Andrzej Skrzypczak

Andrzej Skrzypczak (ur. 20 listopada 1897 w Kobylnikach, zm. 2 października 1955 w Targoszycach) – sierżant Wojska Polskiego II RP, muzyk, uczestnik I wojny światowej, powstań: śląskiego, wielkopolskiego, wojny polsko-bolszewickiej i kampanii wrześniowej 1939.

Andrzej Skrzypczak

sierżant
Data i miejsce urodzenia	20 listopada 1897 Kobylniki
Data i miejsce śmierci	2 października 1955 Targoszyce
Przebieg służby
Lata służby	1914–1939
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Wojsko Polskie
Jednostki	2 Pułk Strzelców Wielkopolskich, 56 Pułk Piechoty Wielkopolskiej
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa powstanie wielkopolskie powstanie śląskie wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa • kampania wrześniowa
Odznaczenia

Życiorys

Dzieciństwo i lata młodzieńcze spędził w Kobylnikach koło Grodziska Wielkopolskiego^{[potrzebny przypis]}.

W czasie I wojny światowej był trębaczem w pułku artylerii niemieckiej. Brał czynny udział w powstaniach: śląskim i wielkopolskim, za co został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym oraz Śląskim Krzyżem Powstańczym^{[potrzebny przypis]}. Po sformowaniu w marcu 1919 2 pułku strzelców wielkopolskich został powołany do jednocześnie utworzonej orkiestry pułkowej^[1] i awansowany do stopnia sierżanta.

W latach 1919–1920 brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po reorganizacji 2 pułk strzelców wielkopolskich już jako 56 pułk piechoty wielkopolskiej został wraz z orkiestrą przeniesiony do garnizonu w Krotoszynie^{[1][potrzebny przypis]}. 31 października 1927 Skrzypczak zdał egzamin muzyczny z wynikiem bardzo dobrym^{[potrzebny przypis]}. W latach 1927–1928 był tamburmajorem orkiestry pułkowej. Obok uzdolnień muzycznych miał również talent lutniczy. Budował skrzypce, a także naprawiał instrumenty drewniane i blaszane, co pozwalało orkiestrze utrzymywać instrumenty w doskonałym stanie^{[potrzebny przypis]}.

Podczas kampanii wrześniowej został wzięty do niewoli w Puszczy Kampinoskiej. Początkowo przebywał w obozie jenieckim w Kutnie, lecz już 25 października 1939 został zwolniony i powrócił do Krotoszyna, gdzie przez okres okupacji pracował w firmie budowlanej.

Po wojnie podjął pracę administratora w Zarządzie Budynków Mieszkalnych w 1945 w Krotoszynie^{[potrzebny przypis]}. Zmarł nagle 2 października 1955 podczas polowania w Targoszycach. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Krotoszynie.

Był żonaty z Marią z d. Wagner (1892–1966). Miał z nią troje dzieci: córkę – Zbigniewę (1923–1998) oraz dwóch synów – Zdzisława (1924–1981) i Czesława (1928–2001)^{[potrzebny przypis]}.

Awanse

• Kapral – 1914^{[potrzebny przypis]}
• Sierżant – 24 marca 1919^{[potrzebny przypis]}

Odznaczenia

• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Odznaka Wojsk Wielkopolskich
• Odznaka 56 pułku piechoty wielkopolskiej
• Wielkopolski Krzyż Powstańczy
• Śląski Krzyż Powstańczy