Andrzej Stękała

Andrzej Stękała (ur. 30 czerwca 1995 w Zakopanem^[1]) – polski skoczek narciarski, reprezentant klubu AZS Zakopane, drużynowy brązowy medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2020 i Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, medalista mistrzostw Polski, zwycięzca klasyfikacji generalnej FIS Cup w sezonie 2014/2015.

Andrzej Stękała

Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1995 Zakopane
Klub	AZS Zakopane
Wzrost	178 cm[1]
Debiut w PŚ	19 grudnia 2015 w Engelbergu (27. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	19 grudnia 2015 w Engelbergu (27. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	13 lutego 2021 w Zakopanem (2. miejsce)
Rekord życiowy	235,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (14 lutego 2016)[1][2]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa świata brąz Oberstdorf 2021 duża druż. Mistrzostwa świata w lotach brąz Planica 2020 drużynowo
Inne nagrody
FIS Cup 1. miejsce 2014/2015

Przebieg kariery

W cyklach zawodów organizowanych przez Międzynarodową Federację Narciarską zadebiutował po ukończeniu 18 lat. W sezonie 2013/2014 czterokrotnie wystąpił w FIS Cup, dwa razy zajmując miejsce w najlepszej trzydziestce^[3]. W tym samym sezonie zwyciężył w cyklu Lotos Cup w kategorii Junior A^[4].

W sierpniu 2014 we Frenštácie pod Radhoštěm zadebiutował w Letnim Pucharze Kontynentalnym. Pierwsze punkty zdobył w swoim drugim starcie, zajmując 16. miejsce. W sezonie 2014/2015 regularnie występował w zawodach FIS Cupu, w których czterokrotnie wygrał, trzykrotnie zajął drugie i raz trzecie miejsce^[5] i ostatecznie odniósł zwycięstwo w całym cyklu^[6]. Wystąpił również na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2015, zajmując 18. miejsce indywidualnie i 4. w drużynie^[5]. 14 marca 2015 po raz pierwszy stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując 2. lokatę w Niżnym Tagile^[7].

W letniej części sezonu 2015/2016 dwukrotnie stawał na podium FIS Cupu. 11 grudnia 2015 zwyciężył w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Renie, a dwa dni później zajął 2. miejsce. Po tych występach znalazł się w składzie reprezentacji Polski na zawody Pucharu Świata. W swoim debiutanckim starcie w tym cyklu, 19 grudnia 2015 w Engelbergu, zajął 27. miejsce, tym samym zdobywając swoje pierwsze punkty w zawodach najwyższej rangi. W kolejnych dniach jeszcze raz stanął na podium Pucharu Kontynentalnego, w zawodach w Engelbergu zajmując 3. pozycję. Od stycznia 2016 regularnie startował w Pucharze Świata, najczęściej zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce. 23 stycznia 2016 roku stanął na trzecim stopniu podium w zawodach drużynowych cyklu w Zakopanem. Indywidualnie najwyżej sklasyfikowany został na 6. pozycji, 10 lutego w Trondheim^[8]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2015/2016 znalazł się na 34. miejscu ze 105 punktami^[9].

W lipcu 2016 zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 21. miejsce w zawodach w Wiśle. W kolejnych latach osiągał gorsze wyniki sportowe. W zimowej części sezonu 2016/2017 nie startował w Pucharze Świata, a w Pucharze Kontynentalnym najwyżej sklasyfikowany był na 24. pozycji^[10]. W sezonie 2017/2018 punkty w zawodach międzynarodowych zdobywał jedynie w FIS Cupie^[11].

W sezonie 2018/2019 Pucharu Kontynentalnego kilkukrotnie kończył zawody w pierwszej dziesiątce. Sezon zakończył dwukrotnym zajęciem 2. miejsca w zawodach w Czajkowskim^[12]. W sierpniu 2019 był drugi w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Wiśle, a w jednym z konkursów Letniego Grand Prix w Hakubie zajął 8. miejsce. W zimowej części sezonu 2019/2020 najwyżej w zawodach Pucharu Kontynentalnego klasyfikowany był na 5. pozycji^[13].

22 listopada 2020 zajął 19. miejsce w konkursie Pucharu Świata w Wiśle, tym samym po ponad 4-letniej przerwie ponownie zdobywając punkty cyklu. Znalazł się w składzie reprezentacji Polski na Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2020. Zajął na nich 10. miejsce indywidualnie, zaś w zawodach drużynowych, wraz z Piotrem Żyłą, Kamilem Stochem i Dawidem Kubackim, zdobył brązowy medal. W dalszej części sezonu regularnie zdobywał punkty Pucharu Świata. W grudniowych zawodach cyklu najwyżej sklasyfikowany był na 7. pozycji, a w styczniowych – na 5. miejscu. 13 lutego 2021 po raz pierwszy stanął na podium zawodów indywidualnych Pucharu Świata, zajmując 2. pozycję w konkursie w Zakopanem. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie zajął 30. lokatę na skoczni normalnej i 21. na dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Żyłą, Stochem i Kubackim, zdobył brązowy medal^[14]. Sezon 2020/2021 Pucharu Świata zakończył na 16. miejscu w klasyfikacji generalnej z 473 punktami^[9].

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata czterokrotnie zdobył punkty, a najwyżej klasyfikowany był w marcu 2022 w Planicy, na 20. pozycji. W Pucharze Kontynentalnym 2021/2022 dwukrotnie stawał na podium, również w marcu – w Lahti był 2., a w Zakopanem zwyciężył^[15]. W trzech kolejnych sezonach nie zdobył punktów Pucharu Świata^[16]. Zarówno w Pucharze Kontynentalnym 2022/2023, jak i w 2023/2024 najwyżej klasyfikowany był na 9. pozycji^[17][18], a w sezonie 2024/2025 najwyżej w cyklu znalazł się na 9. miejscu latem i 16. zimą^[19].

Swój rekord życiowy wynoszący 235 metrów ustanowił 14 lutego 2016 na Vikersundbakken w Vikersund, dzięki czemu odnotował wówczas drugi w historii najdłuższy lot spośród polskich skoczków narciarskich oraz najdłuższy lot oddany przez Polaka na tym obiekcie^[20].

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2021 Oberstdorf

–

30. miejsce (K-95), 21. miejsce (K-120)

Drużynowo

2021 Oberstdorf

–

brązowy medal (K-120)[a]

Starty A. Stękały na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
30.	27 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywid.	95,0 m	87,5 m	211,6 pkt	57,2 pkt	Piotr Żyła
21.	5 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	121,5 m	122,5 m	219,2 pkt	57,3 pkt	Stefan Kraft
3.	6 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	druż.[a]	122,5 m	127,0 m	1031,2 pkt (232,4 pkt)	15,4 pkt	Niemcy

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

2020 Planica

–

10. miejsce

Drużynowo

2020 Planica

–

brązowy medal[b]

Starty A. Stękały na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
10.	11–12 grudnia	2020	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	indywid.	224,5 m	215,5 m	224,5 m	212,0 m	792,4 pkt	84,8 pkt	Karl Geiger
3.	13 grudnia	2020	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	druż.[b]	228,0 m		229,0 m		1665,5 pkt (430,2 pkt)	62,2 pkt	Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2015 Ałmaty

–

18. miejsce

Drużynowo

2015 Ałmaty

–

4. miejsce[c]

Starty A. Stękały na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
18.	5 lutego	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	indywid.	95,5 m	98,5 m	241,8 pkt	28,1 pkt	Johann André Forfang
4.	7 lutego	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	druż.[c]	96,5 m	95,0 m	817,6 pkt (210,0 pkt)	75,7 pkt	Norwegia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[9]
2015/2016	34.
2020/2021	16.
2021/2022	60.

Miejsca na podium

Sezon PŚ	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce	Razem
2015/2016	–	–	–	–
2018/2019	–	–	–	–
2019/2020	–	–	–	–
2020/2021	–	1	–	1
2021/2022	–	–	–	–
2022/2023	–	–	–	–
2023/2024	–	–	–	–
2024/2025	–	–	–	–
Suma	0	1	0	1

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	13 lutego	2021	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	137,0 m	133,5 m	268,6 pkt	2.	0,3 pkt	Ryōyū Kobayashi

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[16][21]
Sezon 2015/2016
																													punkty
-	-	-	-	-	27	38	-	-	q	30	28	17	32	22	6	53	24	26	21	q	41	38	28	32	29	30	25	-	105
Sezon 2018/2019
																												punkty
q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	dq	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2019/2020
																											punkty
q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	45	q	46	35	q	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2020/2021
																									punkty
19	11	33	-	-	7	15	7	10	18	8	5	21	5	15	20	21	21	18	2	dq	22	18	36	15	473
Sezon 2021/2022
																												punkty
48	30	38	q	49	-	-	35	q	q	35	q	39	36	47	35	29	-	-	-	-	-	-	-	26	q	20	-	19
Sezon 2022/2023
																																punkty
q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34	q	-	40	-	0
Sezon 2023/2024
																																punkty
-	-	-	-	42	40	-	-	-	-	-	-	q	43	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2024/2025
																													punkty
-	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	23 stycznia	2016	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	druż.[d]	127,0 m	120,0 m	1056,7 pkt (259,1 pkt)	3.	65,7 pkt	Norwegia
2.	16 stycznia	2021	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	druż.[e]	137,0 m	115,5 m	982,3 pkt (222,5 pkt)	2.	8,9 pkt	Austria
3.	23 stycznia	2021	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	druż.[f]	129,0 m	124,0 m	1018,3 pkt (256,9 pkt)	2.	5,9 pkt	Norwegia

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[16][21]
Sezon 2015/2016
				-	6	3	6	6	6
Sezon 2020/2021
					-	2	2	-	6
Sezon 2021/2022
			4	5	-	-	-	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[9]
2015/2016	31.
2020/2021	17.
2021/2022	29.

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[9]
2015/2016	51.
2020/2021	6.
2021/2022	51.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[9]
2023	63.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[21]
2020	47.
2021	12.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[21]
2021	16.
2022	34.
2023	49.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[22]
2016	63.
2018	77.
2019	33.
2020	34.
2021	47.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[16][21]
2016
										punkty
-	21	-	-	q	44	45	23	-	-	18
2017
									punkty
-	-	-	-	-	50	43	-	-	0
2018
									punkty
50	-	-	31	36	28	-	-	-	3
2019
								punkty
21	13	-	-	35	8	-	-	62
2020
		punkty
29	-	2
2021
								punkty
22	-	11	-	-	-	48	44	33
2022
						punkty
32	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[16][21]
2019
							-	10	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[23]
2014/2015	38.
2015/2016	25.
2016/2017	114.
2018/2019	15.
2019/2020	29.
2021/2022	16.
2022/2023	25.
2023/2024	37.
2024/2025	50.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	11 grudnia	2015	Rena	Renabakkene	K-99	HS-111	111,0 m	106,0 m	277,7 pkt
2.	13 marca	2022	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	133,5 m	140,5 m	254,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	14 marca	2015	Niżny Tagił	Aist	K-120	HS-134	129,0 m	129,5 m	243,0 pkt	2.	4,4 pkt	Anže Semenič
2.	11 grudnia	2015	Rena	Renabakkene	K-99	HS-111	111,0 m	106,0 m	277,7 pkt	1.	—
3.	13 grudnia	2015	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	132,0 m	136,0 m	264,9 pkt	2.	9,3 pkt	Tilen Bartol
4.	28 grudnia	2015	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	127,5 m	134,5 m	284,3 pkt	3.	14,6 pkt	Tom Hilde
5.	23 marca	2019	Czajkowskij	Snieżynka	K-95	HS-102	98,5 m	99,0 m	246,1 pkt	2.	3,7 pkt	Aleksander Zniszczoł
6.	24 marca	2019	Czajkowskij	Snieżynka	K-125	HS-140	138,5 m	132,5 m	269,9 pkt	2.	4,7 pkt	Aleksander Zniszczoł
7.	6 marca	2022	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	126,0 m	120,5 m	266,5 pkt	2.	9,2 pkt	Michael Hayböck
8.	13 marca	2022	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	133,5 m	140,5 m	254,3 pkt	1.	—

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[16][21]
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	19	dq	-	-	-	7	dq	-	-	53	15	39	-	-	2	18	157
Sezon 2015/2016
																											punkty
1	dq	2	-	-	8	3	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	272
Sezon 2016/2017
																														punkty
-	-	-	38	32	-	-	-	-	26	35	52	27	24	50	49	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	16
Sezon 2017/2018
																												punkty
-	-	-	-	-	-	62	65	-	-	-	-	-	-	-	40	39	-	-	-	-	-	-	-	-	50	54	-	0
Sezon 2018/2019
																												punkty
36	36	4	25	34	29	42	44	25	27	-	-	-	21	19	8	37	19	9	9	22	24	24	27	16	31	2	2	394
Sezon 2019/2020
																					punkty
39	34	12	15	5	27	5	30	-	-	-	-	-	-	-	-	25	42	30	17	23	162
Sezon 2021/2022
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	29	9	10	-	-	26	23	18	14	5	2	12	12	1	370
Sezon 2022/2023
																									punkty
13	25	13	36	24	17	15	18	27	16	27	41	32	20	9	12	15	17	23	25	20	18	15	-	-	265
Sezon 2023/2024
																											punkty
-	-	17	9	23	15	23	29	-	-	-	-	-	30	26	21	18	-	-	22	12	35	28	-	-	9	35	169
Sezon 2024/2025
																							punkty
-	-	-	-	42	38	40	28	-	-	-	31	27	31	32	24	17	22	22	-	-	18	16	74
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[23]
2014	73.
2015	38.
2016	83.
2018	72.
2019	10.
2020	21.
2022	25.
2023	43.
2024	19.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	10 sierpnia	2019	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	125,0 m	126,0 m	255,2 pkt	2.	2,6 pkt	Klemens Murańka

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[16][21]
2014
														punkty
-	-	-	-	-	-	dq	16	-	-	-	-	38	17	29
2015
														punkty
14	32	25	11	42	40	-	-	-	-	-	-	13	14	86
2016
														punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	dq	28	43	57	34	22	12
2018
													punkty
49	32	27	27	43	48	51	37	45	27	37	34	20	23
2019
																punkty
15	15	-	-	2	7	5	5	-	-	12	42	47	37	34	31	260
2020
		punkty
22	19	21
2022
									punkty
-	-	-	-	23	35	11	12	9	83
2023
									punkty
-	-	-	-	45	13	-	-	-	20
2024
								punkty
-	-	13	16	15	27	9	13	104
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[21]
2018	26.

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2013/2014	212.
2014/2015	1.
2015/2016	14.
2016/2017	53.
2017/2018	108.
2023/2024	35.
2024/2025	110.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	7 września	2014	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	114,5 m	107,5 m	248,1 pkt
2.	21 września	2014	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	102,5 m	96,5 m	248,0 pkt
3.	10 stycznia	2015	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	127,5 m	130,5 m	264,4 pkt
4.	21 lutego	2015	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-95	HS-108	106,0 m	102,0 m	266,5 pkt
5.	27 września	2015	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	92,5 m	95,5 m	245,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	6 września	2014	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	109,5 m	111,0 m	244,9 pkt	3.	7,2 pkt	Lukas Müller
2.	7 września	2014	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	114,5 m	107,5 m	248,1 pkt	1.	–
3.	21 września	2014	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	102,5 m	96,5 m	248,0 pkt	1.	–
4.	12 grudnia	2014	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	98,0 m	94,0 m	253,0 pkt	2.	5,0 pkt	Joacim Ødegård Bjøreng
5.	10 stycznia	2015	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	127,5 m	130,5 m	264,4 pkt	1.	–
6.	17 stycznia	2015	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	107,5 m	–	127,0 pkt	2.	0,1 pkt	David Zauner
7.	21 lutego	2015	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-95	HS-108	106,0 m	102,0 m	266,5 pkt	1.	–
8.	22 lutego	2015	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-95	HS-108	106,5 m	104,0 m	273,5 pkt	2.	3,5 pkt	Jewgienij Klimow
9.	12 września	2015	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	113,5 m	–	129,3 pkt	2.	0,7 pkt	Simon Greiderer
10.	27 września	2015	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	92,5 m	95,5 m	245,5 pkt	1.	–
11.	7 stycznia	2017	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	128,0 m	123,5 m	249,7 pkt	3.	10,4 pkt	Ulrich Wohlgenannt
12.	17 września	2023	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	113,5 m	107,5 m	234,5 pkt	3.	5,6 pkt	Matija Vidic

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[16][21]
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	44	30	-	-	-	-	18	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	64	-	14
Sezon 2014/2015
																										punkty
21	4	11	5	-	-	3	1	-	-	4	1	-	-	11	2	24	1	36	2	38	-	-	-	1	2	910
Sezon 2015/2016
																								punkty
-	-	13	13	-	-	2	22	6	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	269
Sezon 2016/2017
																				punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3	11	-	-	-	-	84
Sezon 2017/2018
																					punkty
-	-	-	-	37	28	30	21	-	-	-	-	21	39	31	34	-	-	-	-	-	24
Sezon 2023/2024
																				punkty
26	19	21	3	10	23	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	121
Sezon 2024/2025
																												punkty
47	28	-	-	23	16	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	26
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Mistrzostwa Polski

Zimowe mistrzostwa Polski seniorów

Stan po zakończeniu sezonun 2024/2025. Opracowano na podstawie^[24].

Miejsce[g]	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
55.	26 grudnia	2010	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	81,0 m	–	36,3 pkt	236,3 pkt	Adam Małysz
12.	19 lutego	2011	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.[h]	84,5 m	–	372,5 pkt (88,5 pkt)	606,8 pkt	TS Wisła Zakopane
38.	19 lutego	2011	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	82,0 m	–	83,5 pkt	175,0 pkt	Kamil Stoch
4.	24 marca	2012	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	druż.[i]	108,5 m	98,5 m	764,2 pkt (159,1 pkt)	295,3 pkt	AZS Zakopane
27.	25 marca	2012	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	107,0 m	90,5 m	142,0 pkt	143,9 pkt	Kamil Stoch
8.	27 marca	2013	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.[i]	95,0 m	96,5	530,8 pkt (129,2 pkt)	456,7 pkt	AZS Zakopane
44.	27 marca	2013	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	98,5 m	–	70,3 pkt	246,5 pkt	Maciej Kot
11.	23 grudnia	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	107,5 m	121,0 m	202,3 pkt	52,8 pkt	Piotr Żyła
2.	24 marca	2015	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	127,0 m	124,0 m	271,5 pkt	38,6 pkt	Kamil Stoch
1.	25 marca	2015	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	druż.[j]	128,5 m	126,5 m	973,6 pkt (256,5 pkt)	–
5.	22 marca	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	128,5 m	126,0 m	256,1 pkt	17,3 pkt	Maciej Kot
1.	23 marca	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.[k]	132,0 m	126,0 m	962,6 pkt (261,9 pkt)	–
11.	26 grudnia	2016	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	115,0 m	111,5 m	196,2 pkt	77,2 pkt	Piotr Żyła
8.	26 grudnia	2017	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	99,0 m	120,0 m	184,7 pkt	69,6 pkt	Stefan Hula
3.	22 grudnia	2020	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	128,5 m	–	148,2 pkt	8,1 pkt	Tomasz Pilch
4.	23 grudnia	2021	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	137,0 m	133,5 m	300,8 pkt	12,5 pkt	Kamil Stoch
17.	22 grudnia	2022	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	87,0 m	127,0 m	195,9 pkt	104,3 pkt	Kamil Stoch
15.	11 stycznia	2025	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	129,0 m	111,5 m	197,9 pkt	82,0 pkt	Paweł Wąsek

Letnie mistrzostwa Polski seniorów

Stan po zakończeniu sezonu letniego 2024. Opracowano na podstawie^[24].

Miejsce[g]	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
28.	1 września	2013	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	90,5 m	81,5 m	184,5 pkt	82,0 pkt	Dawid Kubacki
19.	19 lipca	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	114,5 m	114,5 m	205,2 pkt	74,4 pkt	Kamil Stoch
6.	20 lipca	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.[l]	122,0 m	107,0 m	802,5 pkt (203,2 pkt)	124,0 pkt	AZS Zakopane
16.	11 października	2014	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	92,5 m	92,0 m	213,0 pkt	63,0 pkt	Piotr Żyła
18.	18 lipca	2015	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	110,5 m	109,5 m	186,0 pkt	80,6 pkt	Dawid Kubacki
3.	9 października	2015	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	100,5 m	105,0 m	263,5 pkt	5,0 pkt	Dawid Kubacki
1.	10 października	2015	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.[m]	99,0 m	99,0 m	960 pkt (247,5 pkt)	–
10.	8 października	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	118,0 m	117,5 m	224,1 pkt	68,3 pkt	Maciej Kot
1.	9 października	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.[n]	128,0 m	126,0 m	972,8 pkt (254,2 pkt)	–
12.	27 października	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	124,0 m	124,5 m	251,1 pkt	69,5 pkt	Dawid Kubacki
1.	12 października	2019	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	druż.[o]	98,5 m	–	499,8 pkt (135,9 pkt)	–
6.	12 października	2019	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	indywid.	100,0 m	95,0 m	245,7 pkt	20,7 pkt	Piotr Żyła
2.	17 października	2020	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	indywid.	97,5 m	98,5 m	261,7 pkt	1,0 pkt	Dawid Kubacki
2.	18 października	2020	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	druż.[p]	103,5 m	102,5 m	913,5 pkt (263,0 pkt)	125,0 pkt	WSS Wisła
15.	28 października	2021	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	92,5 m	100,5 m	242,7 pkt	36,5 pkt	Piotr Żyła
3.	29 października	2021	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż.	92,5 m	100,5 m	942,0 pkt (222,0 pkt)	49,0 pkt	WSS Wisła
18.	18 października	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	89,0 m	89,5 m	232,2 pkt	77,1 pkt	Dawid Kubacki
3.	19 października	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż.	97,0 m	91,5 m	900,7 pkt (221,5 pkt)	46,4 pkt	TS Wisła Zakopane
15.	21 października	2023	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	indywid.	86,5 m	91,0 m	230,3 pkt	67,3 pkt	Dawid Kubacki
3.	22 października	2023	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	druż.	94,0 m	93,0 m	1038,1 pkt (252,2 pkt)	99,4 pkt	WSS Wisła
10.	18 października	2024	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	92,5 m	99,0 m	235,8 pkt	38,4 pkt	Klemens Joniak
2.	19 października	2024	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż.	97,5 m	97,5 m	959,5 pkt (238,0 pkt)	22,5 pkt	WSS Wisła

Życie prywatne

Stękała w styczniu 2025 roku dokonał coming outu jako osoba homoseksualna, informując o śmierci partnera, z którym był w związku w latach 2016–2024^[25].

Uwagi

1. Skład zespołu: Piotr Żyła, Andrzej Stękała, Kamil Stoch i Dawid Kubacki
2. Skład zespołu: Piotr Żyła, Andrzej Stękała, Kamil Stoch i Dawid Kubacki
3. Skład zespołu: Krzysztof Leja, Adam Ruda, Andrzej Stękała i Przemysław Kantyka
4. Skład zespołu: Andrzej Stękała, Maciej Kot, Stefan Hula i Kamil Stoch
5. Skład drużyny: Piotr Żyła, Kamil Stoch, Andrzej Stękała i Dawid Kubacki
6. Skład zespołu: Piotr Żyła, Andrzej Stękała, Kamil Stoch i Dawid Kubacki
7. Podane miejsce to lokata zajęta w zawodach z uwzględnieniem zawodników spoza Polski.
8. Stękała znalazł się w trzeciej drużynie AZS Zakopane, która wystąpiła w składzie: Kamil Gałysa, Bartosz Gąsienica-Laskowy, Marcin Miętus i Andrzej Stękała
9. Stękała znalazł się w drugiej drużynie AZS Zakopane, która wystąpiła w składzie: Jakub Kot, Krzysztof Leja. Grzegorz Miętus i Andrzej Stękała
10. Skład zespołu: Jakub Kot, Maciej Kot, Andrzej Stękała i Andrzej Zapotoczny
11. Skład zespołu: Jakub Kot, Maciej Kot, Krzysztof Leja i Andrzej Stękała
12. Stękała znalazł się w drugiej drużynie AZS Zakopane, która wystąpiła w składzie: Wojciech Gąsienica-Kotelnicki, Jakub Kot, Krzysztof Leja i Andrzej Stękała
13. Skład zespołu: Maciej Kot, Krzysztof Leja, Andrzej Stękała i Andrzej Zapotoczny
14. Skład zespołu: Maciej Kot, Krzysztof Leja, Krzysztof Miętus i Andrzej Stękała
15. Skład zespołu: Andrzej Stękała, Maciej Kot, Mateusz Gruszka i Krzysztof Leja
16. Skład zespołu: Andrzej Stękała, Maciej Kot, Mateusz Gruszka i Stanisław Ciszek