Rover SD1
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rover SD1 – samochód osobowy klasy średniej-wyższej produkowany przez brytyjskiego producenta samochodów Rover w latach 1976 - 1986. Wyprodukowano 303 345 egzemplarzy pojazdu.
Inne nazwy |
Standard 2000 | ||
---|---|---|---|
Producent | |||
Projektant |
David Bache | ||
Zaprezentowany |
Geneva Motor Show 1976 | ||
Okres produkcji |
1976 - 1986 | ||
Miejsce produkcji |
Castle Bromwich | ||
Poprzednik |
Rover P6 | ||
Następca | |||
Dane techniczne | |||
Segment | |||
Typy nadwozia |
5-drzwiowy liftback | ||
Skrzynia biegów |
3-biegowa automatyczna | ||
Napęd | |||
Liczba miejsc |
5 | ||
Dane dodatkowe | |||
Konkurencja | |||
|
Samochód został po raz pierwszy zaprezentowany w 1976 roku podczas targów motoryzacyjnych w Genewie[2] jednak jego historia sięga początku lat 70. XX wieku, kiedy to zaprojektował je David Bache[1]. Początkowo pojazd wyposażony był w silnik benzynowy w układzie V8 o pojemności 3.5 l i mocy 193 KM produkcji Rovera, będący odmianą aluminiowej jednostki Buicka[1]. Gamę silnikową uzupełniły jednostki benzynowe skonstruowane przez Triumpha. Były to rzędowe szóstki o pojemnościach 2.3 i 2.6 l, a z biegiem czasu do oferty dołączony 2.0 l silnik benzynowy oraz 2.4 l silnik wysokoprężny włoskiej konstrukcji VM[3]. W 1980 roku pojazd wprowadzono na rynek amerykański. Jednak znikomy sukces spowodował wycofanie się z tamtego rynku w 1981 roku[3]. W 1982 roku auto przeszło face lifting, którego głównym celem było zwiększenie mocy i osiągów[1]. Zbudowany został model SD1 Vitesse (fr. - prędkość). Auto otrzymało tę samą konstrukcję co model SD1 czyli silnik umieszczony z przodu i napęd na tylne koła pojazdu przenoszony przez tylny most, ale obniżono zawieszenie, wzmocniono przednie hamulce tarczowe, zastosowano większe obręcze kół i inną przekładnię kierowniczą. Silnik pojazdu otrzymał elektronicznie sterowany system wtrysku paliwa Lucas, a w głowicach poprawiono kanały dolotowe. Planowano także wprowadzenie do produkcji wersji kombi pojazdu. Plany zostały zarzucone po zbudowaniu jednego egzemplarza[3].
W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 1977 wersja 3500 zajęła 1. pozycję[4].