Antoni Chudzikiewicz

Antoni Chudzikiewicz (ur. 3 maja 1896 w Stanisławowie, zm. 1978) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Antoni Chudzikiewicz

major piechoty
Data i miejsce urodzenia	3 maja 1896 Stanisławów
Data śmierci	1978
Przebieg służby
Lata służby	1915–1946
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Formacja	4 pułk strzelców pieszych
Jednostki	dowódca batalionu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa kampania francuska
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 3 maja 1896 w Stanisławowie, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Antoniego, kotlarza w tamtejszych warsztatach kolejowych^[1].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej. Jego oddziałem macierzystym był c. k. pułk strzelców nr 20^[2]. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 lutego 1917^[3].

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku jako oficer zawodowy i kontynuował służbę w 51 pułku piechoty w Brzeżanach^[4]. W 1921 był przydzielony do 12 Dywizji Piechoty^[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 1363. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6]. W 1924 został przeniesiony do 54 pułku piechoty w Tarnopolu^[7][8]. W marcu 1931 został przeniesiony do Szkoły Podchorążych dla Podoficerów w Bydgoszczy^[9][10]. Prezydent RP nadał mu stopień majora z dniem 1 stycznia 1936 i 1. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[11][12]. W październiku 1936 został przeniesiony do 69 pułku piechoty w Gnieźnie na stanowisko dowódcy II batalionu^[13].

W kampanii wrześniowej 1939 walczył jako dowódca II batalionu 69 pp^[14], a w kampanii francuskiej 1940 jako dowódca I batalionu 4 pułku strzelców pieszych^[15].

31 lipca 1978 został pochowany na cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole 1, rząd A, miejsce 10)^[16]. W tym samym grobie pochowana została jego córka Anna Bernardczyk (1929–2010)^[17].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari – 1966^[18]
• Krzyż Walecznych dwukrotnie^[12]
• Medal Niepodległości – 9 stycznia 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[19][20]
• Srebrny Krzyż Zasługi^[12]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[21]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[21]
• Złoty Medal Waleczności – 7 września 1923^[22][23]
• Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej^[24]
• Srebrny Medal Waleczności 1 klasy^[24]