Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Abram Bombel
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Abram Bombel (ur. 21 czerwca 1892 w Skierniewicach, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – polski lekarz i przedsiębiorca narodowości żydowskiej, podporucznik lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Syn Mojżesza (Mieczysława) i Róży[1]. Jako dziecko (1896) należał do dozoru bożniczego w Skierniewicach, a w 1916 został reprezentantem społeczności żydowskiej w radzie miasta Skierniewic. Ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim na wydziale lekarskim. Był doktorem nauk medycznych i specjalistą chorób wewnętrznych (internistą) oraz ginekologiem. W czasie wojny 1918–1921 służył w 36 pułku piechoty Legii Akademickiej w departamencie Sanitarnym Ministerstwa Spraw Wojskowych, a także należał do personelu medycznego pociągu sanitarnego Heleny Paderewskiej[1]. Abram Bombel działał w radzie sanitarnej przy Szpitalu Ujazdowskim. W roku 1927 został mianowany podporucznikiem[1]. W tym samym okresie został przydzielony do służb medycznych jako lekarz do 1 Szpitala Okręgowego w Warszawie.
W czasie kampanii wrześniowej 1939, po agresji ZSRR na Polskę, w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Osadzono go w obozie jenieckim w Kozielsku[1]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w lesie katyńskim i tam pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej, gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[2][3]. W miejscu tym prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne[4], jednak nie został zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943. Figuruje na liście wywózkowej 059/1 z maja 1940[1].
Życie prywatne
Abram Bombel wraz z żoną Ruchlą (Rachelą) mieszkał w Warszawie[1]. Był skierniewickim przedsiębiorcą, który przyczynił się do budowy Skierniewickich Koszar Wojskowych.
Remove ads
Upamiętnienie
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[5][6][7]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[8][9][10].
Jest jednym z 305 lekarzy pochowanych na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu i upamiętnia go tabliczka epitafijna nr 269[11].
Remove ads
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads