Atomic Rooster

Atomic Rooster – brytyjski zespół rockowy, działający w latach 1969–1983. Liderem zespołu był Vincent Crane.

Atomic Rooster

Rok założenia	czerwiec 1969
Pochodzenie	Anglia
Gatunek	rock progresywny, hard rock
Aktywność	1969–1975, 1980–1983, od 2016
Powiązania	The Crazy World of Arthur Brown, Emerson, Lake and Palmer
Skład
Steve Bolton Pete French Adrian Gautrey Shug Millidge Bo Walsh
Byli członkowie
Carl Palmer, John Du Cann, Ginger Baker

Do największych przebojów grupy należą „Tomorrow Night” i „The Devil’s Answer”^[1].

Historia grupy

Idea zespołu powstała wśród muzyków akompaniujących Arthurowi Brownowi. Organista Vincent Crane i perkusista Carl Palmer postanowili wspólnie założyć nowy zespół. Trio powstało w czerwcu 1969 pod nazwą Atomic Rooster w składzie: Vincent Crane (instrumenty klawiszowe, głównie organy, Nick Graham (gitara basowa, gitara, flet, śpiew), Carl Palmer (perkusja)^[1]. W tym składzie zespół nagrał album, zatytułowany po prostu Atomic Roooster, wydany w 1970^[1].

Jeszcze w listopadzie 1969 Graham odszedł z zespołu i przeszedł do grupy Skin Alley, a jego miejsca zajął gitarzysta i wokalista John Du Cann^[1]. W czerwcu 1970 z Atomic Rooster odszedł Carl Palmer, który wraz z klawiszowcem Keithem Emersonem i wokalistą, gitarzystą i gitarzystą basowym Gregiem Lake'em współzałożył wirtuozowskie trio – Emerson, Lake and Palmer^[1]. W grupie jego miejsce zajął Rick Parnell, syn lidera orkiestr Jacka Parnella, jednak w dwa miesiące później na jego miejsce wszedł Paul Hammond^[1]. Ten skład nagrał album Death Walks Behind You (1970), który – docierając do 12. miejsca na liście najpopularniejszych albumów – został największym sukcesem grupy.

W czerwcu 1971 zespół stał się kwartetem, gdy został uzupełniony enigmatycznym wokalistą Pete'em Frenchem^[1]. Kwartet ten wydał trzeci album pt. In Hearing of... (1971)^[1]. Tuż przed ukazaniem się płyty na rynku z zespołu odeszli gitarzysta John Cann i Paul Hammond. Crane przyjął nowych muzyków: gitarzystę Steve'a Boltona i ponownie perkusistę Ricka Parnella. Przez krótko grał w zespole basista Bill Smith. Gdy w grudniu 1971 French odszedł do grupy Cactus, na jego miejsce wszedł Chris Farlowe. Kwartet wydał album pt. Made in England (1972)^[1].

W grudniu 1972 z zespołu odszedł gitarzysta Steve Bolton i został zastąpiony przez Johnny'ego Mandalę z zespołu Babylon. Atomic Rooster rozwiązali się w 1974, rok po wydaniu albumu Nice 'n' Greasy^[1].

Johnny Mandala (już jako John Goodsall) założył zespół Brand X. Vincent Crane zajął się tworzeniem muzyki dla radia i teatru, brał udział w muzycznych programach dla dzieci oraz był dyrektorem muzycznym programu Rain Dog Stomu Yamashta's Red Buddha Theatre Company, poza rym reaktywował jazzowo-poetyckie występy z Paulem A. Greenem, a w 1978 ponownie nawiązał współpracę z Arthurem Brownem.

W 1980 nastąpiła reaktywacja Atomic Rooster; gitarzystą ponownie był John Cann, a nowym perkusistą Preston Heyman^[1]. Po jego odejściu w 1981 na bębnach grał Ginger Baker, zastąpiony później ponownie przez Paula Hammonda^[1]. W 1983 gitarzystą w zespole został Bernie Torme, a od czasu do czasu na gitarze grał także David Gilmour^[1]. Niektóre źródła podają, że od czerwca 1983 w grupie występowali jeszcze Jean Crane jako wokalistka i John Field na instrumentach perkusyjnych. Był to już jednak koniec istnienia zespołu.

Vincent Crane od 1984 do 1987 grał w grupie Dexys Midnight Runners^[1]. Popełnił samobójstwo 14 lutego 1989^[1]. Przez całe swoje życie walczył z depresją. Paul Hammond popełnił samobójstwo w 1992 z powodu nałogowej narkomanii. John Du Cann zmarł 21 września 2011 na atak serca^[2].

W 2016 za zgodą wdowy po Vincencie Crane zespół reaktywował się w składzie z dwoma oryginalnymi członkami z lat 70. - wokalistą Pete’em Frenchem i gitarzystą Steve’em Boltonem.

Zespół po raz pierwszy gościł w Polsce 15 września 2018 roku, podczas Festiwalu "Kielce Rockują" w Amfiteatrze Kadzielnia w Kielcach.

Skład

czerwiec 1969 – marzec 1970	Vincent Crane – organy, fortepian Nick Graham – śpiew, bas, flet Carl Palmer – perkusja, instr. perkusyjne
marzec 1970 – czerwiec 1970	Vincent Crane – organy, fortepian, pedały basowe John Du Cann – gitara, śpiew Carl Palmer – perkusja
czerwiec 1970 – sierpień 1970	Vincent Crane – organy, fortepian, pedały basowe John Du Cann – gitara, śpiew, bas Ric Parnell – perkusja
sierpień 1970 – czerwiec 1971	Vincent Crane – organy, fortepian, pedały basowe John Du Cann – gitara, śpiew, bas Paul Hammond – perkusja
czerwiec 1971 – sierpień 1971	Vincent Crane – organy, fortepian, pedały basowe John Du Cann – gitara, bas Paul Hammond – perkusja Pete French – śpiew
sierpień 1971 – wrzesień 1971	Vincent Crane – organy, fortepian, pedały basowe Pete French – śpiew Ric Parnell – perkusja Steve Bolton – gitara
wrzesień 1971 – luty 1972	Vincent Crane – organy, fortepian, pedały basowe, śpiew Ric Parnell – perkusja Steve Bolton – gitara
luty 1972 – koniec 1972	Vincent Crane – organy, fortepian, pedały basowe Ric Parnell – perkusja Steve Bolton – gitara Chris Farlowe – śpiew
koniec 1972 – marzec 1974	Vincent Crane – organy, fortepian, syntezator, pedały basowe Ric Parnell – perkusja Chris Farlowe – śpiew John Goodsall – gitara
marzec 1974 – luty 1975 (jako Vincent Crane's Atomic Rooster	Vincent Crane – organy, fortepian, syntezator Sam "Tomcat" Sampson – śpiew Andy Johnson – gitara Denny "Pancho" Barnes – gitara Bob "Dog" Rennie – bas Lee Baxter Hayes – perkusja
luty 1975 – połowa 1980	Rozpad zespołu
połowa 1980 – październik 1980	Vincent Crane – organy, fortepian, pedały basowe John Du Cann – gitara, śpiew, bas Preston Heyman – perkusja
październik 1980	Vincent Crane – organy, fortepian, pedały basowe John Du Cann – gitara, śpiew, bas Ginger Baker – perkusja
październik 1980 – połowa 1982	Vincent Crane – organy, fortepian, pedały basowe John Du Cann – gitara, śpiew, bas Paul Hammond – perkusja
połowa 1982	Vincent Crane – organy, fortepian, śpiew Paul Hammond – perkusja Mick Hawkesworth – bas
połowa 1982 – 1983	Vincent Crane – organy, fortepian, śpiew Paul Hammond – perkusja John McCoy – bas
1983 – połowa 1983	Vincent Crane – organy, fortepian, syntezator, bas, śpiew Paul Hammond – perkusja Bernie Tormé – gitara
połowa 1983 – koniec 1983	Vincent Crane – organy, fortepian, syntezator, bas, śpiew Paul Hammond – perkusja John Mizarolli – gitara
2016	Steve Bolton - gitara Pete French – śpiew Christian Madden – organy, instrumenty klawiszowe Shug Millidge – bas Bo Walsh - perkusja
2017	Steve Bolton - gitara Pete French – śpiew Adrian Gautrey – organy, instrumenty klawiszowe Shug Millidge – bas Bo Walsh - perkusja

Dyskografia

Opracowana na podstawie Discogs:

Albumy studyjne

• 1970: Atomic Rooster
• 1970: Death Walks Behind You
• 1971: In Hearing of Atomic Rooster
• 1972: Made in England
• 1973: Nice 'n' Greasy
• 1980: Atomic Rooster
• 1983: Headline News

Albumy koncertowe i kompilacyjne

• 1977: Home to Roost
• 1983: Live in Germany
• 1986: Kiss Yer Skull Goodbye
• 1989: The Devil Hits Back
• 1989: The Best & the Rest of
• 1991: The Collection
• 1993: Live in Concert – BBC Radio 1
• 1997: The Ultimate Chicken Meltdown 1980–1982
• 1997: In Satan’s Name. The Definitive Collection (2 CD)
• 1998: Devil's Answer-BBC Sessions
• 2000: Live and Raw 70/71

Single

• Friday the 13th/Banstead (1970)
• Tomorrow Night/Play the Game (1971) (11 WB)
• Devil's Answer/The Rock (1971) (4 WB)
• Stand by Me/Never to Lose (1972)
• Save Me/Close Your Eyes (1972)
• Tell Your Story, Sing Your Song (jako Vincent Crane's Atomic Rooster, 1974)
• Do You Know Who's Looking for You?/Throw Your Life Away (1980)
• Do You Know Who's Looking for You? (Extended)/Throw Your Life Away (Maxi, 1980)
• Play It Again/Start to Live (1981)
• Play It Again/Start to Live/Devil's Answer (Live) (Maxi, 1981)
• End of the Day/Living Underground (1982)
• End of the Day Living Underground/Tomorrow Night (nowa wersja) (Maxi, 1982)
• Land of Freedom/Carnival (1983)
• Land of Freedom (extended version)/Carnival (Maxi, 1983)

DVD

• Masters from the Vaults: Atomic Rooster
• Definitive Collection