Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Turbine – włoski niszczyciel z przełomu XIX i XX wieku, uczestnik I wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Nembo. Okręt został zwodowany 21 listopada 1901 roku w stoczni Pattison w Neapolu, a do służby w Regia Marina wszedł w sierpniu 1902 roku. Jednostka została zatopiona 24 maja 1915 roku na Adriatyku nieopodal Barletty, zniszczona przez austro-węgierski krążownik SMS „Helgoland” i towarzyszące mu niszczyciele.
„Turbine” między 1902 a 1910 r. | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia |
Pattison , Neapol |
Położenie stępki |
20 sierpnia 1899 |
Wodowanie |
21 listopada 1901 |
Regia Marina | |
Wejście do służby |
28 sierpnia 1902 |
Zatopiony |
24 maja 1915 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
normalna: 325 ton |
Długość |
całkowita: 64 metry |
Szerokość |
5,94 m |
Zanurzenie |
2,29 m |
Napęd | |
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania 3 kotły moc 5200–5350 KM 2 śruby | |
Prędkość |
30 węzłów |
Zasięg |
2200 Mm przy prędkości 9 węzłów |
Uzbrojenie | |
początkowo: 1 działo kal. 76 mm 5 dział kal. 57 mm (5 x I) | |
Wyrzutnie torpedowe |
2 x 350 mm (2 x I) |
Załoga |
51–58 |
„Turbine” był jednym z sześciu bliźniaczych niszczycieli – pierwszych seryjnie zbudowanych we Włoszech jednostek tej klasy, nie licząc nieudanego „Fulmine”[1]. Okręty zaprojektował inż. Luigi Scaglia przy współpracy specjalistów z brytyjskiej stoczni Thornycroft[2][3].
Okręt został zbudowany w stoczni Pattison w Neapolu[2][4]. Stępkę niszczyciela położono 20 sierpnia 1899 roku, został zwodowany 21 listopada 1901 roku, a do służby w Regia Marina przyjęto go 28 sierpnia 1902 roku[2][5].
Okręt był niewielkim, pełnomorskim niszczycielem o długości całkowitej 64 metry (63,39 metra między pionami), szerokości 5,94 metra i zanurzeniu 2,29 metra[2][6]. Wyporność normalna wynosiła 325 ton, zaś pełna 380 ton[2][3]. Okręt napędzany był przez dwie pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej projektowanej mocy 5000 KM (w praktyce maszyny osiągały większą moc, pomiędzy 5200 a 5350 KM), do których parę dostarczały trzy wodnorurkowe kotły Thornycroft[2][7]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 30 węzłów[2][6]. Okręt zabierał początkowo zapas 80 ton węgla[3][uwaga 1]. Po przystosowaniu kotłów do opalania mazutem zasięg wynosił 2200 Mm przy prędkości 9 węzłów (lub 330 Mm przy 25 węzłach)[2][3].
Niszczyciel był uzbrojony w pojedyncze działo dwunastofuntowe kal. 76 mm (3 cale) QF L/40 Ansaldo M1897[2][7]. Masa działa wynosiła 625 kg, masa naboju 5,9 kg, kąt podniesienia lufy od -10 do +42°, prędkość wylotowa pocisku 674 m/s, donośność maksymalna 9850 metrów, zaś szybkostrzelność 15 strz./min[9]. Oprócz tego na okręcie zainstalowano pięć pojedynczych dział sześciofuntowych kal. 57 mm L/43 Nordenfelta M1886[2][7]. Masa działa wynosiła 338 kg, masa naboju 2,73 kg, kąt podniesienia lufy od -10 do +15°, prędkość wylotowa pocisku 670 m/s, zaś szybkostrzelność 18 strz./min[9]. Uzbrojenie uzupełniały dwie pojedyncze wyrzutnie torped kal. 350 mm (14 cali)[2][3][uwaga 2].
Załoga okrętu składała się z 3–5 oficerów oraz 48–53 podoficerów i marynarzy[2][7].
W 1905 roku niszczyciel przeszedł modernizację uzbrojenia: zdemontowano działo kal. 76 mm, dodając w zamian dwie wyrzutnie torped kal. 350 mm[2][3]. Pomiędzy 1908 a 1912 rokiem na okręcie zainstalowano nowe kotły, przystosowane do opalania paliwem płynnym, a także dodano trzeci komin[2][7]. W 1909 roku po raz kolejny dokonano zmiany uzbrojenia jednostki: zdemontowano wszystkie działa kal. 57 mm i wyrzutnie torped kal. 350 mm, instalując cztery pojedyncze działa kal. 76 mm i dwie pojedyncze wyrzutnie torped kal. 450 mm[2][7]. Po przystąpieniu Królestwa Włoch do I wojny światowej, niszczyciel przystosowano do roli stawiacza min, a na jego pokładzie można było umieścić 10–16 min morskich[2][7]. „Turbine” został zatopiony 24 maja 1915 roku na południowym Adriatyku w okolicach Barletty, zniszczony ogniem artylerii austro-węgierskiego krążownika SMS „Helgoland” i niszczycieli „Csepel” (który został trafiony pociskiem z włoskiego okrętu), „Tátra” i „Lika”[2][11].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.