Loading AI tools
oficer dyplomowany Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Zwisłocki (ur. 15 maja 1889 w Czerniowcach, zm. 15 lutego 1929 w Krakowie) – polski inżynier chemik, w czasie I wojny światowej żołnierz legionista, major dyplomowany artylerii Wojska Polskiego, doktor chemii na Politechnice Lwowskiej, organizator i dyrektor polskich zakładów chemii związków azotowych.
Tadeusz Zwisłocki (1927) | |
major dyplomowany artylerii | |
Data i miejsce urodzenia |
15 maja 1889 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
15 lutego 1929 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
I Brygada Legionów Polskich |
Stanowiska |
szefa Oddziału IV Sztabu Armii Rezerwowej, |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
dyrektor trzech polskich fabryk azotowych |
Odznaczenia | |
Jako absolwent Uniwersytetu Lwowskiego objął tamże asystenturę przy katedrze chemii lekarskiej. W tym czasie związał się ze środowiskiem niepodległościowej inteligencji lwowskiej i obozem niepodległościowym Józefa Piłsudskiego. W legionach początkowo przydzielony został do artylerii II Brygady Legionów, następnie walczył w szeregach I Brygady. 9 października 1915 został awansowany na chorążego, a 1 maja 1916 na podporucznika[1].
W okresie grudzień 1918 – styczeń 1919 z rozkazu Józefa Piłsudskiego przebywał na Węgrzech z misją wojskową celem wynegocjowania z władzami tego kraju i aliantami zgody na przewiezienie do Polski zdobytych zapasów niemieckiej broni i amunicji.
W 1919 w oddziałach armii gen. Józefa Hallera w Polsce, następnie ukończył kurs Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego. Latem 1920 pełnił służbę na stanowisku adiutanta służbowego wiceministra Spraw Wojskowych, generała porucznika Kazimierza Sosnkowskiego. Na tym stanowisku 15 lipca został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora Sztabu Generalnego z dniem 1 kwietnia 1920, w artylerii, w „grupie byłych Legionów Polskich”. W 1920 zajmował stanowisko szefa Oddziału IV Sztabu Armii Rezerwowej. W 1921 pełnił obowiązki szefa Wydziału Przemysłu Wojennego w Ministerstwie Spraw Wojskowych w Warszawie, pozostając w ewidencji 1 pułku artylerii polowej Legionów[2]. Z dniem 1 października 1921 został przeniesiony na własną prośbę w stan nieczynny na dwa lata[3][4], a następnie do rezerwy. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 17. lokatą w korpusie oficerów artylerii[5][6].
W latach 1922–1925 był dyrektorem naczelnym Zakładów Azotowych w Chorzowie, przy uruchomieniu których współpracował z poznanym już wcześniej we Lwowie Ignacym Mościckim. W latach 1925–1927 był dyrektorem fabryki chemicznej „Azot” w Jaworznie. Od 1927 r. do śmierci pełnił funkcję dyrektora Państwowej Fabryki Związków Azotowych w budowie w Mościcach k. Tarnowa. Pochowany w grobowcu rodzinnym Mościckich na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 205-5,6-19,20,21,22)[7].
Od 12 listopada 1919 do śmierci był żonaty z Heleną z Mościckich, córką inżyniera chemika, późniejszego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego. Ich synem był Józef Zwisłocki, fizyk i specjalista w dziedzinie psychoakustyki.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.