskowskim oraz Baranowskim)[5].
W 1931 roku wraz z rodziną opuścił Brudzew i przeniósł się do Warszawy, gdzie został zatrudniony jako kierownik w Zakładach Amunicyjnych „Pocisk”[6].
W 1934 roku otrzymał nagrodę Złotego Głuszca[6]. Podczas mistrzostw świata w 1936 roku ponownie uzyskał tytuł mistrzowski[7]. Według anegdoty, Adolf Hitler miał odmówić wręczenia nagrody Polakowi, Kiszkurno otrzymał jednak złotą paterę z jego dedykacją oraz złotą odznakę Niemieckiego Związku Strzeleckiego[8]. Na mistrzostwach świata w 1938 roku uzyskał drużynowo tytuł mistrzowski oraz indywidualnie III miejsce[6].
Po wybuchu kampanii wrześniowej opuścił Warszawę i zamieszkał w Białej Rawskiej[9], gdzie podjął pracę jako agronom. W 1940 roku zaproponowano mu podpisanie volkslisty oraz udział w zawodach strzeleckich, odmówił, zaczął się ukrywać i wstąpił do Armii Krajowej. Uczestniczył m.in. w tajnych spotkaniach w Trębaczewie, na których koordynowano dostawy żywności do Warszawy, jeszcze przed wybuchem powstania warszawskiego. Dwukrotnie został aresztowany, wypuszczano go jednak dzięki temu, że w jego posiadaniu znajdowała się złota patera z dedykacją Hitlera, którą otrzymał w 1936 roku[10].
W styczniu 1945 roku Kiszkurno został administratorem ośmiu majątków ziemskich na terenie powiatu rawskiego i skierniewickiego. Po jakimś czasie został administratorem w Kutnie, ostatecznie osiadł w Kamienicy, gdzie zajmował się myślistwem i hodowlą psów[11], kontynuował również karierę sportową jako zawodnik klubu Ogniwo Łódź (1949–1950), OWKS Bydgoszcz (1950), Kolejarz Bydgoszcz (1952–1953) oraz Legia Warszawa (1953–1955). Po raz pierwszy w zawodach wystąpił w 1947 roku, wygrywając konkurencję strzelania do rzutków z podejścia, zajął również drugie miejsce w międzynarodowych zawodach w Czechosłowacji. W 1952 roku brał udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich, zdobywając 9. miejsce[12].
Po zakończeniu kariery sportowej stał się animatorem i trenerem strzelectwa sportowego, jednym z jego wychowanków był jego własny syn[12].
Jego żoną była Józefa z d. Janowska[2], która zginęła w latach 70. XX wieku w wyniku potrącenia przez samochód[13]. Miał dwóch synów – Zygmunta (1921–2012), lekarza i strzelca sportowego[2] oraz Zbigniewa, dyrektora Państwowej Stadniny Koni w Iwnie[13].
Otrzymał m.in.[12]:
W maju 1932 roku dzisiejszej ulicy Kolskiej w Brudzewie nadano imię mistrza świata Józefa Kiszkurno[7].
W 2022 roku został patronem hali sportowej w Brudzewie[16].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.