Loading AI tools
cesarz Brazylii Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr II (port. Pedro II, Pedro Segundo[uwaga 1]; ur. 2 grudnia 1825 w Rio de Janeiro, zm. 5 grudnia 1891 w Paryżu) – ostatni cesarz Brazylii, tam urodzony, co czyni go jedynym „rodowitym” monarchą brazylijskim.
Cesarz Brazylii | |
Okres | |
---|---|
Koronacja |
18 lipca 1841 |
Poprzednik | |
Następca |
republika |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Alfons |
Odznaczenia | |
W wieku 5 lat został cesarzem Brazylii. Jego ojciec Piotr I abdykował 7 kwietnia 1831, aby walczyć w swojej rodzinnej Portugalii, gdzie wybuchła wojna domowa. Celem wojny było przywrócenie na tron starszej siostry Piotra II – Marii II da Gloria. Piotr I miał wiele dzieci, spośród których Piotrowi II zapewnił tron władcy Brazylii, a najstarszą córkę osadził na tronie Portugalii.
W czasie dzieciństwa młodego cesarza władzę w kraju sprawowali kolejno powoływani regenci, tak jak przewidywała to konstytucja. W 1840 r. Cesarski Parlament Brazylii przyznał mu pełnię władzy. Regencja została więc zniesiona, a 14-letni władca objął osobiste rządy. Jako Piotr II został koronowany 18 lipca 1841.
Piotr poślubił 4 września 1843 księżniczkę Teresę Burbon, księżniczkę Obojga Sycylii (najmłodszą córkę króla Franciszka I Burbona). Miał z nią czwórkę dzieci:
Piotr II rządził Brazylią przez 58 lat, jego mottem był: „União e Indústria” („Unia i przemysł”). W okresie tym Brazylia wkroczyła na drogę państwa przemysłowego. Budowano pierwsze utwardzone drogi, koleje, kable podmorskie, fabryki. Wystąpiło także niekorzystne zjawisko uzależniania się gospodarki brazylijskiej od eksportu kawy, której wahania cenowe powodowały wielokrotnie kryzysy ekonomiczne w kraju.
Prowadził ryzykowną politykę wewnętrzną, z powodzeniem kontrolując rywalizujące ze sobą regiony, poszerzając zakres władzy swego rządu oraz zapewniając cesarstwu długotrwałą stabilizację. Na arenie międzynarodowej prowadził działania znacznie bardziej kontrowersyjne, ingerując w politykę Argentyny, Paragwaju oraz Urugwaju, co doprowadziło do wybuchu trzech wojen w latach 1851–1870.
Celem pierwszej (trwającej w 1851) było uzyskanie przez Brazylię swobodnego dostępu do strategicznej rzeki La Plata. Po szybkim zwycięstwie zyskał przychylny sobie rząd u południowego sąsiada, z którym zawarł później przymierze, by obalić argentyńskiego dyktatora Juana Manuela Rosasa (ta wojna również zakończyła się dla cesarza pomyślnie). Drugie wtargnięcie do Urugwaju (1864) doprowadziło do wybuchu długotrwałego konfliktu z Paragwajem.
Traktat waszyngtoński (1871) powierzał cesarzowi wyznaczenie neutralnego arbitra w sporze o roszczenia Alabamy[uwaga 2].
Podjął także pierwsze kroki w celu zniesienia niewolnictwa, które zostało ostatecznie zniesione dopiero w 1888 na mocy edyktu, który podpisała podczas jego nieobecności jego córka Izabela. Liberalizm cesarza wywołał jednak konflikt z bardziej konserwatywną częścią brazylijskiego społeczeństwa. W tym samym czasie bardziej radykalni liberałowie byli niezadowoleni z niezbyt zdecydowanych działań cesarza w celu zmodernizowania kraju. Mimo tego, że Piotr był bardzo lubiany przez swój naród, został zmuszony do ustąpienia z tronu przez juntę wojskową 15 listopada 1889 i wraz z rodziną udał się na wygnanie.
Zmarł 5 grudnia 1891 w Paryżu. W 1922 jego prochy oraz prochy żony zostały sprowadzone do Brazylii. W 1939 umieszczono je w katedrze św. Piotra z Alcantary w Petrópolis, byłej letniej rezydencji cesarza.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.