Języki oirata-makasai
grupa języków papuaskich / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Języki oirata-makasai?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Języki oirata-makasai, także wschodniotimorskie – grupa kilku języków papuaskich używanych przede wszystkim w Timorze Wschodnim. W piśmiennictwie lingwistycznym są omawiane wraz z papuaskimi językami wysp Alor i Pantar, z którymi tworzą rodzinę języków timor-alor-pantar[1][2]. Wszystkie te języki są często zaliczane do większej rodziny transnowogwinejskiej, obejmującej także ogromną liczbę języków z oddalonej geograficznie Nowej Gwinei[3][4] (wcześniej zostały sklasyfikowane w ramach języków zachodniopapuaskich[5]).
Obszar |
Timor Wschodni, Indonezja (wyspa Kisar) |
---|---|
Klasyfikacja genetyczna |
języki transnowogwinejskie (?)
|
Podział |
• język makasai |
Kody rodziny językowej | |
Glottolog | east2520 |
Występowanie | |
Języki wyspy Timor i okolic | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode. |
Język oirata jest używany na pobliskiej wyspie Kisar (w prowincji Moluki w Indonezji)[6]. Badania indonezyjskich językoznawców ujawniły, że języki fataluku i oirata są sobie szczególnie bliskie, przy uwzględnieniu ich związków z językiem makasai[7]. W taki oto sposób przedstawia się podział wewnętrzny grupy oirata-makasai.
- makasai (w tym etnolekt makalero)
- grupa oirata-fataluku
Według nowszej klasyfikacji makasai i makalero stanowią odrębne języki[8].