![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e6/KMOS_on_the_Very_Large_Telescope_at_the_time_of_first_light.jpg/640px-KMOS_on_the_Very_Large_Telescope_at_the_time_of_first_light.jpg&w=640&q=50)
KMOS
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
KMOS (skrót od K-band Multi-Object Spectrograph) – wieloobiektowy spektrograf, zamontowany na należącym do ESO Teleskopie Głównym nr 1 Bardzo Dużego Teleskopu (VLT)[1] w Obserwatorium Paranal w Chile. Jest przeznaczony do badania procesów fizycznych, które napędzają powstawanie i ewolucję młodych galaktyk we wczesnym Wszechświecie.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e6/KMOS_on_the_Very_Large_Telescope_at_the_time_of_first_light.jpg/640px-KMOS_on_the_Very_Large_Telescope_at_the_time_of_first_light.jpg)
Instrument o masie 2,5 tony jest przystosowany do jednoczesnej obserwacji 24 obiektów w świetle podczerwonym[2] oraz badania struktury każdego z nich. Jest wyposażony w niezależne automatyczne ramiona, które ustawiają się tak, aby jednocześnie uchwycić promieniowanie pochodzące z 24 galaktyk. Obraz każdego z obserwowanych obiektów jest dzielony na 196 elementów (14 na 14 pikseli)[3], co zapewnia zbieranie światła z odrębnych części galaktyki; sygnały są następnie rejestrowane przez bardzo czułe detektory podczerwieni i dzielone na składowe pasma widma („kolory”). Dzięki tej metodzie, nazywanej spektroskopią całego pola (ang. integral-field spectroscopy), możliwe jest jednoczesne badanie właściwości różnych części obiektu, np. galaktyki. Technika ta pozwala opisać sposób rotacji obiektu, wyznaczyć masę, ustalić skład chemiczny i właściwości fizyczne poszczególnych części obiektu.
W celu zapewnienia bardzo dużej precyzji pomiarów i czułości działania poszczególnych elementów aparatury KMOS, większość mechanizmów pracuje w temperaturze minus 140 °C.
KMOS został wybudowany przez konsorcjum uniwersytetów i instytutów z Wielkiej Brytanii i Niemiec, we współpracy z ESO.