Stefano Borgia (ur. 3 grudnia 1731 w Velletri, zm. 23 listopada 1804 w Lyonie) – włoski kardynał, historyk, dyplomata, bibliofil, kolekcjoner rękopisów i autor książek.
Kardynał prezbiter | |
Data i miejsce urodzenia |
3 grudnia 1731 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 listopada 1804 |
Prefekt Kongregacji Rozkrzewiania Wiary | |
Okres sprawowania |
16 sierpnia 1802–23 listopada 1804 |
Prefekt Kongregacji Indeksu | |
Okres sprawowania |
27 lutego 1795–16 sierpnia 1802 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
25 marca 1765 |
Kreacja kardynalska |
30 marca 1789 |
Kościół tytularny |
San Clemente (3 sierpnia 1789) |
Pochodził z wpływowego rodu Borgiów z Velletri. Jego wczesna edukacja była nadzorowana przez stryja Alessandra Borgię, arcybiskupa Fermo. W 1770 roku Stefano Borgia został sekretarzem Kongregacji Rozkrzewiania Wiary. W 1789 otrzymał kapelusz kardynalski, w 1801 został rektorem (prefektem ds. studiów) Collegium Romanum[1]. Uczestniczył w konklawe, na którym wybrano papieżem Piusa VII[2].
W Kurii Rzymskiej był członkiem Kongregacji Rozkrzewiania Wiary (od 1789, w tym 1798–1800 jako proprefekt i od 1802 jako prefekt), Kongregacji Indeksu (od 1789, w tym w latach 1795–1802 jako prefekt), Kongregacji Soborowej (od 1789), Kongregacji ds. Egzaminowania Biskupów (od 1789)[3], Kongregacji Konsystorialnej (od 1792)[4], Kongregacji ds. Obrzędów (od 1793)[5], trybunału Rzymskiej Inkwizycji (od 1795), Kongregacji ds. Wód (od 1795)[6], Kongregacji ds. Korekty Ksiąg Rytów Wschodnich (od 1797)[7] i Kongregacji ds. Ekonomicznych (od 1801)[8].
Przez całe życie zajmował się kolekcjonowaniem rękopisów. Po jego śmierci zbiór rękopisów przeszedł na własność Museum Borgianum, a później został przekazany do Biblioteki Watykańskiej[1].
Alexander von Humboldt, przeglądając kolekcję kardynała Borgii po śmierci właściciela, odkrył mezoamerykański Kodeks Borgia. Do znanych rękopisów z kolekcji Stefana Borgii należy Codex Borgianus, grecko-koptyjski rękopis Nowego Testamentu oraz Naples, Biblioteca Vittorio Emanuele III, MS I B 18, koptyjski rękopis Starego Testamentu, z ilustracją Hioba i jego trzech córek[1]. Jörgen Zoega sporządził dokładny katalog wszystkich jego koptyjskich rękopisów (wydany w 1810)[9].
Publikacje
- Monumento di papa Giovanni XVI (Roma, 1750);
- Breve istoria dell antica città di Benevento (Roma, 1763-69);
- Vaticana confessio B. Petri chronoligcis testimoniis illustrata (Roma, 1776);
- De Cruce Vaticanâ (Roma, 1779);
- De Cruce Veliternâ (Roma, 1780);
- Istoria del dominio temporale della Sede Apostolica nelle Due-Sicilie (Roma, 1788).
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.