Amunicja ekrazytowa

Amunicja ekrazytowa – rodzaj broni, amunicja zawierająca ładunek dymno-wybuchowy^[1], oparty na kwasie pikrynowym w postaci ekrazytu, który w 95 do 100% składał się z tego kwasu^[2].

Wprowadzona do użytku przez wojska Austro-Węgier^[3][4] w czasie I wojny światowej. Używana przez późniejsze armie Czechosłowacji i Austrii^[5], jako własna analogia do amunicji innych armii opartej na kwasie pikrynowym lub jego pochodnych: emmensicie, eversicie, dunnicie, lidycie (lyddite), szimozie (szymoza, schimose) lub melinicie^[6][4]. Używano w nich różnych środków do zapobiegania reakcji wspomnianego kwasu^[3]. Kwas pikrynowy był pierwszym detonującym wybuchowym wypełniaczem pocisków^[6], ale wspomniane wyżej środki wybuchowe oparte na tym kwasie lub jego związkach powstały, ponieważ powłoki metalowe pocisków wypełnione czystym kwasem pikrynowym stają się niestabilne na skutek reakcji z metalowymi elementami – zwykle powłoką lub osłonkami zapalnika – tworząc pikryniany metali, które są bardziej wrażliwe niż macierzysty fenol, co często przyczyniało się do eksplozji podczas ładowania do pocisku^[3][7][8].

Właściwości

Ze względu na wyraźny błysk oraz widoczny biały dym w miejscu uderzenia amunicja ekrazytowa używana była często jako amunicja wskaźnikowa do określania celu – wstrzeliwania się^[1]. W chwili uderzenia pocisku o przeszkodę wywoływany był zapłon materiału ekrazytowego a w konsekwencji jego wybuch, od którego powstawał obłok białego dymu, widoczny z odległości do 1500–2000 m przy dobrych warunkach obserwacji^[1]. Przy trafieniu w człowieka wywoływały one obrażenia mocniejsze niż pociski dum-dum^[1].

Używana również jako amunicja wybuchowa(inne języki)^[1][7][8]. Pociski artyleryjskie^[8] oparte na ekrazycie stanowią silny ładunek wybuchowy, którego niezwykle głośna eksplozja i siła wybuchu miała na celu wywołanie wśród żołnierzy lęku i psychozy strachu przed atakiem^[9]. Pocisków tego typu używano także do unieszkodliwienia tarcz ochronnych piechoty, opancerzenia płatowców i pancerzy lekkich czołgów^[1].