Maya (1886)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Maya 摩耶 (jap. Maya) – pierwszy z czterech okrętów typu Maya, wczesnych kanonierek parowych japońskiej marynarki wojennej, z końca XIX w. Służył podczas wojen chińsko-japońskiej 1894-95 i rosyjsko-japońskiej 1904-05, a następnie był jednostką ochrony rybołówstwa.
„Maya” w 1892 | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki |
maj 1885 |
Wodowanie |
18 czerwca 1886 |
Dai-Nippon Teikoku Kaigun | |
Wejście do służby |
grudzień 1887 |
Wycofanie ze służby |
wycofany 1908 |
Los okrętu |
złomowany 1913 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
612 t |
Długość |
47 m |
Szerokość |
8,2 m |
Zanurzenie |
2,95 m |
Materiał kadłuba |
żelazo |
Napęd | |
2 maszyny parowe podwójnego rozprężania, 6 kotłów, 2 śruby, 960 ihp | |
Prędkość |
12 węzłów |
Uzbrojenie | |
2x150mm, później 4x120mm | |
Załoga |
104 |
Ten artykuł dotyczy kanonierki z końca XIX w.. Zobacz też: japoński krążownik z okresu II wojny światowej. |
Jednostki typu „Maya” to pierwsze japońskie kanonierki, do których konstrukcji użyto żelaza. Okręt napędzały po dwie poziome, dwucylindrowe maszyny parowe podwójnego rozprężania o mocy 960 ihp[2] (inne źródło: 700 hp[3]); parę dostarczały dwa cylindryczne kotły, a dwie śruby nadawały prędkość 12 węzłów. Zapas węgla wynosił 60t; kanonierka miały też w pełne ożaglowanie typu szkuner[2][4]. Dla odróżnienia od innych jednostek swej klasy, „Maya” miała na burcie czarny pas[3].
Pierwotne uzbrojenie miał składać się z jednej armaty kal. 210 mm i jednej armaty 120 mm, ale „Mayę” uzbrojono w dwie armaty Kruppa kal. 150 mm i dwa działa 57 mm Nordenfeldta, oraz dwa karabiny maszynowe. W 1906 została przezbrojona w cztery szybkostrzelne armaty 120 mm[4].
W czasie wojny chińsko-japońskiej, w lipcu 1894, po bitwie pod Pungdo odnalazł, wraz z krążownikiem „Naniwa”, wrak chińskiej kanonierki „Guangyi”. We wrześniu 1894, „Maya” razem z kanonierkami „Chōkai”, „Tsukushi” i „Banjō” operowała na Taedong-gang, wspierając działania wojsk lądowych[5]; okręty nie brały udziału w bitwie u ujścia rzeki Jalu. Następnie okręt uczestniczył w operacjach przeciw Lüshun, w składzie 4. Eskadry Szybkiej, ostrzeliwując 6 listopada chińskie pozycje pod Dalian[6]. 21 listopada, w dniu szturmu na miasto, kanonierka, wraz z innymi okrętami, atakowała forty na wschód od głównej twierdzy w Lüshun[7].