Wojna francusko-pruska
konflikt zbrojny między Francją i Prusami (1870–1871) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Wojna francusko-pruska?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Wojna francusko-pruska – wojna między mocarstwami II Cesarstwem Francuskim a Królestwem Prus, wspieranym przez inne kraje niemieckie, trwająca od 19 lipca 1870 do 10 maja 1871.
|
Ten artykuł należy dopracować |
Czas |
19 lipca 1870 – 10 maja 1871 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Przyczyna |
bezpośrednia: sprawa tzw. depeszy emskiej | ||
Wynik |
zwycięstwo Prus (Niemiec) i ich sojuszników | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
brak współrzędnych | |||
|
Prusy dążyły do zakończenia zjednoczenia Niemiec pod swoim przewodnictwem, co starała się uniemożliwić Francja. Francuski cesarz Napoleon III Bonaparte zamierzał wzmocnić osłabiony prestiż Cesarstwa Francuskiego, jednak w momencie wybuchu wojny Francja miała najgorsze możliwe warunki do jej prowadzenia. Była izolowana politycznie, a przede wszystkim nie była przygotowana do prowadzenia działań wojennych. Wojsko francuskie było źle dowodzone, gorzej uzbrojone oraz brakowało mu planów strategicznych. Naprzeciw oddziałom francuskim stanęła nowoczesna armia niemiecka, w dodatku świetnie wyszkolona i mobilna[1].
Do wojny doprowadziła kumulacja kilku czynników: ambicje osobiste, zaborcza polityka, nadmiar pewności siebie i brak poczucia rzeczywistości[2]. Napoleon III został przekonany, że armia francuska była niezwyciężona, a pewne zwycięstwo podniesie wśród ludności jego upadający prestiż[3]. Bezpośrednią przyczyną wybuchu wojny była próba osadzenia przez Ottona von Bismarcka na wolnym tronie Hiszpanii pruskiego księcia – Leopolda von Hohenzollern-Sigmaringen. Francja zamierzała nie dopuścić do uzyskania przez Prusy wpływów w Hiszpanii i w efekcie otoczenia Francji[2]. Natomiast pośrednio wojna była wynikiem toczącej się rywalizacji Francji i Prus o dominację w Europie.
Wojnę zakończono podpisaniem 10 maja 1871 traktatu pokojowego we Frankfurcie. Skutkami wojny dla Francji były: wypłata państwu pruskiemu odszkodowania, ostateczne zniesienie monarchii (obalenie cesarstwa) we Francji i ustanowienie republiki oraz utrata bogatych, granicznych krain Alzacji i Lotaryngii, odebranych wcześniej Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu[2]. W Europie powstało nowe cesarstwo – Cesarstwo Niemieckie[4]. Przegranie wojny przez Francję, a w konsekwencji zamiar odzyskania Alzacji i Lotaryngii był jedną z przyczyn wybuchu I wojny światowej w 1914[2]. Z kolei naczelne dowództwo pruskie uważało wówczas, że Francję ponownie uda się tak łatwo i szybko rozbić, jak w drugiej połowie XIX wieku[5].