Katarzyna Niewiadoma

Katarzyna Niewiadoma-Phinney (ur. 29 września 1994 w Limanowej^[1]) – polska kolarka szosowa, młodzieżowa mistrzyni Europy w wyścigu ze startu wspólnego^[2], brązowa medalistka mistrzostw świata w wyścigu ze startu wspólnego (2021) oraz w jeździe drużynowej na czas (2015), srebrna medalistka igrzysk europejskich (2015), zwyciężczyni Tour de France Femmes (2024).

Katarzyna Niewiadoma
Informacje
Data i miejsce urodzenia	29 września 1994 Limanowa
Kraj	Polska
Obecna grupa	Canyon//SRAM zondacrypto
Specjalizacja	Puncher
Wzrost	165 cm
Grupa amatorska
2013	TKK Pacific Toruń - Nestlé Fitness
Grupy zawodowe
2014-2016	Rabo Liv Women
2017	WM3
2018-2024	Canyon-SRAM Racing
2025-	Canyon//SRAM zondacrypto
	Dokumentacja

Dorobek medalowy

Reprezentacja  Polska Mistrzostwa świata brąz Flandria 2021 start wspólny Igrzyska europejskie srebro Baku 2015 start wspólny Mistrzostwa Europy złoto Tartu 2015 start wspólny U-23 złoto Plumelec 2016 start wspólny U-23 srebro Plumelec 2016 start wspólny brąz Plouay 2020 start wspólny Rabo Liv Women Cycling Team Mistrzostwa świata brąz Richmond 2015 jazda drużynowa na czas UCI Women’s World Tour 3. miejsce 2017

Kariera

Pochodzi z Ochotnicy Górnej^[2]. Karierę rozpoczynała w krakowskim klubie WLKS Krakus Swoszowice. W 2012 roku wywalczyła srebrny medal mistrzostw Polski w jeździe indywidualnej na czas juniorek, a także złoto w kategorii juniorek podczas Górskich Mistrzostw Polski.

2013

Przełomowym sezonem dla Niewiadomej był rok 2013. Podczas mistrzostw Polski w Sobótce Niewiadoma zajęła dwa 4. miejsca w kategorii open kobiet – zarówno w jeździe indywidualnej na czas, jak i wyścigu ze startu wspólnego, co dało jej dwa złote medale w kategorii do lat 23. Dwa miesiące później powtórzyła sukces sprzed roku, triumfując w wyścigu elity kobiet podczas Górskich Mistrzostw Polski i wygrywając zarazem kategorię młodzieżową. Po drodze błysnęła też na arenie międzynarodowej – w wyścigu kobiet do lat 23 podczas Mistrzostw Europy wywalczyła piąte miejsce.

Sukcesy młodej zawodniczki zaowocowały ofertą ze strony jednej z najlepszych ekip świata – holenderskiego Rabobanku. Niewiadoma rozpoczęła w sierpniu okres stażu, biorąc udział w holenderskim wyścigu Boels Ladies Tour. Jej występ spełnił oczekiwania zespołu – na ostatnim etapie finiszowała 12. i zmagania ukończyła na 10. miejscu, wygrywając równocześnie klasyfikację młodzieżową.

Ostatni cel sezonu – mistrzostwa świata we Florencji – zakończyła niepowodzeniem – z rywalizacji wyeliminowała ją kraksa. Mimo to, w październiku 2013 roku podpisała roczny kontrakt z holenderską ekipą.

2014

Starty w barwach nowej ekipy Niewiadoma rozpoczęła w lutym od wyścigu Ladies Tour of Qatar. Imprezy nie ukończyła – na drugim etapie z rywalizacji wyeliminowała ją kraksa. Polka na trasy powróciła po miesiącu przerwy, startując w szeregu belgijskich i holenderskich wyścigów jednodniowych. Dobrze sprawdziła się w roli pomocnika, pracując na sukcesy koleżanek z zespołu i zajmując wysoką 15. pozycję w jednym z najważniejszych wyścigów – Walońskiej Strzale kobiet.

W czerwcu Niewiadoma odniosła pierwsze zwycięstwo w zawodowej karierze, wygrywając szwajcarski wyścig GP Gippingen. Pod koniec miesiąca w Zawoni wywalczyła brązowy medal mistrzostw Polski w jeździe indywidualnej na czas elity kobiet, a miejsce na podium dało jej też złoto w gronie zawodniczek do lat 23. Medalu nie zdobyła na trasie wyścigu ze startu wspólnego, kończąc zmagania na 8. miejscu.

Startem w mistrzostwa Polski Niewiadoma zakończyła przygotowania do największego kobiecego wyścigu świata – Giro Rosa. Debiutująca w imprezie Polka pracowała na końcowy sukces mistrzyni świata – Marianne Vos – pokazując się równocześnie z bardzo dobrej strony na górskich etapach i ostatecznie wyścig kończąc na 11. miejscu, zajmując też trzecie miejsce w klasyfikacji młodzieżowej.

Niewiadoma stanęła także po raz pierwszy na podium wyścigu etapowego – w sierpniu zajęła 3. miejsce w pierwszej edycji Ladies Tour of Norway. Na drodze przygotowań do jesiennych mistrzostw świata błysnęła też ponownie w Boels Rentals Ladies Tour – tym razem wygrywając klasyfikację górską, kończąc ostatni etap na 3. miejscu i zajmując 8. miejsce w klasyfikacji generalnej.

We wrześniu podpisała dwuletnią prolongatę kontraktu z ekipą Rabo Liv, decydując się na pozostanie w holenderskiej drużynie do końca 2016 roku^[3]. Mając zabezpieczoną przyszłość, sezon zakończyła w hiszpańskiej Ponferradzie, przewodząc reprezentacji Polski podczas mistrzostw świata i wyścig ze startu wspólnego elity kobiet zmagania kończąc na 11. miejscu^[4].

2015

Niewiadoma sezon zaczęła od przetarcia w wyścigach jednodniowych w Belgii, a w marcu wystartowała w pierwszej edycji włoskiego wyścigu Strade Bianche, zajmując 6. miejsce. Jeszcze wyżej uplasowała się w zaliczanej do Pucharu Świata La Flèche Wallonne – na Mur de Huy finiszując na 5. miejscu.

W czerwcu zajęła 2. miejsce w baskijskim klasyku Durango-Durnago Emakumeen Saria (1.2), a następnie triumfowała w pięciodniowym wyścigu Euskal Emakumeen Bira (2.1), w walce na sekundy odpierając ataki Asleigh Moolman i Emmy Johansson^[5].

Po zakończeniu kampanii na Półwyspie Iberyjskim Niewiadoma wzięła udział w Igrzyskach Europejskich w Baku, zdobywając srebrny medal w wyścigu ze startu wspólnego elity kobiet. W ramach finalizacji przygotowań do startu w Giro Rosa Polka wystartowała w mistrzostwach Polski, do Włoch wyjeżdżając ze srebrem w jeździe na czas elity kobiet i złotym krążkiem w gronie orliczek.

Drugi start w największym wyścigu szosowym dla kobiet Niewiadoma rozpoczęła jako jedna z liderek zespołu Rabo Liv i na każdym z etapów zajmowała miejsca w ścisłej czołówce, a równa jazda na górskich odcinkach i 5. miejsce na bardzo trudnej, 22-kilometrowej czasówce dały jej czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej przed ostatnim, górskim etapem. Polka na podjeździe do San Domenico di Varzo zajęła 7. miejsce i zmagania zakończyła na 5. pozycji, wygrywając równocześnie klasyfikację młodzieżową^[6].

Niewiadoma do listy sukcesów w sierpniu dopisała kolejny wynik, w estońskim Tartu zdobywając tytuł mistrzyni Europy w wyścigu ze startu wspólnego kobiet do lat 23. Jej rajd na ostatniej rundzie i wygrany finisz z czteroosobowej grupki dał Polsce pierwszy w historii medal tej imprezy medal w tej kategorii^[7]. We wrześniu wciąż 20-letnia Polka wywalczyła wraz z ekipą Rabo-Liv brązowy medal mistrzostw świata w jeździe drużynowej na czas, a sezon zakończyła 7. miejscem w wyścigu ze startu wspólnego.

2023

Niewiadoma zdobyła tytuł mistrzyni świata w kolarstwie gravelowym. Polka wygrała wyścig w Wenecji Euganejskiej, zdobywając pierwsze miejsce dzięki samodzielnej akcji pod koniec wyścigu. Za nią, kolejne pozycje na podium uzyskały Silvia Persico z Włoch oraz Demi Vollering z Holandii^[8].

2024

Katarzyna Niewiadoma podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu wzięła udział w wyścigu ze startu wspólnego, zajmując 8. lokatę^[9]. W odbywającym się wkrótce potem Tour de France Femmes zajęła pierwsze miejsce w klasyfikacji końcowej^[10].

Najważniejsze osiągnięcia

2012

• 2. miejsce w mistrzostwach Polski juniorek (jazda indywidualna na czas)

2013

• 1. miejsce w mistrzostwach Polski U-23 (jazda indywidualna na czas)
• 1. miejsce w mistrzostwach Polski U-23 (start wspólny)
• 5. miejsce w mistrzostwach Europy (start wspólny)
• 1. miejsce w Górskich Mistrzostwach Polski
  • 1. miejsce w klasyfikacji młodzieżowej Boels Ladies Tour

2014

• 1. miejsce w GP Gippingen
• 3. miejsce w Ladies Tour of Norway
  • 1. miejsce w klasyfikacji młodzieżowej i górskiej
• 3. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas)
  • 1. miejsce w klasyfikacji górskiej Boels Ladies Tour

2015

• 1. miejsce w mistrzostwach Europy do lat 23 (start wspólny)
• 1. miejsce w Emakumeen Euskal Bira
• 2. miejsce na igrzyskach europejskich (start wspólny)
• 3. miejsce w Boels Rental Hills Classic
• 5. miejsce w La Flèche Wallonne
• 5. miejsce w Giro Rosa
  • 1. miejsce w klasyfikacji młodzieżowej
• 6. miejsce w Strade Bianche
• 3. miejsce w mistrzostwach świata (jazda drużynowa na czas)
• 7. miejsce w mistrzostwach świata (start wspólny)

2016

• 1. miejsce w klasyfikacji młodzieżowej rankingu UCI Women’s World Tour
• 1. miejsce w mistrzostwach Polski (start wspólny)
• 1. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas)
• 1. miejsce w Giro del Trentino Alto Adige-Südtirol
  • 1. miejsce na 1. etapie
• 1. miejsce w Festival Elsy Jacobs
  • 1. miejsce na 2. etapie
  • 1. miejsce w klasyfikacji młodzieżowej
• 1. miejsce w Ronde van Gelderland
• 2. miejsce w mistrzostwach Europy (start wspólny)
  • 1. miejsce w kategorii do lat 23
• 2. miejsce w Strade Bianche
• 5. miejsce w Holland Ladies Tour
  • 1. miejsce na etapach 3. i 6.
  • 1. miejsce w klasyfikacji młodzieżowej i punktowej
• 6. miejsce na igrzyskach olimpijskich (start wspólny)
• 7. miejsce w Giro Rosa
  • 1. miejsce w klasyfikacji młodzieżowej
• 7. miejsce w Trofeo Alfredo Binda
• 10. miejsce w Ronde van Vlaanderen
• 8. miejsce w mistrzostwach świata (jazda drużynowa na czas)

2017

• 2. miejsce w Strade Bianche
• 3. miejsce w Amstel Gold Race
• 3. miejsce w La Flèche Wallonne Féminine
• 3. miejsce w Liège-Bastogne-Liège
• 1. miejsce w The Women’s Tour
  • 1. miejsce na 1. etapie
• 3. miejsce w rankingu UCI Women’s World Tour

2018

• 2. miejsce w Strade Bianche
• 1. miejsce w Trofeo Alfredo Binda
• 3. miejsce w Tour of California

2019

• 3. miejsce w Strade Bianche
• 1. miejsce w Amstel Gold Race
• 2. miejsce w The Women’s Tour
  • 1. miejsce w klasyfikacji górskiej
  • 1. miejsce na 4. etapie
• 5. miejsce w Giro Rosa

2020

• 3. miejsce w mistrzostwach Europy (start wspólny)
• 2. miejsce w Giro Rosa

2021

• 2. miejsce w Dwars door Vlaanderen
• 2. miejsce w La Flèche Wallonne Féminine
• 3. miejsce w mistrzostwach świata (start wspólny)

2022

• 2. miejsce w Brabantse Pijl
• 3. miejsce w The Women’s Tour
• 3. miejsce w Tour de France Femmes

2023

• 3. miejsce w Itzulia Women
• 3. miejsce w Tour de France Femmes
  • 1. miejsce w klasyfikacji górskiej
• 2. miejsce w Tour de Romandie Féminin
• 1. miejsce w gravelowych mistrzostwach świata

2024

• 2. miejsce w Volta Femenina de la Comunitat Valenciana
• 2. miejsce w Ronde van Vlaanderen
• 1. miejsce w La Flèche Wallonne Féminine
• 1. miejsce w klasyfikacji górskiej Thüringen Ladies Tour
• 8. miejsce na igrzyskach olimpijskich (start wspólny)
• 1. miejsce w Tour de France Femmes

2025

• 3. miejsce w Tour de Suisse Women
• 2. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas)
• 1. miejsce w mistrzostwach Polski (start wspólny)
• 3. miejsce w Tour de France Femmes

Rankingi

Rok	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024
Ranking UCI	106.	35.	12.	7.	5.	9.	7.	11.	7.	13.	6.	7.
UCI World Tour				11.	3.	8.	4.	13.	7.	11.	5.	6.
Źródło: UCI

Życie prywatne

W 2024 wyszła za mąż za byłego amerykańskiego kolarza Taylora Phinneya^[11].