Wyżyna Mirowsko-Olsztyńska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wyżyna Mirowsko-Olsztyńska (341.311) – wyżyna (mikroregion fizycznogeograficzny), będąca północno-zachodnią częścią Wyżyny Częstochowskiej[1]. Od wschodu przechodzi w Równinę Janowską, od południa w Wyżynę Ryczowską. Wydzielenie takich mikroregionów zaproponował Zdzisław Czeppe w 1972 roku[2].
Rezerwat przyrody Sokole Góry | |
Megaregion | |
---|---|
Prowincja | |
Podprowincja | |
Makroregion | |
Mezoregion |
Wyżyna Częstochowska |
Mikroregion(y) |
Wyżyna Mirowsko-Olsztyńska |
Wyżyna Mirowsko-Olsztyńska charakteryzuje się występowaniem licznych ostańców i mogotów, na których często zlokalizowano zamki (Zamek w Olsztynie, Zamek w Mirowie, Zamek w Bobolicach, Zamek w Smoleniu, Zamek w Ogrodzieńcu). Większe zgrupowania tych skałek to Skały Olsztyńskie, Skały Mirowskie[3]. W mikroregionie tym występują także inne formy rzeźby krasowej: jaskinie, schroniska, wywierzyska, leje krasowe[1]. Część rejonu włączono w obszar Parku Krajobrazowego Orlich Gniazd, utworzono też cztery rezerwaty przyrody: Sokole Góry, Zielona Góra, Góra Zborów i Smoleń{[3].