Willie Pastrano
amerykański bokser zawodowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Willie Pastrano, właśc. Wilfred Raleigh Pastrano (ur. 27 listopada 1935 w Nowym Orleanie zm. 8 grudnia 1997 tamże[1]) – amerykański bokser, zawodowy mistrz świata kategorii półciężkiej.
| Pełne imię i nazwisko |
Wilfred Raleigh Pastrano |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
178 cm |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
półciężka |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
83 |
| Zwycięstwa |
62 |
| Przez nokauty |
14 |
| Porażki |
13 |
| Remisy |
8 |
Był grubym chłopcem. Aby sobie z tym poradzić, zaczął trenować boks ze swym przyjacielem, którym był inny przyszły mistrz świata w boksie Ralph Dupas[2]. W 1951, gdy miał 16 lat, rozpoczął karierę zawodowego boksera. Walczył zasadniczo w kategorii półciężkiej, chociaż mierzył się również z wieloma bokserami wagi ciężkiej, a także średniej. Jego trenerem był Angelo Dundee[2].
W 1955 pokonał byłego mistrza świata wagi półciężkiej Joeya Maxima, a także znanego boksera wagi ciężkiej Rexa Layne'a. W 1958 wygrał i przegrał z Anglikiem Brianem Londonem, który później dwukrotnie walczył o tytuł mistrza świata wagi ciężkiej. W 1962 pokonał Toma McNeeleya i zremisował z byłem mistrzem świata wagi półciężkiej Archiem Moore'em.
1 czerwca 1963 w Las Vegas Pastrano niespodziewanie zdobył tytuł mistrza świata w kategorii półciężkiej, wygrywając niejednogłośnie z dotychczasowym mistrzem Haroldem Johnsonem[3][4]. Następnie przegrał towarzyską walkę z Gregorio Peraltą z Argentyny i wygrał, również w walce towarzyskiej, z Mikiem Holtem. 10 kwietnia 1964 w Nowym Orleanie Pastrano obronił tytuł wygrywając z Gregorio Peraltą przez techniczny nokaut w 6. rundzie[5]. Po raz drugi walczył skutecznie w obronie pasa 30 listopada tego roku w Manchesterze, gdzie pokonał przez techniczny nokaut w 11. rundzie Terry'ego Downesa[6].
30 marca 1965 w Madison Square Garden w Nowym Jorku Pastrano przegrał przez techniczny nokaut w 9. rundzie z José Torresem i stracił tytuł mistrza świata[7]. Była to jego ostatnia walka zawodowa.
Po zakończeniu kariery pięściarskiej Pastrano popadł w nałóg heroinowy, który udało mu się przezwyciężyć. Pracował potem z bokserską młodzieżą[1][8]. Zmarł w wieku 62 lat.
Został wybrany w 2001 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
