Amalie Materna

Amalie Materna, ur. jako Amalia, później Amalie Friedrich-Materna (ur. 10 lipca 1847^[1] w Sankt Georgen an der Stiefing w Styrii, zm. 18 stycznia 1918 w Wiedniu) – austriacka sopranistka operowa. Uznana interpretatorka Richarda Wagnera, pierwsza wykonawczyni roli Kundry w misterium scenicznym Parsifal oraz Brunhilda w pierwszym kompletnym wykonaniu cyklu Pierścień Nibelunga podczas pierwszego Festiwalu w Bayreuth w 1876 roku.

Amalie Materna

Imię i nazwisko	Amalia Materna, Amalie Friedrich-Materna
Data i miejsce urodzenia	10 lipca 1844 Sankt Georgen an der Stiefing
Pochodzenie	Cesarstwo Austrii
Data i miejsce śmierci	18 stycznia 1918 Wiedeń
Typ głosu	sopran dramatyczny
Gatunki	opera
Zawód	śpiewaczka
Aktywność	1864–1894
Współpracownicy
Richard Wagner, Hermann Winkelmann

Życie prywatne

Córka szkolnego nauczyciela, wcześnie rozpoczęła kształcenie muzyczne i odznaczając się ładnym głosem już w wieku 9 lat śpiewała w miejscowym kościele. Po śmierci ojca trafiła pod opiekę starszego brata, nauczyciela w styryjskiej wsi Sankt Peter. Brat starał się dla Amalii o wiedeńskiego nauczyciela śpiewu, z którego jednak z powodu wysokiego honorarium musiano zrezygnować. Ostatecznie Amalia przeniosła się do Grazu, gdzie pobierała naukę^[1]. W 1865 roku poślubiła aktora Karla Friedricha, z którym pracowała w Grazu i wiedeńskim Carltheater^[2][3].

Kariera

Po nauce w szkole muzycznej w Grazu znalazła angaż w teatrze Thalia. Zadebiutowała tam w 1864 roku jako subretka w Junakach (Flotte Bursche) Franza von Suppé, by po dwóch latach przenieść się do wiedeńskiego Carltheater^[2]. Po dalszej nauce śpiewu u Essera i Kocha, w 1869 roku została przez Franza von Dingelstedta zaangażowana w Operze Wiedeńskiej i zadebiutowała tam w roli Seliki w Afrykance Giacomo Meyerbeera. Zyskawszy duże uznanie, Materna występowała na deskach opery wiedeńskiej przez kolejne 25 lat^[2].

Materna z H. Winkelmannem podczas wiedeńskiej premiery Tristana i Izoldy

Wykonywała m.in. rolę Amneris w pierwszym wiedeńskim wykonaniu Aidy Verdiego w 1874 roku i zdobyła ogromną popularność tytułową rolą, grając w pierwszym wykonaniu opery Károlya Goldmarka Królowa Saby 10 marca 1875 roku^[2]. Śpiewała również jako Ortrud w Lohengrinie, Leonora w Fildeliu, Donna Anna w Don Giovannim oraz w roli tytułowej w Armidzie Rossiniego^[3].

Występowała gościnnie na deskach innych oper m.in. w Niemczech, Anglii i USA. W 1884 roku razem z kolegami scenicznymi Hermannem Winkelmannem i Emilem Scarią odbyła tournée z koncertami Wagnerowskimi w USA^[4][5], a w sezonie 1884/1885 osiągnęła dużą popularność na scenie nowojorskiej Metropolitan Opera^[2][6], w Wagnerowskich rolach Elżbiety w Tannhäuserze^[7] i tytułowej Walkirii^[8] oraz w rolach Racheli w Żydówce Halévy’ego^[9] i Valentine w Hugenotach Meyerbeera^[10].

Opera Wagnerowska

Amalie Materna

Richard Wagner, usłyszawszy ją wykonującą fragment roli Brunhildy miał zakrzyknąć „Znalazłem swoją Brunhildę, przyjmuję ją od Ciebie z wdzięcznością i jestem dumny znalazłszy ją w Wiedniu!”^[3]. W sierpniu 1876 roku Materna wystąpiła w tytułowej roli Walkirii pod kierunkiem samego kompozytora, podczas pierwszego kompletnego wykonania tetralogii Pierścienia Nibelunga i została uznana za najlepszą interpretatorkę kobiecych ról Wagnerowskich^[3][2][11]. 26 lipca 1882 roku wystąpiła w Bayreuth w roli Kundry w prawykonaniu misterium scenicznego Parsifal, z Hermannem Winkelmannem w roli tytułowej^[12]; rolę tę wykonywała do 1891 roku^[2].

Z Operą Wiedeńską pożegnała się 31 grudnia 1894 roku rolą Elżbiety w Tannhäuserze Wagnera^[3]. Potem dawała koncerty okazjonalnie, pracując jako poszukiwana nauczycielka śpiewu, m.in. szkoląc śpiewaczki operowe Elise Elizzę^[13] oraz Hermine Kittel^[2][14]. Ostatni raz wystąpiła publicznie w 1913 roku, w Wiedniu na koncercie z okazji stulecia urodzin Wagnera^[15].

Galeria ról

• 
  Brunhilda w cyklu Pierścienia Nibelunga z Cocotte grającą rolę konia Grane (Festiwal w Bayreuth, 1876)
• 
  Brunhilda w cyklu Pierścienia Nibelunga (Festiwal w Bayreuth, 1876)
• 
  Kundry w Parsifalu (Festiwal w Bayreuth, 1882)
• 
  Kundry w Parsifalu (Festiwal w Bayreuth, 1888)
• 
  Elżbieta w Tannhäuserze (Metropolitan Opera, 1885)
• 
  Królowa w Królowej Saby
• 
  Ortrud w Lohengrinie (Wiedeń, koło 1885)
• 
  Rachela w Żydówce