Bob Pettit

Robert E. Lee „Bob” Pettit (ur. 12 grudnia 1932 w Baton Rouge, Luizjana) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji silnego skrzydłowego, mistrz NBA z 1958, członek Koszykarskiej Galerii Sław im. Jamesa Naismitha.

Robert Pettit

9
silny skrzydłowy
Pełne imię i nazwisko	Robert E. Lee Pettit
Pseudonim	Bob Pettit
Data i miejsce urodzenia	12 grudnia 1932 Baton Rouge
Wzrost	206 cm
Masa ciała	110 kg
Kariera
Aktywność	1954–1965
Szkoła średnia	Baton Rouge (Baton Rogue, Luizjana)
College	LSU (1951–1954)
Draft	1954, numer: 2 Milwaukee Hawks
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1954–1965 Milwaukee/St. Louis Hawks

Mierzący 206 cm wzrostu koszykarz studiował na Louisiana State University. Do NBA został wybrany w drafcie 1954 przez Milwaukee Hawks. W organizacji tej, od 1955 działającej jako St. Louis Hawks, spędził całą karierę (1954-1965). Po pierwszym sezonie gry w NBA (uzyskał średnią 20,4 punktów na mecz i 13,8 zbiórek na mecz) został wybrany debiutantem roku. Dobra postawa nie pomogła jego drużynie, która zakończyła sezon na ostatnim miejscu w dywizji. W 1956, po uzyskaniu średnich 25,7 punktów na mecz i 16,2 zbiórek na mecz został MVP rozgrywek w pierwszej edycji tej nagrody.

W latach 1957–1961 czterokrotnie doprowadził Saint Louis Hawks do finału NBA. W 1957 Jastrzębie uległy Boston Celtics (Pettit uzyskał średnie 29,8 punktów i 16,8 zbiórek w spotkaniach finałowych). Rok później St. Louis Hawks mieli okazję do rewanżu i z niej skorzystali. Prowadzeni przez grającego fenomenalnie Pettita (w jednym z meczów finałów zdobył 50 punktów, a Hawks wygrali 110-109) pokonali swych przeciwników w stosunku meczów 4:3. Kolejne trzy lata to okres dominacji Pettita i Hawks w Konferencji Zachodniej. W 1959 ponownie został uznany MVP. W swoim statystycznie najbardziej udanym sezonie, 1961-1962 zdobywał średnio 31,8 punktów i 18,7 zbiórek na mecz.

W sezonach 1956/1957 i 1960/1961 zajął drugie miejsce w głosowaniu na MVP fazy zasadniczej^[1][2].

Karierę zakończył w 1965 w związku z kontuzją kolana. Jest pierwszym graczem, który przekroczył granicę 20 000 punktów NBA - łącznie zdobył ich 20 880. W swej jedenastoletniej karierze zawodnika NBA zgromadził na swym koncie również 12 849 zbiórek i 2369 asyst. Ze średnią z całej kariery 16,2 zbiórek na mecz cały czas zajmuje trzecie miejsce w historii NBA - wyprzedzają go jedynie Wilt Chamberlain i Bill Russell. Uchodzi za zawodnika, który zrewolucjonizował sposób gry silnego skrzydłowego.

Jedenaście razy brał udział w meczu gwiazd NBA (MVP w 1956, 1958, 1959, 1962). Jako jeden z nielicznych znalazł się we wszystkich Anniversary Teams: NBA 25th Anniversary Team, NBA 35th Anniversary Team oraz NBA’s 50th Anniversary All-Time Team.

Osiągnięcia

NCAA

• NCAA Final Four (1954)
• dwukrotny mistrz konferencji Southeastern (1953-1954)
• Zaliczony do:
  • I składu:
    • All-American (1954)^[3]
    • konferencji Southeastern (1953-1954)
  • II składu All-American (1953)^[3]
  • Galerii Sław Sportu Stanu Luizjana (Louisiana Sports Hall Of Fame - 1973)^[4]
  • Akademickiej Galerii Sław Koszykówki (2006)^[5]

NBA

• Mistrz NBA (1958)^[6]
• trzykrotny wicemistrz NBA (1957, 1960-1961)^[6]
• 4-krotny MVP meczu gwiazd NBA (1956, 1958–1959, 1962)^[7]
• Debiutant Roku NBA (1955)^[8]
• Uczestnik meczu gwiazd:
  • meczu gwiazd NBA (1955–1965)^[9]
  • Legend NBA (1984, 1985)^[10]
• Wybrany do:
  • I składu NBA (1955–1964)^[11]
  • II składu NBA (1960)
• Lider:
  • lider strzelców NBA (1956, 1959)^[12]
  • NBA w zbiórkach (1956)
  • play-off w:
    • średniej zdobytych punktów (1957)^[13]
    • liczbie celnych rzutów wolnych (1957, 1958, 1960)^[14]
• Klub Hawks zastrzegł należący do niego w numer 9^[15]
• 3-krotnie zaliczany do grona najlepszych zawodników w historii NBA przy okazji obchodów rocznicowych:
  • 25-lecia istnienia - NBA 25th Anniversary Team
  • 35-lecia istnienia - NBA 35th Anniversary Team^[16]
  • 50-lecia istnienia - NBA’s 50th Anniversary All-Time Team^[17]
  • 75-lecia istnienia - NBA 75th Anniversary Team (2021)^[18]
• Członek Koszykarskiej Galerii Sław (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame - 1971)^[19]