Bożena Hager-Małecka

Bożena Maria Hager-Małecka (ur. 23 sierpnia 1921 w Zabrzu, zm. 9 lutego 2016 tamże) – polska lekarka i polityk, profesor nauk medycznych, nauczyciel akademicki, posłanka na Sejm PRL VII, VIII i IX kadencji.

Bożena Hager-Małecka

Data i miejsce urodzenia	23 sierpnia 1921 Zabrze
Data i miejsce śmierci	9 lutego 2016 Zabrze
Posłanka IX kadencji Sejmu PRL
Okres	od 13 października 1985 do 3 czerwca 1989
Przynależność polityczna	posłanka bezpartyjna
Odznaczenia

Życiorys

Córka Bronisława Hagera i Stanisławy Ludmiły z Rudzkich. Ukończyła szkołę powszechną w Tarnowskich Górach, później kształciła się w szkole średniej. Od 1937 do 1939 mieszkała w Bydgoszczy, a od września 1939 mieszkała z rodziną w Krakowie. Pracowała tam jako ekspedientka i na tajnych kompletach kontynuowała naukę. 18 września 1942 uzyskała świadectwo dojrzałości, a następnie studiowała medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując dyplom lekarza 10 marca 1949. Pracowała następnie na stażu w Szpitalu Ubezpieczalni Społecznej w Krakowie, a potem jako asystent w Szpitalu dla Dzieci w Zabrzu. W 1950 odbyła w Warszawie szkolenie specjalistyczne w zakresie diagnostyki i terapii pediatrycznej w I Klinice Pediatrii. 21 czerwca 1951 uzyskała stopień naukowy doktora nauk medycznych na podstawie pracy pt. Z badań nad etiologią biegunek letnich u niemowląt w Zakładzie Mikrobiologii Śląskiej Akademii Medycznej pod kierunkiem prof. Stefana Ślopka. Pracując w Klinice Pediatrii ŚAM w Zabrzu, awansowała na kolejne stanowiska: adiunkta – 1 października 1953, docenta etatowego – 1 października 1965, profesora nadzwyczajnego – 1 października 1969 oraz profesora zwyczajnego – 1 października 1976.

W 1953 uzyskała specjalizację II stopnia w zakresie pediatrii, przebywała również w celach naukowych w Rabce oraz w Paryżu.

Na podstawie rozprawy Badania immunoelektroforetyczne surowicy krwi i płynu mózgowo-rdzeniowego w gruźliczym zapaleniu opon mózgowych i dorobku naukowego uzyskała 19 czerwca 1963 stopień naukowy doktora habilitowanego na Wydziale Lekarskim ŚAM. Kierowała następnie Katedrą i Kliniką Pediatrii ŚAM w Zabrzu (początkowo jako p.o.). Pracowała jako pediatra w różnych śląskich placówkach.

Od 1976 do 1989 sprawowała mandat posła na Sejm PRL VII, VIII i IX kadencji, była posłanką bezpartyjną.

Działała w Polskim Towarzystwie Pediatrycznym oraz w Polskim Towarzystwie Ftyzjopulmonologicznym.

Zastosowała po raz pierwszy w Polsce immunoelektroforezę do licznych i wielokrotnych badań nad białkami płynu mózgowo-rdzeniowego. Wykryła również w 1974 masowe zachorowania na przewlekłą ołowicę i wspólnie z Jolantą Wadowską-Król^[1][2][3] przeprowadziła akcję leczniczą i zapobiegawczą. Przeprowadziła także pierwsze w Polsce badania dotyczące wpływu zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego na zdrowie. Publikowała liczne artykuły, jak również recenzje rozpraw habilitacyjnych.

Jako przedstawicielka strony partyjno-rządowej uczestniczyła w obradach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw ekologii.

Na emeryturę przeszła 1 stycznia 1991. Zmarła 9 lutego 2016. Jej pogrzeb odbył się 12 lutego 2016 w kościele św. Jana Chrzciciela w Zabrzu-Biskupicach, pochowana została na cmentarzu parafialnym w kościele św. Anny w Zabrzu^[4].

Życie prywatne

Od 1950 była zamężna ze Stanisławem Franciszkiem Małeckim (ur. 26 kwietnia 1915 w Jarosławiu, zm. 13 kwietnia 1992), lekarzem chorób płuc, z którym miała dwie córki, Aleksandrę i Danutę. Mieszkała w Zabrzu.

Nagrody i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[5]
• Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Lekarz Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”
• Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”
• Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”

Otrzymała również honorowe obywatelstwo miasta Tarnowskie Góry nadane jej „za zasługi w ratowaniu zdrowia śląskich dzieci” oraz doktorat honoris causa ŚAM^[6].