Kresowiacy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kresowiacy (tj. grupy kresowe) – ogólne określenie zespołu grup etnograficznych ludności polskiej, powstałych w wyniku kolonizacji polskiej na terenach wschodnich, gdzie zaznaczyło się głównie osadnictwo Mazowszan, a w mniejszym stopniu Małopolan[1].
Zobacz też: inne znaczenia. |
Miejsce zamieszkania | |
---|---|
Język |
polski standardowy, dialekt północnokresowy, dialekt południowokresowy |
Religia | |
Grupa |
Grupy kresowe nie są związane wspólnym pochodzeniem i wszystkie rozwijały się oddzielnie. Jednak etnografowie łączą je razem jako ludność o charakterze pogranicznym, która kształtowała się pod różnymi wpływami kulturowymi[2].
Janusz Kamocki wyodrębnił 4 grupy kresowe[1]:
- Podlasianie (grupa podlaska) – ludność o pochodzeniu mazowieckim, która w okresie unii polsko-litewskiej osiedliła się szerokim pasem na tereny północno-wschodnie rozdzielając Białorusinów od Litwinów. Do grupy tej weszło wielu spolonizowanych Litwinów i Białorusinów.
- Podlasianie nadbużańscy – grupa zamieszkała na terenie nad Bugiem, związana kulturalnie z Mazowszem, a częściowo także z Lubelskiem.
- grupa chełmska[uwaga 1] – ludność o kulturze powstałej w wyniku napływania polskiej ludności na Ruś Czerwoną, zamieszkują dawne województwo chełmskie i zamojskie
- grupa przemyska[uwaga 1] – ludność o kulturze powstałej w wyniku napływania polskiej ludności na Ruś Czerwoną, zamieszkują dawne województwo przemyskie
Do grup kresowych zalicza się także[3][4]:
Dawniej do grup kresowych Jan Stanisław Bystroń zaliczał także Lubliniaków i Rzeszowiaków[2]. Jednak Janusz Kamocki przydziela ich do gałęzi Małopolan, powołując się na nowsze badania Natanson-Leskiego wykazujące ich autochtoniczność na tych terenach[5].