Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wanda Odolska (ur. 5 czerwca 1909[1] w Połtawie[2], zm. 28 lutego 1972 w Warszawie[3]) – dziennikarka radiowa, propagandzistka partyjna.
Imię i nazwisko urodzenia |
Wanda Skrzypciel |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
5 czerwca 1909 |
Data i miejsce śmierci |
28 lutego 1972 |
Miejsce spoczynku |
Cmentarz Wojskowy na Powązkach |
Zawód, zajęcie |
dziennikarka, propagandzistka partyjna |
Małżeństwo | |
Odznaczenia | |
Córka Tadeusza Skrzypiciela[4], z zawodu fryzjera, i Anny z d. Górskiej[1]. Pod koniec lat 40. i na początku lat 50. XX w. była komentatorką audycji „Sprawy i ludzie” i jedną z prowadzących propagandową audycję Fala 49, w której wychwalała Stalina, potępiała „amerykańskich podżegaczy, mącicieli, rodzimych spekulantów”, zarzucała prymasowi Stefanowi Wyszyńskiemu brak patriotyzmu, mówiła m.in., że to dzięki Stalinowi Polak z powrotem kocha kwiaty, spokojnie pracuje i wierzy w trwałość pokoju[5]. Po śmierci swojego redakcyjnego kolegi, prowadzącego Falę 49 Stefana Martyki, zastrzelonego 9 września 1951, Odolska poprosiła Bieruta o ochronę UB[potrzebny przypis]. W marcu 1953 po śmierci Stalina stwierdziła, że tego bólu nie można wypłakać. Tej straty nie można wymierzyć niczym[6]. Była konkubiną funkcjonariusza UB, a potem dziennikarza radiowego, Jerzego Rybczyńskiego[potrzebny przypis].
Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B-3-99)[7].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.