Agaricus bresadolanus

Agaricus bresadolanus Bohus – gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)^[1].

Agaricus bresadolanus

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Gromada	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	pieczarkowate
Rodzaj	pieczarka
Gatunek	Agaricus bresadolanus
Nazwa systematyczna
Agaricus bresadolanus Bohus Annls hist.-nat. Mus. natn. hung. 61: 154 (1969)

Systematyka i nazewnictwo

Klasyfikacja według Index Fungorum: Agaricus, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1969 r. G. Bohus na Węgrzech^[1]. Synonimy:

• Agaricus campestris var. radicatus Vittad. 1835
• Agaricus campestris var. radicosus Viviani 1834
• Agaricus radicatus (Vittad.) Romagn. 1938
• Agaricus romagnesii Wasser 1977
• Agaricus romagnesii var. infidus (Alessio) Bon & Cappelli 1983
• Psalliota campestris var. radicata (Vittad.) Bres. 1931
• Psalliota infida Alessio1975
• Psalliota radicata (Vittad.) R. Sandor 1958
• Psalliota radicata var. crassanulata R. Sandor 1958^[2].

Morfologia

Kapelusz

Mięsisty i gruby o średnicy 4–6(12) cm, początkowo kulisty, potem wypukły z lekko podwiniętym brzegiem, w końcu płaski ze spłaszczonym środkiem. Powierzchnia biała lub biaława, nakrapiana czarniawo-brązowymi dyskowymi łuskami, często ułożonymi w kształcie gwiazdy. Brzeg włókienkowaty i blady, lekko brązowiący^[3].

Blaszki

Dość gęste, bardzo nierówne, dość szerokie, początkowo dość jasno cielisto różowe, potem bladoróżowawo fioletowobrązowe, w końcu ciemnobrązowe z bladym brzegiem^[3].

Trzon

Mocny, o wysokości 6–10(12) cm i grubości 0,5–1,5(2) cm, początkowo pełny, potem pusty, cylindryczny, często z bulwiastą nasadą i wyrastającymi z niej białymi sznurami grzybowymi. Powierzchnia początkowo biała i gładka, w kierunku podstawy zmieniająca się na jasnobrązową, czasami różowawy powyżej pierścienia i łuskowato-włóknisty poniżej. Pierścień błoniasty, niezbyt obszerny, o wysokości 4–5 mm, listwowy, cienki, biały i jedwabisty, kruchy i nietrwały, na górnej powierzchni prążkowany^[3].

Miąższ

Biały, w górnej części kapelusza z brudno różowawo-brązowym odcieniem, u nasady trzonu blado pomarańczowo-różowy. Smak łagodny lub bez smaku^[3].

Cechy mikroskopowe

Bazydiospory owalne lub elipsoidalne o wymiarach 7–8 × 4–5 µm. Podstawki czterozarodnikowe o wymiarach 25–30 × 7,5–8,5 µm. Cystydy maczugowate lub cylindryczne, wygięte, mniej lub bardziej septowane, o wymiarach 40–50 × 8–15 µm^[3].

Występowanie i siedlisko

Występuje w Europie, Ameryce Północnej i Azji^[4]. W Polsce jego stanowiska podali J. Łuszczyński w 2008 i Anna Bujakiewicz w 2010 r. (jako Agaricus romagnesii Wasser)^[5].

Grzyb naziemny saprotroficzny, rosnący na terenach zielonych, często w mieście, w trawiastych alejkach, na trawnikach parków, winnic, łąkach, ale także w lasach liściastych, a nawet iglastych, szczególnie pod robinią akacjową, cedrami, winoroślami, bukami^[3].

Znaczenie

Jest grzybem trującym. Podano przypadki zatruć tym grzybem, które objawiały się silnym bólem brzucha, ale bez wymiotów lub inne powikłań żołądkowo-jelitowych. Przez dwa dni występowały powtarzające się okresy zawrotów głowy i omdlenia, ale nastąpiło całkowite wyzdrowienie^[6].