BioShock Infinite

BioShock Infinite – gra komputerowa z gatunku first-person shooter, trzecia część serii BioShock. Początkowo znana jako Project Icarus. Została wyprodukowana przez studio Irrational Games i wydana przez 2K Games 26 marca 2013 roku na platformach Microsoft Windows, PlayStation 3 i Xbox 360^[2]. We wrześniu 2016 roku gra pojawiła się na konsolach PlayStation 4 i Xbox One w ramach zestawu BioShock: The Collection. BioShock Infinite nie jest bezpośrednim sequelem ani prequelem poprzednich części, akcja rozgrywa się w innej lokalizacji i innym przedziale czasowym, chociaż tematyka i rozgrywka jest podobna. Gracz wciela się w byłego detektywa z Agencji Pinkertona, Bookera DeWitta, który usiłuje spłacić swój dług. Aby to zrobić, musi przywieźć kobietę z powietrznego miasta Columbia. Całość rozgrywa się w 1912 roku. W lipcu 2013 roku podano, że sprzedano ponad 4 mln kopii tytułu^[4].

BioShock Infinite

Producent	Irrational Games
Wydawca	2K Games
Seria gier	BioShock
Projektant	Ken Levine
Kompozytor	Garry Schyman[1]
Silnik	zmodyfikowany Unreal Engine 3
Data wydania	Microsoft Windows, PlayStation 3, Xbox 360: 26 marca 2013[2] PlayStation 4 i Xbox One: USA: 13 września 2016[3] AUS: 15 września 2016[3] EUR: 16 września 2016[3]
Gatunek	strzelanka pierwszoosobowa
Tryby gry	gra jednoosobowa
Wymagania sprzętowe
Platforma	Microsoft Windows, Linux, OS X, PlayStation 3, Xbox 360, Xbox One, PlayStation 4
Kontrolery	klawiatura, mysz
Strona internetowa

Redakcja magazynu PC Gamer UK w 2015 roku przyznała grze 38. miejsce na liście najlepszych gier na PC^[5].

Charakterystyka

Lokalizacja i frakcje

Miejscem akcji gry BioShock Infinite jest miasto znajdujące się w przestworzach przy pomocy gigantycznych sterowców i balonów o nazwie Columbia, nazwane tak w hołdzie żeńskiej personifikacji Stanów Zjednoczonych. W przeciwieństwie do budowanego w tajemnicy Rapture (miejsca akcji poprzednich części gry), Columbia została zbudowana przez rząd Stanów Zjednoczonych i otwarta w 1900 roku z wielką pompą i przy udziale publiczności. Miasto miało symbolizować amerykańską wyjątkowość^[6][7]; jeden z trailerów nawiązuje do wystawy światowej z 1893 roku, kiedy narodziła się koncepcja amerykańskiej wyjątkowości^[8]. Z wyglądu miasto przypomina latającą wystawę światową, mogącą podróżować w dowolne miejsce na świecie. Mimo to wydało się, że miasto już po otwarciu (ale przed wydarzeniami z gry) spełniało rolę ciężko uzbrojonego okrętu wojennego i brało udział w "międzynarodowym incydencie" strzelając do grupy chińskich cywilów w trakcie powstania bokserów^[9][10]. Rząd wkrótce wyparł się miasta, które po pewnym czasie zaginęło^[9][11]. Columbia stała się, jak ją opisał Nick Cowen w The Guardian, „rodzajem wędrującego demona przenoszącego się z miejsca na miejsce i narzucającego swoją wolę ludziom mieszkającym na ziemi” („a kind of roaming boogie man moving from place to place and imposing its will on people below”)^[10].

Na skutek izolacji miasta między różnymi frakcjami i mieszkańcami chcącymi przejąć władzę wybuchła wojna domowa^[12]. W czasie rozpoczęcia akcji gry pozostały już tylko dwie walczące ze sobą frakcje. Jedna grupa to Założyciele (ang. Founders) – pozostałości z grupy zachowującej kontrolę nad miastem, pod przywództwem Zachary’ego Hale’a Comstocka. Frakcja ma na celu zachowanie Columbii jako miasta przeznaczonego wyłącznie dla białych Amerykanów, odmawiając praw obcokrajowcom i czarnoskórym. Drugą grupą jest Vox Populi pod dowództwem Daisy Fitzroy. Stanowi całkowite przeciwieństwo Założycieli. Grupa złożona jest z różnych osób o podobnych poglądach, dążących do przywrócenia pełnych praw wszystkim mieszkańcom. Jednak lata walki spowodowały, iż Vox Populi zaślepione nienawiścią zaczęło stosować niezwykle brutalne metody prowadzące do wewnętrznych podziałów^[12].

Podobnie jak Rapture, Columbia jest antyutopią, ale znaki w grze sugerują raczej obecność teokratycznego rządu sprawującego władzę. Poza tym można znaleźć w nim koncepcje czystości rasowej, takie jak nazizm, jingoizm i ksenofobię^{[7][13][14][15]}. Jeden z przedmiotów znajdujący się w paczce dla prasy zawierał kwestionariusz należący rzekomo do jednego z imigrantów, który przybył na Columbię. Według niego, osoby pochodzące z Europy i Irlandii musiały podać bardzo szczegółowe informacje takie jak wyznanie i dane dotyczące eugeniki. Kolejnym ciekawym elementem jest plakat propagandowy głoszący: „wszyscy musimy zadbać o czystość naszego narodu!” („we must all be vigilant to ensure the purity of our people!”)^[15]. Columbia została porównana do skrzyżowania steampunku z Miastem w Chmurach na planecie Bespin z Gwiezdnych wojen^[14] oraz do statków powietrznych z serii Final Fantasy^[13], jednak Ken Levine porównał uzbrojone miasto do Gwiazdy Śmierci^[16].

Fabuła gry

Akcja gry ma miejsce w 1912 roku. Gracz wciela się w Bookera DeWitt'a, skompromitowanego byłego detektywa Agencji Pinkertona, wyrzuconego z powodu zachowania, którego Agencja nie mogła zaakceptować. Zostaje on zatrudniony przez tajemniczych pracodawców, zaniepokojonych lokalizacją Columbii, którzy zlecają mu infiltrację miasta i odnalezienie młodej kobiety – Elizabeth – która jest przetrzymywana w mieście przez ostatnie 12 lat^[9][14]. Znalezienie dziewczyny nie sprawiło Bookerowi wielkich trudności, jednak okazuje się, że każda ze stron stara się ją wykorzystać tak, by odwrócić losy wojny na swoją korzyść. Booker i Elizabeth, by uciec z miasta, muszą sobie nawzajem zaufać^[11][12]. Poza tym Elizabeth dąży do poznania mocy, jakie posiada, wierząc Comstockowi, że jest za nie odpowiedzialna. W tym celu odmawia opuszczenia miasta zanim nie pozna prawdy^[10]. Co gorsza, para jest ścigana przez Songbirda – potężnego robota, przypominającego z wyglądu ptaka, który był przyjacielem Elizabeth i opiekował się nią, kiedy była uwięziona^[17][18]. Maszyna została tak zaprojektowana, by czuć się winną temu, że Elizabeth udało się uciec. Hilary Goldstein z serwisu IGN porównuje go do "obrażalskiego męża", natomiast Elizabeth uważa, że wolałaby zginąć, niż być ponownie przez niego złapana^[18].

Poza walkami wewnętrznymi, miasto jest niszczone przez tzw. rozdarcia w materii czasoprzestrzeni^[18][19]. Dziwna poświata, widziana przez Bookera, powoduje chwilowe zmiany na zdjęciach, banerach i osobach przebywających w pobliżu rozdarcia^[17]. Przez rozdarcia w Columbii pojawiają się przedmioty nienależące do panującej epoki, na przykład odtwarzacz płyt w barze we wczesnej wersji demo gry odtwarzał głos kobiety śpiewającej piosenkę Tears for Fears "Everybody Wants to Rule the World"^[20]. Serwis 1UP.com w swojej zapowiedzi gry na targach E3 stwierdził, że Booker i Elizabeth spotkali się w 1983 roku, na co miał wskazywać kadr z filmu Revenge of the Jedi (robocza nazwa filmu Gwiezdne wojny: część VI – Powrót Jedi). Miało być to spowodowane błędem w użyciu mocy przez Elizabeth, gdy próbowała ożywić konia^[10][19].

Mimo tego, iż akcja gry ma miejsce przed wydarzeniami z poprzednich części gry, Irrational Games nie potwierdziło, czy gra dzieli ten sam świat, co poprzednie tytuły. Ken Levine pozostawił to pytanie bez odpowiedzi w trakcie wywiadu przy ogłoszeniu prac nad BioShock Infinite^[21].

Odbiór gry
Recenzje Publikacja Ocena Gry-Online 9,5/10[22] IGN 9,5/10[23]
Oceny z agregatorów Agregator Ocena GameRankings PS3: 95,94% (z 17 recenzji)[24] PC: 92,62% (z 39 recenzji)[25] X360: 91,89% (z 27 recenzji)[26] Metacritic PS3: 94/100 (z 27 recenzji)[27] PC: 94/100 (z 68 recenzji)[28] X360: 93/100 (z 33 recenzji)[29]

Rozgrywka

BioShock Infinite, podobnie jak poprzednie gry z serii, jest grą typu first-person shooter z elementami gry fabularnej. Gracz do przemieszczania się po mieście wykorzystuje przymocowany do ręki hak, system kolei łączących poszczególne części miasta o nazwie Skyline oraz inne środki transportu w celu znalezienia Elizabeth. W celu eliminacji przeciwników, bohater może używać broni na wiele sposobów^[30]. Dzięki środkom o nazwie Wigor DeWitt zyskuje nowe moce i umiejętności (są to odpowiedniki plazmidów i toników znanych z poprzednich części gry). Wigor aktywuje nowe moce takie jak telekineza, manipulacja elektrycznością czy kontrolowanie NPCów. W przeciwieństwie do poprzednich części, gracz wybiera umiejętności już na stałe, nie mogą one zostać usunięte ani zmienione, co kładzie nacisk na konsekwencje wyborów, jakich dokona gracz^[7][17]. W grze zamiast znanej z poprzednich części substancji EVE znajdziemy sole do "zasilania" naszych mocy.

Gdy gracz odnajdzie już Elizabeth, która też jest wyposażona w pewne moce, musi z nią współpracować w celu ucieczki z Columbii. Na przykład, Elizabeth może przywołać burzę nad wrogami, a DeWitt wywołać wyładowania, które wykończą przeciwników^[9]. Gracz nie będzie miał jej pod kontrolą, ale Elizabeth będzie reagowała na zachowanie gracza oraz odpowiednio do sytuacji, podobnie jak sztuczna inteligencja w grze Left 4 Dead, według Levine'a^[30]. Poza tym, Elizabeth może oddziaływać na rozdarcia w materii czasoprzestrzeni przywołując różne obiekty^[18]. Gracz nie będzie musiał chronić dziewczyny^[31]. Levine stwierdził, że współpraca z Elizabeth nie jest w żadnym wypadku rodzajem misji eskortowej, przypominając, że graczom nie podobało się zadanie ochrony Little Sisters pod koniec gry BioShock^[32].

Parze bohaterów będzie usiłowało przeszkodzić wielu przeciwników. Poza Songbirdem, który ma za zadanie wydrzeć Elizabeth z rąk gracza, poluje na nich Złota Rączka (pierwotnie nazywany Alpha), golem przypominający androida z ludzkim sercem i głową^[17][18][33].

Wydanie odświeżonych wersji

13 września 2016 roku w Ameryce Północnej, 15 września 2016 roku w Australii i 16 września 2016 roku w Europie gra miała premierę na konsolach PlayStation 4 i Xbox One w ramach zestawu BioShock: The Collection. Produkcja ma poprawioną oprawą graficzną w stosunku do pierwowzoru – zawiera lepsze tekstury, a wersje na konsole obsługują rozdzielczość 1080p i działają w 60 kl./s^[34][35][3].