Loading AI tools
włoski kompozytor i skrzypek Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pietro Nardini (ur. 12 kwietnia 1722 w Livorno, zm. 7 maja 1793 we Florencji[1][2][3][4]) – włoski kompozytor i skrzypek.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
W latach 1734–1740 był uczniem Giuseppe Tartiniego w Padwie[1]. Między 1740 a 1760 rokiem działał jako skrzypek w Livorno[1]. W 1760 roku opuścił Włochy i podróżował z koncertami, docierając m.in. do Wiednia[1]. W latach 1762–1765 był skrzypkiem-solistą na dworze książęcym w Stuttgarcie[1][2][3]. W 1766 roku wrócił do Livorno[1]. W 1769 roku wyjechał do Padwy, gdzie opiekował się Tartinim w ostatnich miesiącach jego życia[3]. Od 1770 roku pełnił funkcję dyrektora muzycznego na dworze we Florencji[1][2][3][4].
Do grona jego uczniów należeli Bartolomeo Campagnoli i Gaetano Brunetti[4].
Cieszył się poważaniem współczesnych, jego grę ceniły czołowe autorytety muzyczne ówczesnej epoki takie jak Leopold Mozart, Adalbert Gyrowetz i Charles Burney[1]. Skomponował m.in. 16 koncertów skrzypcowych, 6 sonat na skrzypce i basso continuo, 6 duetów altówkowych, 6 kwartetów smyczkowych[2]. W ślad za Tartinim stosował trzyczęściowy schemat kompozycji o układzie wolna-szybka-wolna[1]. Jego styl cechuje się śpiewnością, pięknem dźwięku i prostotą, wolny jest od wirtuozerii typowej dla twórców okresu dojrzałego klasycyzmu[1][3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.