Muzeum Krajoznawcze w Nowosybirsku
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum Krajoznawcze w Nowosybirsku, właściwie Nowosybirskie Państwowe Krajoznawcze Muzeum (ros. Новосибирский государственный краеведческий музей) – założone w 1920 roku, mieszczące się w Nowosybirsku muzeum gromadzące m.in. dzieła sztuki, obiekty archeologiczne, historyczne i etnograficzne[1].
 Siedziba muzeum w nocy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data założenia |
3 sierpnia 1920 |
| Zakres zbiorów |
archeologia, etnografia, sztuka i inne |
| Dyrektor |
Andriej Szapowałow |
Położenie na mapie Nowosybirska  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
Położenie na mapie obwodu nowosybirskiego  | |
 55°01′43,72″N 82°55′12,25″E | |
| Strona internetowa | |
Muzeum w Nowonikołajewsku[uwaga 1] zostało otwarte 3 sierpnia 1920[1]. Początkowo nosiło nazwę Centralnego Muzeum Ludowego[2]. Pierwszym dyrektorem placówki został biolog z wykształcenia, Władimir Anzimirow[1]. U zarania działalności wystawy organizowano w różnych obiektach handlowych i na bazie prezentowanych tam eksponatów władze miasta zdecydowały o powołaniu instytucji muzealnej[1]. W latach dwudziestych XX wieku na jej czele stanął geolog, Maksymilian Krawkow[1]. W tym czasie gromadziło ono pamiątki historyczne z terenów syberyjskich. W latach trzydziestych dochodzi do zmiany polityki, a muzeum dostaje za zadanie rejestrowania, katalogowania, a następnie eksponowania zmian jakie zachodziły na Syberii w ramach sowieckiej polityki gospodarczej i społecznej[1]. Do 1934 roku placówka zgromadziła więcej niż 41 tysięcy obiektów[1]. W 1937 roku otrzymuje ona obecną nazwę, Nowosybirskiego Państwowego Krajoznawczego Muzeum i od tej pory jego jurysdykcja ma koncentrować się na ziemiach nowo utworzonego obwodu nowosybirskiego[1]. Od 1939 roku prezentuje wystawy związane z etnografią i historią naturalną[1]. W 1940 roku w rejonie koczeniewskim odnaleziony zostaje kompletny szkielet mamuta, w którego odkryciu i zabezpieczeniu brali udział pracownicy muzeum[1]. Zostanie on zrekonstruowany i po wojnie zostanie wystawiony w siedzibie muzeum, stając się jednym z jego najcenniejszych eksponatów[1].
Po ataku Niemiec na ZSRR w 1941 roku Nowosybirskie Muzeum Krajoznawcze zostaje zamknięte, jego obiekty wykorzystywane były w celu wzmocnienia sowieckiego wysiłku wojennego, a pracownicy oddelegowani do innych prac[1]. Placówka została ponownie otwarta w 1947 roku, a pierwsza wystawa poświęcona była wielkiej wojnie ojczyźnianej[1]. W 1949 roku otwarto nowy oddział, znany jako Muzeum Kirowa[1]. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych pracownicy muzeum skupiają się na gromadzeniu, katalogowaniu i prezentowaniu eksponatów związanych głównie z etnografią, archeologią i historią tych ziem[1]. Nowe eksponaty pozyskiwane były głównie w wyniku ekspedycji naukowych oraz prac wykopaliskowych prowadzonych na terenie obwodu nowosybirskiego[1]. W 1970 roku muzeum otrzymuje nowy budynek, gdzie prezentowane są odtąd zbiory związane z historią naturalną[1]. Wystawy poświęcone są także ludom autochtonicznym zamieszkującym ziemie syberyjskie, a także Tatarom i Kazachom[1]. Pod koniec lat osiemdziesiątych powstaje kolekcja naczyń porcelanowych i szklanych, a także starych mebli oraz zabytków związanych z prawosławiem[1]. W 1985 roku muzeum otrzymuje zabytkowy budynek, mieszczący się w centralnym punkcie Nowosybirska, przy Placu Lenina[1]. Pierwsza wystawa została tam otwarta 5 listopada 1987 roku i poświęcona ona była Rewolucji Październikowej[1].
Nowosybirskie Muzeum Krajoznawcze podzielone jest na trzy działy tematyczne:
- Dział historii
- Dział przyrody obwodu nowosybirskiego
- Muzeum "Siergiej Kirow na Syberii"[3].
Dział historii prezentuje dzieje Syberii przez wieki, a więc najpierw: archeologię obwodu nowosybirskiego i etnografię ludów syberyjskich[4]. W tych dwóch ekspozycjach podziwiać można biżuterię, obiekty sakralne, narzędzia, broń oraz ubrania ludów zamieszkujących te ziemie od paleolitu do późnego średniowiecza[4]. Przechowywane są tu zabytki związane z czternastoma ludami syberyjskimi: Ałtajczykami, Tatarami Syberyjskimi, Kazachami, Szorami, Tuwińcami, Jakutami, Dołganami, Ewenkami, Chantami, Mansami, Nieńcami, Nganasanami, Ketami i Tofalarami[4]. Kolejne sekcje przedstawiają historię rosyjskiego osadnictwa, najpierw w XVIII wieku, a następnie w XIX wieku[4]. Swe miejsce znalazła też tutaj historia Nowonikołajewska z lat 1893-1917, historia sowieckiej Syberii, a także dzieje rejonu w czasie wielkiej wojny ojczyźnianej[4].
Dział przyrody obwodu nowosybirskiego gromadzi eksponaty związane z historią naturalną regionu[5]. Wystawy prezentują m.in. historię geologiczną obszaru, minerały i skały, a także miejscową florę i faunę[5]. Największą atrakcją tego działu jest wspomniany szkielet samicy mamuta[5]. Specjalne muzeum imienia Siergieja Kirowa gromadzi pamiątki związane z pobytem tego bolszewickiego działacza partyjnego na Syberii[6]. Dział ten prezentuje także mieszczański styl życia z początków XX wieku, a eksponaty dotyczą głównie życia codziennego[6].
Nowosybirskie Państwowe Muzeum Krajoznawcze organizuje też koncerty, warsztaty, pokazy i wykłady, a także wystawy fotograficzne[7][8].
- Do 1925 roku Nowosybirsk znany był pod nazwą Nowonikołajewsk.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
