Przełączka pod Ptakiem
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Przełączka pod Ptakiem (niem. Vogelscharte, Östliche Vogelscharte, słow. Štrbina pod Vtákom, węg. Keleti-Madár-csorba[1]) – znaczne obniżenie grzbietu Buczynowych Turni, położone w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich na wysokości ok. 2105 m. Przełęcz oddziela od siebie turnię Ptak (2131 m) i Kopę nad Krzyżnem (2135 m). Jest obok Przełęczy Nowickiego najniższym obniżeniem tego fragmentu grani[2].
Widok na Krzyżne od doliny Pańszczycy. Przełączka pod Ptakiem oddziela od siebie Kopę nad Krzyżnem w centrum i Ptaka po jej prawej stronie | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
ok. 2105 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
49°13′41,2″N 20°02′45,0″E |
Z przełęczy w kierunku północnym schodzi szeroki, piarżysty żleb do Zadnich Usypów w dolinie Pańszczycy, z drugiej strony spod przełęczy do Doliny Roztoki opada prawa odnoga Żlebu pod Krzyżnem[3].
Od strony południowej, poniżej przełęczy, przebiega szlak turystyczny Orlej Perci. Przełęcz nie jest używana jako letnie połączenie sąsiadujących dolin, o wiele dogodniejsze jest sąsiednie Krzyżne. Inaczej jest w zimie, kiedy Przełączka pod Ptakiem znajduje się na najłatwiejszej drodze z doliny Pańszczycy na Krzyżne[2].
Drogi prowadzące na przełęcz były znane od dawna. Pobliska Kopa pod Krzyżnem i Krzyżne należały do terenów pasterskich. Pierwsze znane zimowe wejście od strony doliny Pańszczycy należy do Henryka Mogilnickiego, Witolda Henryka Paryskiego i Tadeusza Pawłowskiego (25 kwietnia 1930 r.)[2].