Loading AI tools
polski historyk, bibliotekarz, podpułkownik administracji Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Tadeusz Witold Łodyński ps. „Tadeusz” (ur. 5 lipca 1884 w Cle, zm. 7 września 1972 w Warszawie) – polski historyk, bibliotekarz, podpułkownik administracji Wojska Polskiego.
podpułkownik administracji | |
Data i miejsce urodzenia |
5 lipca 1884 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
7 września 1972 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1948 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
12 Pułk Piechoty |
Stanowiska |
dyrektor CBW |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Urodził się 5 lipca 1884 w rodzinie Tadeusza i Zdzisławy ze Strzeleckich[1]. Ukończył studia historyczne[2] z tytułem naukowym doktora. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. W stopniu porucznika 2 maja 1919 został mianowany dyrektorem Biblioteki Instytutu Historyczno-Wojskowego w Warszawie, 13 czerwca tego samego roku przekształconej w Centralną Bibliotekę Wojskową[3]. Został awansowany na stopień podpułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4][5]. Jako oficer nadetatowy 12 pułku piechoty w latach 20. był szefem wydziału w Wojskowym Instytucie Naukowo-Wydawniczym[6][7][8]. W 1934 jako podpułkownik administracji przeniesiony w stan spoczynku pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III[9].
21 sierpnia 1926 przedstawił program organizacji bibliotek wojskowych[3]. Stanowisko dyrektora CBW pełnił do 1933 roku (jego następcą został mjr Jan Niezgoda), następnie pełnił funkcję wicedyrektora Biblioteki Narodowej od roku 1935 do 1938[2]. Jako pracownik kontraktowy został zwolniony ze stanowiska zastępcy dyrektora Biblioteki Narodowej Józefa Piłsudskiego z dniem 30 czerwca 1938[10].
Podczas II wojny światowej został żołnierzem Armii Krajowej, działając pod pseudonimem „Tadeusz”[3]. 29 czerwca 1943 Komendant Główny AK gen. Stefan Rowecki „Grot” powierzył mu zadanie „odbudowy Centralnej Biblioteki Wojskowej wraz ze wszystkimi bibliotekami DOK”, po czym w roku 1944 Łodyński opracował Podręcznik bibliotekarski polskiego bibliotekarza wojskowego[3]. Pod koniec 1944 roku, po upadku powstania warszawskiego, działał w Pruszkowie w celu zabezpieczania zbiorów bibliotek warszawskich (akcją kierował Stanisław Lorentz)[3].
Po wojnie ponownie był wicedyrektorem Biblioteki Narodowej od 1945 do 1948 roku[2]. Od 1954 do 1968 roku był kierownikiem prac dotyczących centralnego katalogu zbiorów kartograficznych[11] w Instytucie Geografii PAN[2]. W 1957 roku uzyskał tytuł naukowy profesora[2].
Publikował prace w zakresie historii bibliotek wojskowych, szkolnych i naukowych[2]. Był jednym z autorów na łamach „Przeglądu Bibliotecznego”.
Został pochowany na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie (kwatera 65-3-19/20)[12][13]. Jego żoną była Irena z domu Kamieniecka (1889–1981)[13].
25 czerwca 1999 podczas obchodów jubileuszu 80-lecia CBW nowa aula została nazwana imieniem płk. prof. dr. Mariana Łodyńskiego[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.