Aleksander Guttry (tłumacz)

Aleksander Guttry, także Alexander von Guttry^[1] (ur. 25 stycznia 1887 w Piotrkowicach, zm. 2 lutego 1955 w Łodzi) – polski tłumacz, germanista, historyk kultury, doktor prawa^[2].

Aleksander Guttry

Data i miejsce urodzenia	25 stycznia 1887 Piotrkowice
Data i miejsce śmierci	2 lutego 1955 Łódź
Miejsce spoczynku	Cmentarz Powązkowski w Warszawie
Zawód, zajęcie	tłumacz, germanista
Alma Mater	Uniwersytet w Monachium
Odznaczenia

Życiorys

Ukończył naukę w gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu oraz studia na Uniwersytecie w Monachium i Heidelbergu. W latach 1915–1919 był wydawcą i redaktorem „Polnische Bibliothek” w Monachium. Był wicedyrektorem Towarzystwa Szerzenia Sztuk Polskich wśród Obcych oraz sekretarzem generalnym Polskiej Unii Intelektualnej i redaktorem naczelnym „Le Theatre en Pologne”^[3]. Podczas II wojny światowej prowadził tajne nauczanie języków obcych i historii literatury. Od 1945 był sekretarzem literackim w Teatrze Polskim^[3].

Był autorem przekładów książek: Stanisława Wyspiańskiego, Henryka Sienkiewicza, Elizy Orzeszkowej, Stefana Żeromskiego, Władysława Reymonta, Kazimierza Tetmajera, Józefa Weyssenhoffa, Stanisława Przybyszewskiego, Karola Huberta Rostworowskiego, Juliusza Kadena-Bandrowskiego, Ferdynanda Goetela, Zofii Nałkowskiej, Władysława Łozińskiego^[3] i Ludwika Hieronima Morstina. Przekładał także na język polski literaturę niemieckojęzyczną, w tym m.in.: „Spekulanci” Fritza Erpenbecka(inne języki), „Sól ziemi” Eduarda Claudiusa(inne języki) i „Aus meinem Leben. Dichtung und Wahrheit” Johanna Wolfganga Goethego^[4].

Życie prywatne

Był synem Leona Guttry’ego i Celiny z domu Nałęcz-Moszczeńskiej. Jego żoną była Irena de Powa^[3]. Był wnukiem działacza politycznego Aleksandra Teodora Guttry’ego^[1].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 154a, rząd 4, miejsce 13)^[5].

Publikacje

• Die Polen und der weltkrieg: ihre politische und wirtschaftliche entwicklung in Russland, Preussen und Österreich, G. Müller, 1915
• Galizien. Land und Leute, G. Müller, 1916
• Der letzte König, von Polen und seine Zeit (1917) – wstęp do niemieckiego wydania pamiętnika Stanisława Augusta Poniatowskiego
• Chopin. Gesammelte Briefe, 1928
• Unbekannte Literatur: Charakteristiken polnischer Dichter, Gebethner & Wolff, 1931
• Polens geistiger Antlitz. Eine kulturhistorische Skizze, Gebethner and Wolff, 1931
• Książka polska za granicą, 1933^[3]

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[3][4]
• Złoty Wawrzyn Akademicki^[4]
• Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1936)^[6]