Boston Celtics

Boston Celtics – amerykański klub koszykarski uczestniczący w rozgrywkach ligi NBA, w której są członkami Dywizji Atlantyckiej (Konferencja Wschodnia). Swoje mecze rozgrywa w hali TD Garden. Celtics wygrywając finały w 2024 roku i zdobywając 18 mistrzowski tytuł stali się najbardziej utytułowanym klubem NBA – wyprzedzili tym samym LA Lakers, którzy zdobyli 17 tytułów mistrzowskich^[1]. Ich zawodnicy otrzymali łącznie 10 tytułów najbardziej wartościowego zawodnika sezonu, a 28 osób związanych z Celtics jest członkami koszykarskiej galerii sław^[2].

Boston Celtics

Pełna nazwa	Boston Celtics od 1946
Przydomek	Celtowie
Maskotka	Lucky the Leprechaun
Barwy	zielony, złoty, czarny, biały
Data założenia	6 czerwca 1946
Liga	NBA Konferencja Wschodnia Dywizja Atlantycka
Państwo	Stany Zjednoczone
Adres	Boston, Massachusetts
Hala sportowa	TD Garden (18 624 miejsc)
Właściciel	Boston Basketball Partners L.L.C.
Prezes	Rich Gotham
Menedżer generalny	Brad Stevens
Trener	Joe Mazzulla
Asystent trenera	Ben Sullivan, Damon Stoudamire, Aaron Miles, Aaron Miles, Damon Stoudamire, DJ MacLeay
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Trzeci strój
Strona internetowa

Boston Celtics

Klub powstał w 1946 roku w Bostonie, współtworząc ligę BAA, która trzy lata później przekształciła się w NBA. W pierwszych latach istnienia zespół prowadził Red Auerbach, a gwiazdą zespołu był Bob Cousy. Nieco później do drużyny dołączył Bill Russell, który wkrótce objął też stanowisko głównego i grającego trenera. Za ich czasów, Celtics zdobyli 11 tytułów mistrzowskich, dominując resztę ligi. W końcówce lat 70., w Bostonie pojawił się Larry Bird, który doprowadził Celtics do trzech tytułów mistrzowskich. Jego rywalizacje z Magikiem Johnsonem w owych latach, stały się klasykiem światowej koszykówki^[3]. Po zakończeniu kariery przez Birda w 1993 roku, Celtics przeżywali kryzys, jednakże wszystko zmieniło się, gdy wybrali oni w drafcie NBA 1998 Paula Pierce’a. Przez 9 kolejnych lat drużyna wracała powoli do dawnej sławy. W 2007^[4] roku zawodnikami Celtics zostali Kevin Garnett i Ray Allen, którzy wraz z Pierce’em stworzyli tzw. Wielką Trójkę. Ówczesny sezon zasadniczy, Celtics zakończyli z bilansem 66–16, zwyciężając o 40 spotkań więcej niż sezon wcześniej. Dotarli do Finałów NBA, gdzie to pokonali wynikiem 4:2 Los Angeles Lakers. Tym samym zdobyli kolejny – 17 tytuł mistrzowski, po 22 latach przerwy. W 2010 roku, Celtics awansowali do Finałów NBA i prowadzili już 3:2^[5], jednakże przegrali ostatecznie w 7 meczach z Los Angeles Lakers^[6]. Po 16 latach przerwy Boston Celtics pokonując wynikiem 4:1 Dallas Mavericks zostają ponownie najlepszą drużyną ligi w sezonie 2023/2024, jednocześnie zdobywając 18 tytuł Mistrza NBA.

Historia

1946–1950: Pierwsze lata

Boston Celtics zostali utworzeni w 1946, przez prezydenta Boston Garden-Arena Corporation Waltera A. Browna i dołączyli do Basketball Association of America, stając się też po połączeniu BAA i National Basketball League członkiem nowej ligi, National Basketball Association^[7]. W 1950 roku Celtics stali się pierwszym zespołem, który wybrał w drafcie afroamerykańskiego gracza, którym stał się Chuck Cooper^[8]. W 1951 roku, Brown stał się właścicielem Boston Bruins z National Hockey League, kiedy to ich poprzedni zarządca Charles Adams borykał się z problemami finansowymi. Brown posiadał już wówczas dwie zawodowe drużyny, które rozgrywały swoje mecze w Boston Garden.

1950–1969: Lata Auerbacha i Russella

Prawie od początku istnienia drużyną kierował trener Arnold „Red” Auerbach. Za jego kadencji Celtics zdobyli dziewięć tytułów mistrzowskich NBA, z czego osiem zostało wywalczonych rok po roku. Pierwszy znaczącym posunięciem transferowym Auerbacha było pozyskanie w 1951 znakomitego rozgrywającego Boba Cousy. Kilka lat później oddał do St. Louis Hawks dwóch doświadczonych zawodników, Eda Macauleya i Cliffa Hagana, w zamian za prawo pierwszego wyboru w drafcie przed sezonem 1956–1957, zyskując w ten sposób 208-centymetrowego Billa Russella, grającego na pozycji środkowego. Auerbach zaangażował również K.C. Jonesa i Tommy’ego Heinsohna. Po roku korzystając z przysługującego Celtics wyboru w pierwszej rundzie draftu, dodał do ekipy obrońcę, Sama Jonesa. Z tymi zawodnikami Auerbach zdominował ligę w latach 60. Po zakończeniu sezonu 1965–1966 Auerbach przekazał swoje obowiązki Russellowi, który stał się pierwszym w NBA czarnym głównym trenerem. Pod wodzą Russella, pełniącego przez trzy sezony podwójną rolę trenera i zawodnika, Boston Celtics wywalczyli mistrzostwo ligi jeszcze dwa razy.

1970–1978: Duet Heinsohn-Cowens

Dorobek ten powiększył się o dwa tytuły w latach 70., gdy trenerem był Heinsohn, a czołowymi zawodnikami John Havlicek i Dave Cowens. Jednak bostończycy już w sezonie 1977–1978 uzyskali poniżej 50% zwycięstw.

1979–1993: Era Larry’ego Birda

Auerbach, mając prawo pierwszego wyboru w drafcie zdecydował się na Larry’ego Birda. Następne posunięcie Auerbacha polegało na dość skomplikowanym „handlu wymiennym” z Golden State Warriors. „Red” oddał im dwa prawa wyboru w drafcie za środkowego Roberta Parisha oraz wybór nr 3, który został wykorzystany później na Kevina McHale’a. Auerbachowi udało się też pozyskać obrońców, Dennisa Johnsona i Danny’ego Ainge’a. W tym składzie Celtics, pod wodzą Larry’ego Birda, pięciokrotnie walczyli wówczas w finałach NBA, trzy razy zdobywając mistrzostwo ligi. W 1986, dwa dni po drafcie, umarł utalentowany Len Bias na skutek przedawkowania narkotyków, w 1992 kontuzja wyeliminowała z gry Larry’ego Birda, a w lecie 1993 zmarł nowy lider drużyny, Reggie Lewis. Te wydarzenia zapoczątkowały wielki kryzys w zespole.

1993–2007: Przebudowa zespołu

W 1997 Auerbach ściągnął do Bostonu trenera Ricka Pitino, który wcześniej pomógł wrócić do świetności New York Knicks, a następnie doprowadził drużynę uniwersytetu Kentucky do mistrzostwa uczelnianej ligi NCAA. Pitino dokonał gruntownej przebudowy Boston Celtics angażując młodych graczy. Trzon zespołu tworzyli: dwaj utalentowani debiutanci – rozgrywający Chauncey Billups i wszechstronny Ron Mercer, grający wcześniej w drużynie uniwersytetu Kentucky, a także młodzi skrzydłowi Antoine Walker i Eric Williams oraz środkowy Travis Knight. Niestety, duże rotacje kadrowe nie przyniosły efektów. Po rezygnacji Pitino w 2001, zespół prowadzili kolejno: Jim O’Brien, Danny Ainge i w końcu Doc Rivers, a zespół przechodził bezustanną przebudowę. Wskutek tego, największym sukcesem w ciągu ostatnich 15 lat był zaledwie finał konferencji w 2002.

W 2006 Celtowie pozyskali nowego gracza wybrany z numerem 21 w drafcie. Był to Rajon Rondo który został wysłany do Phoenix Suns jednak natychmiast został odesłany do Bostonu. W swoim drugim sezonie stał się graczem pierwszej piątki, a zespół z wielkimi gwiazdami: Paulem Pierce’em, Kevinem Garnettem i Rayem Allenem, w składzie sięgnął po mistrzowskie pierścienie. Obecnie uznawany za jednego z najlepszych rozgrywających NBA.

2007–2013: Wielcy Celtowie

2007 rok przyniósł największe pozytywne zmiany w składzie od lat. Do zespołu zaangażowano dwie wielkie gwiazdy: Kevina Garnetta i Raya Allena. Wraz z Paulem Pierce’em i Rajonem Rondo stanowili oni trzon Celtów, których od początku stawiało się w gronie faworytów ligi w sezonie 2007–2008. Sezon zasadniczy Celtics zakończyli na pierwszym miejscu w lidze, odnosząc najwięcej zwycięstw (bilans 66-16). W fazie play-off bostończycy, mający zapewnioną przewagę własnego boiska, rozegrali aż 20 meczów (Lakers – 15), zwyciężając kolejno Atlanta Hawks 4-3, Cleveland Cavaliers 4-3 i Detroit Pistons 4-2, i po raz pierwszy od 1987 wystąpili w finałach ligi, spotykając się z odwiecznymi rywalami – Los Angeles Lakers. Zakończyli je zwyciężając w serii 4-2, a w ostatnim, szóstym meczu w swojej własnej hali deklasując przeciwników 39 punktami (131-92). MVP finałów został ogłoszony Paul Pierce.

W sezonie 2009-10 Celtics ponownie – pomimo dopiero czwartego miejsca w Konferencji Wschodniej po sezonie zasadniczym – dotarli do finałów NBA, w których zmierzyli się z Lakers. W siedmiomeczowej serii Celtics ostatecznie przegrali 3:4.

W sezonie 2010-11 do klubu dołączył Shaquille O’Neal. Zespół z Bostonu zakończył jednak sezon na półfinale konferencji, przegrywając 1-4 z Miami Heat.

Rok później gracze Celtics postraszyli Heat w finale konferencji. Jednakże pomimo prowadzenia w serii 3-2, Boston przegrał 3-4, a po sezonie, do zwycięzców tej serii dołączył rzucający obrońca Celtics Ray Allen.

W sezonie 2012-13 Boston odpadł już w pierwszej rundzie playoffs, przegrywając z New York Knicks 2-4. Pracę w klubie stracił Doc Rivers, a do Brooklyn Nets w wyniku transferu odeszli Kevin Garnett, Paul Pierce i Jason Terry.

Stanowisko Riversa objął Brad Stevens, trener uniwersyteckiej drużyny Butler Bulldogs. Przez sezony 2013-14, 2014-15 i 2015-16 w klubie dokonywano zmian w składzie. Celtics raz nie dostali się do playoffs, a dwa razy zakończyli sezon na 1. rundzie.

W sezonie 2016-17 prowadzeni przez Isaiaha Thomas gracze z Bostonu uzyskali najlepszy wynik w konferencji wschodniej, notując 53 zwycięstwa. W playoffs pokonali Chicago Bulls 4-2 oraz Washington Wizards 4-3 i dotarli do finału konferencji, po raz pierwszy od 2012 roku. Ulegli w nim 1-4 Cleveland Cavaliers.

W drafcie 2017 roku, Boston Celtics wybrali z trzecim numerem Jaysona Tatuma.

Nazwa

Celtowie to rdzenni mieszkańcy obszarów zachodniej Europy – Irlandii, Bretanii i Wysp Brytyjskich. Nazwa nawiązuje w ten sposób do licznych emigrantów, głównie irlandzkich, spośród których rekrutuje się trzon ludności zamieszkującej północno-wschodnie stany USA, w tym Massachusetts. Do tej tradycji nawiązuje także logo klubu – Lucky the Leprechaun.

Zawodnicy

Z tym tematem związana jest kategoria: Koszykarze Boston Celtics.

Skład na sezon 2023/24

Stan na 13 lutego 2024^[9]

Nr	Poz.	Nar.	Nazwisko i imię	Data urodzenia	Wzrost	Masa ciała
12	2.5 !G/F		Brissett, Oshae	1988–06–20	201 cm	95 kg
7	2.5 !G/F		Brown, Jaylen	1996–10-24	198 cm	101 kg
20	1.5 !G		Davison, J.D.	2002–10–03	185 cm	88 kg
30	3.5 !F		Hauser, Sam	1997–12–08	201 cm	98 kg
4	1.5 !G		Holiday, Jrue	1990–06–12	193 cm	93 kg
42	4.5 !C/F		Horford, Al	1986–06–03	206 cm	109 kg
40	4.5 !C/F		Kornet, Luke	1995–07–15	216 cm	113 kg
50	2.5 !G/F		Mychajluk, Swiatosław	1997–06–10	201 cm	93 kg
13	3.5 !F		Peterson, Drew	1999–11–09	206 cm	93 kg
8	4.5 !C/F		Porzingis, Kristaps	1995–08–02	218 cm	109 kg
11	1.5 !G		Pritchard, Payton	1998–01–28	188 cm	93 kg
88	5.0 !C		Queta, Neemias	1999–07–13	213 cm	112 kg
44	1.5 !G		Springer, Jaden	2002–09–25	193 cm	92 kg
0	2.5 !G/F		Tatum, Jayson	1998–03–03	203 cm	95 kg
23	3.5 !F		Tillman, Xavier	1999–01–12	201 cm	111 kg
27	1.5 !G		Walsh, Jordan	2004–03–03	198 cm	93 kg
9	1.5 !G		White, Derrick	1994–07–02	193 cm	86 kg

Trener: Joe Mazzulla
Asystenci: Tony Dobbins • Matthew Reynolds • DJ MacLeay • Amile Jefferson • Charles Lee • Sam Cassell

Trenerzy

Główni trenerzy

Stan na 13 lutego 2024

Trener	Początek	Koniec	Sezony	Sezon regularny				Playoffs
				W	P	%	Gry	W	P	%	Gry
John Russell[10]	Początek istnienia klubu	Koniec sezonu 1947/48	2	42	66	38,9	108	1	2	33,3	3
Alvin Julian[11]	11 kwietnia 1948	Koniec sezonu 1949/50	2	47	81	36,7	128	–	–	–	–
Red Auerbach[12]	27 kwietnia 1950	Koniec sezonu 1965/66	16	795	397	66,7	1192	90	58	60,8	148
Bill Russell[13]	Początek sezonu 1966/67	Koniec sezonu 1968/69	3	162	83	66,1	245	28	18	60,9	46
Tom Heinsohn[14]	Początek sezonu 1969/70	3 stycznia 1978	9	427	263	61,9	690	47	33	58,8	80
Tom Sanders[15]	3 stycznia 1978	listopad 1978	2	23	39	37,1	62	–	–	–	–
Dave Cowens[16]	listopad 1978	Koniec sezonu 1978/79	1	27	41	39,7	68	–	–	–	–
Bill Fitch[17]	23 maja 1979	27 maja 1983	4	242	86	73,8	328	26	19	57,8	45
K.C. Jones[18]	7 czerwca 1983	Koniec sezonu 1987/88	5	308	102	75,1	410	65	37	63,7	102
Jim Rodgers[19]	Początek sezonu 1988/89	8 maja 1990	2	94	70	57,3	164	2	6	25	8
Chris Ford[20]	12 czerwca 1990	17 maja 1995	5	222	188	54,1	410	13	16	44,8	29
M.L. Carr[21]	20 czerwca 1995	30 kwietnia 1997	2	48	116	29,3	164	–	–	–	–
Rick Pitino[22]	8 maja 1997	8 stycznia 2001	4	102	146	41,1	248	–	–	–	–
Jim O’Brien[23]	8 stycznia 2001	27 stycznia 2004	4	139	119	53,9	258	13	13	50	26
John Carroll[24]	27 stycznia 2004	Koniec sezonu 2003/04	1	14	22	38,9	36	0	4	0	4
Doc Rivers[25]	29 kwietnia 2004	23 czerwca 2013	9	416	305	57,7	721	59	47	55,7	106
Brad Stevens	3 lipca 2013	3 czerwca 2021	8	354	282	55,7	636	38	40	48,7	78
Ime Udoka	28 czerwca 2021	16 lutego 2023	2	51	31	62,2	82	14	10	58,3	24
Joe Mazzulla	16 lutego 2023	Obecnie	2	57	25	55,7	82	11	9	55	20

Asystenci trenerów

• Danny Silva (1946–1948)
• Henry McCarthy (1948–1950)
• Art Spector (1949–1950)
• John Killilea (1972–1977)
• Tom Sanders (1977–1978)
• K.C. Jones (1977–1983, 1996–1997)
• Bob McKinnon (1978–1979)
• Jim Rodgers (1980–1988)
• Chris Ford (1983–1990)
• Ed Badger (1984–1988)
• Lanny Van Eman (1988–1990)
• Don Casey (1990–1996)
• Jon P. Jennings (1990–1994)
• Dennis Johnson (1993–1997)
• John Kuester (1995–1997)
• Winston Bennett (1997–1998)
• Andy Enfield (1998–2000)
• Jim O’Brien (1997–2001)
• John Carroll (1997–2004)
• Kevin Willard (1997–2001)
• Mark Starns (1997–2001)
• Lester Conner (1998–2004)

• Andy Enfield (1998–2000)
• Dick Harter (2001–2004)
• Frank Vogel (2001–2004)
• Dana Barros (luty 2004-koniec sezonu 2003/04)
• Paul Cormier (luty 2004 – 2005)
• Jim Brewer (2004–2006)
• Paul Pressey (2004–2006)
• Tony Brown (2004–2007)
• Dave Wohl (2004–2007)
• Armond Hill (2004–2013)
• Kevin Eastman (2004–2013)
• Clifford Ray (2005–2010)
• Tom Thibodeau (2007–2010)
• Mike Longabardi (2007–2013)
• Lawrence Frank (2010–2011)
• Roy Rogers (2010–2011)
• Tyronn Lue (2011–2013)
• Jamie Young (od 2011)
• Jay Larranaga (od 2012)
• Micah Shrewsberry (od 2013)
• Ron Adams (2013–2014)
• Walter McCarty (od 2013)

Zastrzeżone numery

• 00 Robert Parish, C, 1980-94
• 1 Walter A. Brown, właściciel 1946-65
• 2 Red Auerbach, trener, 1950-66
• 3 Dennis Johnson, G, 1983-90
• 5 Kevin Garnett, F, 2007-13
• 6 Bill Russell, C, 1956-69; trener, 1966-69
• 10 Jo Jo White, G, 1969-79
• 14 Bob Cousy, G, 1950-63;
• 15 Tom Heinsohn, F, 1956-65; trener, 1969-78;
• 16 Satch Sanders, F, 1960-73
• 17 John Havlicek, F, 1962-78
• 18 Jim Loscutoff, F, 1955-64
• 18 Dave Cowens, C, 1970-80; trener, 1978-79

• 19 Don Nelson, F, 1965-76
• 21 Bill Sharman, G, 1951-61
• 22 Ed Macauley, C, 1950-56
• 23 Frank Ramsey, F, 1954-64
• 24 Sam Jones, G, 1957-69
• 25 K.C. Jones, G, 1958-67; trener, 1983-88
• 31 Cedric Maxwell, F, 1977-85
• 32 Kevin McHale, F, 1980-93
• 33 Larry Bird, F, 1979-92
• 34 Paul Pierce, F, 1998-2013
• 35 Reggie Lewis, G, 1987-93
• Mikrofon Johnny Most, 1953-90

Włączeni do Koszykarskiej Galerii Sław

(W nawiasie lata występów w klubie)

• Nate „Tiny” Archibald (1978–1983)
• Larry Bird (1979–1992)
• Bob Cousy (1950–1963)
• Dave Cowens (1970–1980)
• John Havlicek (1962–1978)
• Tom Heinsohn (1956–1965) – również jako trener
• Bailey Howell (1966–1970)
• Dennis Johnson (1983–1990)
• Ed Macauley (1950–1956)
• K.C. Jones (1959–1967)
• Sam Jones (1957–1969)
• Kevin McHale (1980–1993)
• Robert Parish (1980–1994)
• Frank Ramsey (1954–1964)
• Bill Russell (1956–1969)
• Bill Sharman (1951–1961) – również jako trener innych drużyn
• Jo Jo White (1969–1979)
• Dave Bing (1977–1978)
• Artis Gilmore (1988)
• Bob Houbregs (1954–1955) znajdował się w składzie, ale nie występował^[26]
• Clyde Lovellette (1962–1964)
• Pete Maravich (1979–1980)
• Bob McAdoo (1979)
• Shaquille O’Neal (2010–2011)
• Gary Payton (2004–2005)
• Andy Phillip (1956–1958)
• Arnie Risen (1955–1958)
• Bill Walton (1985–1987)
• Dominique Wilkins (1994–1995)

Włączeni do Koszykarskiej Galerii Sław FIBA

• Bill Russell

Areny

Boston Garden

TD Garden

Hala	Lokalizacja	Okres użytkowania
		Początek	Koniec
Boston Arena	Boston, Massachusetts	1946	1955
Boston Garden	Boston, Massachusetts	1946	1995
Hartford Civic Center	Hartford, Connecticut	1975	1995
TD Garden	Boston, Massachusetts	1995	–

Statystyki

Statystyczni liderzy NBA

Liderzy w zbiórkach^[27]

• Bill Russell – 1957–1959, 1964–1965

Liderzy w asystach^[28]

• Bob Cousy – 1953–1960
• Rajon Rondo – 2012–2013

Liderzy w przechwytach^[29]

• Rajon Rondo – 2010

Liderzy w skuteczności rzutów z gry^[30]

• Ed Macauley – 1953–1954
• Don Nelson – 1975
• Cedric Maxwell – 1979–1980
• Kevin McHale – 1987–1988

Liderzy w skuteczności rzutów wolnych^[31]

• Bill Sharman – 1953–1957, 1959, 1961
• Larry Siegfried – 1966, 1969
• Larry Bird – 1984, 1986, 1987, 1990

Liderzy wszech czasów klubu

Sezon regularny

(Stan na 15 lutego 2017, a na podstawie^[32])
pogrubienie – oznacza nadal aktywnego zawodnika
kursywa – oznacza nadal aktywnego zawodnika, występującego w innym klubie

Kategoria	Zawodnik	Statystyki
Gry	John Havlicek	1270
Minuty	John Havlicek	46471
Punkty	John Havlicek	26395
Zbiórki	Bill Russell	21620
Asysty	Bob Cousy	6945
Przechwyty	Paul Pierce	1583
Bloki	Robert Parish	1703
Straty	Paul Pierce	3213
Faule	John Havlicek	3281
Celne rzuty z gry	John Havlicek	10513
Oddane rzuty z gry	John Havlicek	23930
Skuteczność rzutów z gry	Kendrick Perkins	56,3
Celne rzuty za 3 punkty	Paul Pierce	1823
Oddane rzuty za 3 punkty	Paul Pierce	4928
Skuteczność rzutów za 3 punkty	Marcus Thornton	41,9
Celne rzuty wolne	Paul Pierce	6434
Oddane rzuty wolne	Paul Pierce	7979
Skuteczność rzutów wolnych	Ray Allen	91,4
Średnia punktów	Isaiah Thomas	24,3
Średnia zbiórek	Bill Russell	22,5
Średnia asyst	Rajon Rondo	8,5
Średnia przechwytów	Rajon Rondo	1,9
Średnia bloków	Kevin McHale	1,7

Nagrody i wyróżnienia

Sezon

MVP^[33]

• Bob Cousy – 1957
• Bill Russell – 1958, 1961–1963, 1965
• Dave Cowens – 1973
• Larry Bird – 1984–1986

MVP Finałów^[33]

• John Havlicek – 1974
• Jo Jo White – 1976
• Cedric Maxwell – 1981
• Larry Bird – 1984, 1986
• Paul Pierce – 2008
• Jaylen Brown – 2024

Debiutanci roku^[34]

• Tom Heinsohn – 1957
• Dave Cowens – 1971
• Larry Bird – 1980

Rezerwowi roku^[35]

• Kevin McHale – 1984, 1985
• Bill Walton – 1986
• Malcolm Brogdon – 2023

Obrońcy roku^[36]

• Kevin Garnett – 2008
• Marcus Smart - 2022

Trenerzy roku^[37]

• Red Auerbach – 1965
• Tom Heinsohn – 1973
• Bill Fitch – 1980

Menedżer Roku^[38]

• Red Auerbach – 1980
• Danny Ainge – 2008

I skład NBA^[39]

• Ed Sadowski – 1948
• Ed Macauley – 1951–1953
• Bob Cousy – 1952–1961
• Bill Sharman – 1956–1959
• Bill Russell – 1959, 1963, 1965
• John Havlicek – 1971–1974
• Larry Bird – 1980–1988
• Kevin McHale – 1987
• Kevin Garnett – 2008
• Jayson Tatum – 2022, 2023

II skład NBA^[39]

• Bill Sharman – 1953, 1955, 1960
• Ed Macauley – 1954
• Bill Russell – 1958, 1960–1962, 1964, 1966–1968
• Tom Heinsohn – 1961–1964
• Bob Cousy – 1962, 1963
• John Havlicek – 1964, 1966, 1968–1970, 1975, 1976
• Sam Jones – 1965–1967
• Dave Cowens – 1973, 1975, 1976
• Jo Jo White – 1975, 1977
• Nate Archibald – 1981
• Robert Parish – 1982
• Larry Bird – 1990
• Paul Pierce – 2009
• Isaiah Thomas – 2017
• Kyrie Irving – 2019
• Jaylen Brown – 2023

III skład NBA^[39]

• Robert Parish – 1989
• Paul Pierce – 2002, 2003, 2008
• Rajon Rondo – 2012
• Jayson Tatum – 2020

I skład defensywny NBA^[40]

• Bill Russell – 1969
• John Havlicek – 1972–1976
• Paul Silas – 1975, 1976
• Dave Cowens – 1976
• Kevin McHale – 1986–1988
• Dennis Johnson – 1987
• Kevin Garnett – 2008, 2009, 2011
• Rajon Rondo – 2010, 2011
• Avery Bradley – 2016
• Marcus Smart – 2019, 2020, 2022

II skład defensywny NBA^[40]

• Tom Sanders – 1969
• John Havlicek – 1969–1971
• Don Chaney – 1972–1975
• Dave Cowens – 1975, 1980
• Larry Bird – 1982–1984
• Kevin McHale – 1983, 1989, 1990
• Dennis Johnson – 1984–1986
• Rajon Rondo – 2009, 2012
• Kevin Garnett – 2012
• Avery Bradley – 2013
• Al Horford – 2018
• Robert Williams – 2022
• Derrick White – 2023

I skład debiutantów NBA^[41]

• John Havlicek – 1963
• Jo Jo White – 1970
• Dave Cowens – 1971
• Larry Bird – 1980
• Kevin McHale – 1981
• Dee Brown – 1991
• Antoine Walker – 1997
• Ron Mercer – 1998
• Paul Pierce – 1999
• Jayson Tatum – 2018

II skład debiutantów NBA^[42]

• Brian Shaw – 1989
• Rick Fox – 1992
• Dino Rađa – 1994
• Eric Montross – 1995
• J.R. Bremer – 2003
• Al Jefferson – 2005
• Ryan Gomes – 2006
• Rajon Rondo – 2007
• Kelly Olynyk – 2014
• Marcus Smart – 2015
• Jaylen Brown – 2017

NBA All-Star Weekend

Nominowani do meczu gwiazd^[43]

• Ed Macauley – 1951–1956
• Bob Cousy – 1951–1963
• Bill Sharman – 1953–1960
• Tom Heinsohn – 1957, 1961–1965
• Bill Russell – 1958–1969
• Sam Jones – 1962, 1964–1966, 1968
• John Havlicek – 1966–1978
• Bailey Howell – 1967
• Jo Jo White – 1971–1977
• Dave Cowens – 1972–1978, 1980

• Paul Silas – 1975
• Larry Bird – 1980–1988, 1990–1992
• Nate Archibald – 1980–1982
• Robert Parish – 1981–1987, 1990, 1991
• Kevin McHale – 1984, 1986–1991
• Dennis Johnson – 1985
• Danny Ainge – 1988
• Reggie Lewis – 1992
• Antoine Walker – 1998, 2002, 2003
• Paul Pierce – 2002–2006, 2008–2012

• Kevin Garnett – 2008–2011, 2013
• Ray Allen – 2008–2009
• Rajon Rondo – 2010–2013
• Isaiah Thomas – 2016, 2017
• Al Horford – 2018
• Kyrie Irving – 2018, 2019
• Kemba Walker – 2020
• Jayson Tatum – 2020–2024
• Jaylen Brown – 2021, 2023, 2024

Uczestnicy Rookie Challenge^[44]

• Dino Rađa – 1994
• Eric Montross – 1995
• Eric Williams – 1996
• Antoine Walker – 1997
• Ron Mercer – 1998
• Chauncey Billups – 1998
• Adrian Griffin – 2000
• Paul Pierce – 2000
• Joe Johnson – 2002
• Tony Allen – 2005
• Al Jefferson – 2005
• Rajon Rondo – 2008
• Kelly Olynyk – 2014, 2015^
• Jared Sullinger – 2014
• Marcus Smart – 2016
• Jaylen Brown – 2018
• Jayson Tatum – 2018, 2019

Trenerzy meczu gwiazd^[45]

• Red Auerbach – 1957–1967
• Tom Heinsohn – 1972–1974, 1976
• Bill Fitch – 1982
• K.C. Jones – 1984–1987
• Chris Ford – 1991
• Doc Rivers – 2008, 2011
• Brad Stevens – 2017
• Joe Mazzulla – 2023

MVP meczu gwiazd^[46]

• Ed Macauley – 1951
• Bob Cousy – 1954, 1957
• Bill Sharman – 1955
• Bill Russell – 1963
• Dave Cowens – 1973
• Nate Archibald – 1981
• Larry Bird – 1982

Zwycięzcy konkursu wsadów^[47]

• Dee Brown – 1991
• Gerald Green – 2007

Zwycięzcy konkursu rzutów za 3 punkty^[47]

• Larry Bird – 1986–1988
• Paul Pierce – 2010

^ – nie wystąpił z powodu kontuzji

Sukcesy

Tytuł	Liczba	Rok
Mistrz NBA	18	1957, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1969, 1974, 1976, 1981, 1984, 1986, 2008, 2024
Mistrz Konferencji	23	1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1969, 1974, 1976, 1981, 1984, 1985, 1986, 1987, 2008, 2010, 2022, 2024
Mistrz dywizji	27	1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1980, 1981, 1982, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1991, 1992, 2005, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2017, 2018, 2022, 2023, 2024, 2025
Występy w play-off	62	1948, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1995, 2002, 2003, 2004, 2005, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024, 2025
Występy w play-in	1	2021

Poszczególne sezony

Na podstawie^[48]:. Stan na koniec sezonu 2024/25

Sezon	Liga	Konferencja	Poz. w konf.	Dywizja	Poz. w dyw.	Sezon reg.		Playoffs
						Wyg.	Por.
Boston Celtics
1946/47	NBA	Wschodnia	5	–	–	22	38
1947/48	NBA	Wschodnia	3	–	–	20	28	Porażka w półfinale Konf. z Chicago Stags (1-2)
1948/49	NBA	Wschodnia	5	–	–	25	35
1949/50	NBA	Wschodnia	6	–	–	22	46
1950/51	NBA	Wschodnia	2	–	–	39	30	Porażka w półfinale Konf. z New York Knicks (0-2)
1951/52	NBA	Wschodnia	2	–	–	39	27	Porażka w półfinale Konf. z New York Knicks (1-2)
1952/53	NBA	Wschodnia	3	–	–	46	25	Wygrana w pół. Konf. z Syracuse Nationals (2-1) Porażka w finale Konf. z New York Knicks (1-3)
1953/54	NBA	Wschodnia	2	–	–	42	30	Porażka w finale Konf. z Syracuse Nationals (0-2)
1954/55	NBA	Wschodnia	3	–	–	36	36	Wygrana w półfinale Konf. z New York Knicks (2-1) Porażka w finale Konf. z Syracuse Nationals (1-3)
1955/56	NBA	Wschodnia	2	–	–	39	33	Porażka w półfinale Konf. z Syracuse Nationals (1-2)
1956/57	NBA	Wschodnia	1	–	–	44	28	Wygrana w finale Konf. z Syracuse Nationals (3-0) Wygrana w finale NBA z Saint Louis Hawks (4-3)
1957/58	NBA	Wschodnia	1	–	–	49	23	Wygrana w finale Konf. z Philadelphia Warriors (4-1) Porażka w finale NBA z Saint Louis Hawks (2-4)
1958/59	NBA	Wschodnia	1	–	–	52	20	WYgrana w finale Konf. z Syracuse Nationals (4-3) Wygrana w finale NBA z Minneapolis Lakers (4-0)
1959/60	NBA	Wschodnia	1	–	–	59	16	Wygrana w finale Konf. z Philadelphia Warriors (4-2) Wygrana w finale NBA z Saint Louis Hawks (4-3)
1960/61	NBA	Wschodnia	1	–	–	57	22	Wygrana w finale Konf. z Syracuse Nationals (4-1) Wygrana w finale NBA z Saint Louis Hawks (4-1)
1961/62	NBA	Wschodnia	1	–	–	60	22	Zwycięstwo w finale Konf. z Philadelphia Warriors (4-3) Wygrana w finale NBA z Los Angeles Lakers (4-3)
1962/63	NBA	Wschodnia	1	–	–	58	22	Wygrana w finale Konf. z Cincinnati Royals (4-3) Wygrana w finale NBA z Los Angeles Lakers (4-2)
1963/64	NBA	Wschodnia	1	–	–	59	21	Wygrana w finale Konf. z Cincinnati Royals (4-1) Wygrana w finale NBA z San Francisco Warriors (4-1)
1964/65	NBA	Wschodnia	1	–	–	62	18	Wygrana w finale Konf. z Philadelphia 76ers (4-3) Wygrana w finale NBA z Los Angeles Lakers (4-1)
1965/66	NBA	Wschodnia	2	–	–	54	26	Wygrana w półfinale Konf. z Cincinnati Royals (3-2) Wygrana w finale Konf. z Philadelphia 76ers (4-1) Wygrana w finale NBA z Los Angeles Lakers (4-3)
1966/67	NBA	Wschodnia	2	–	–	60	21	Wygrana w półfinale Konf. z New York Knicks (3-1) Porażka w finale Konf. z Philadelphia 76ers (1-4)
1967/68	NBA	Wschodnia	2	–	–	54	28	Wygrana w półfinale Konf. z Detroit Pistons (4-2) Wygrana w finale Konf. z Philadelphia 76ers (4-3) Wygrana w finale NBA z Los Angeles Lakers (4-2)
1968/69	NBA	Wschodnia	4	–	–	48	34	Wygrana w półfinale Konf. z Philadelphia 76ers (4-1) Wygrana w finale Konf. z New York Knicks (4-2) Wygrana w finale NBA z Los Angeles Lakers (4-3)
1969/70	NBA	Wschodnia	6	–	–	34	48
1970/71	NBA	Wschodnia	5	Atlantic	3	44	38
1971/72	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	56	26	Wygrana w półfinale Konf. z Atlanta Hawks (4-2) Porażka w finale Konf. z New York Knicks (1-4)
1972/73	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	68	14	Wygrana w półfinale Konf. z Atlanta Hawks (4-2) Porażka w finale Konf. z New York Knicks (3-4)
1973/74	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	56	26	Wygrana w półfinale Konf. z Buffalo Braves (4-2) Wygrana w finale Konf. z New York Knicks (4-1) Wygrana w finale NBA z Milwaukee Bucks (4-3)
1974/75	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	60	22	Wygrana w półfinale Konf. z Houston Rockets (4-1) Porażka w finale Konf. z Washington Bullets (2-4)
1975/76	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	54	28	Wygrana w półfinale Konf. z Buffalo Braves (4-2) Wygrana w finale Konf. z Cleveland Cavaliers (4-2) Wygrana w finale NBA z Phoenix Suns (4-2)
1976/77	NBA	Wschodnia	4	Atlantic	2	44	38	Wygrana w 1. rundzie z San Antonio Spurs (2-0) Porażka w półfinale Konf. z Philadelphia 76ers (3-4)
1977/78	NBA	Wschodnia	8	Atlantic	3	32	50
1978/79	NBA	Wschodnia	10	Atlantic	5	29	53
1979/80	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	61	21	Wygrana w półfinale Konf. z Houston Rockets (4-0) Porażka w finale Konf. z Philadelphia 76ers (3-4)
1980/81	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	62	20	Wygrana w półfinale Konf. z Chicago Bulls (4-0) Wygrana w finale Konf. z Philadelphia 76ers (4-3) Wygrana w finale NBA z Houston Rockets (4-2)
1981/82	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	63	19	Wygrana w półfinale Konf. z Washington Bullets (4-1) Porażka w finale Konf. z Philadelphia 76ers (3-4)
1982/83	NBA	Wschodnia	3	Atlantic	2	56	26	Wygrana w 1. rundzie z Atlanta Hawks (2-1) Porażka w półfinale Konf. z Milwaukee Bucks (0-4)
1983/84	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	62	20	Wygrana w 1. rundzie z Washington Bullets (3-1) Wygrana w półfinale Konf. z New York Knicks (4-3) Wygrana w finale Konf. z Milwaukee Bucks (4-1) Wygrana w finale NBA z Los Angeles Lakers (4-3)
1984/85	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	63	19	Wygrana w 1. rundzie z Cleveland Cavaliers (3-1) Wygrana w półfinale Konf. z Detroit Pistons (4-2) Wygrana w finale Konf. z Philadelphia 76ers (4-1) Porażka w finale NBA z Los Angeles Lakers (2-4)
1985/86	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	67	15	Wygrana w 1. rundzie z Chicago Bulls (3-0) Wygrana w półfinale Konf. z Atlanta Hawks (4-1) Wygrana w finale Konf. z Milwaukee Bucks (4-0) Wygrana w finale NBA z Houston Rockets (4-2)
1986/87	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	59	23	Wygrana w 1. rundzie z Chicago Bulls (3-0) Wygrana w półfinale Konf. z Milwaukee Bucks (4-3) Zwycięstwo w finale Konf. z Detroit Pistons (4-3) Porażka w finale NBA z Los Angeles Lakers (2-4)
1987/88	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	57	25	Wygrana w 1. rundzie z New York Knicks (3-1) Wygrana w półfinale Konf. z Atlanta Hawks (4-3) Porażka w finale Konf. z Detroit Pistons (2-4)
1988/89	NBA	Wschodnia	8	Atlantic	3	42	40	Porażka w 1. rundzie z Detroit Pistons (0-3)
1989/90	NBA	Wschodnia	4	Atlantic	2	52	30	Porażka w 1. rundzie z New York Knicks (2-3)
1990/91	NBA	Wschodnia	2	Atlantic	1	56	26	Wygrana w 1. rundzie z Indiana Pacers (3-2) Porażka w półfinale Konf. z Detroit Pistons (2-4)
1991/92	NBA	Wschodnia	2	Atlantic	1	51	31	Wygrana w 1. rundzie z Indiana Pacers (3-0) Porażka w półfinale Konf. z Cleveland Cavaliers (3-4)
1992/93	NBA	Wschodnia	4	Atlantic	2	48	34	Porażka w 1. rundzie z Charlotte Hornets (1-3)
1993/94	NBA	Wschodnia	10	Atlantic	5	32	50
1994/95	NBA	Wschodnia	8	Atlantic	3	35	47	Porażka w 1. rundzie z Orlando Magic (1-3)
1995/96	NBA	Wschodnia	11	Atlantic	5	33	49
1996/97	NBA	Wschodnia	15	Atlantic	7	15	67
1997/98	NBA	Wschodnia	12	Atlantic	6	36	46
1998/99	NBA	Wschodnia	12	Atlantic	5	19	31
1999/00	NBA	Wschodnia	10	Atlantic	5	35	47
2000/01	NBA	Wschodnia	9	Atlantic	5	36	46
2001/02	NBA	Wschodnia	3	Atlantic	2	49	33	Wygrana w 1. rundzie z Philadelphia 76ers (3-2) Wygrana w półfinale Konf. z Detroit Pistons (4-1) Porażka w finale Konf. z New Jersey Nets (2-4)
2002/03	NBA	Wschodnia	6	Atlantic	3	44	38	Wygrana w 1. rundzie z Indiana Pacers (4-2) Porażka w półfinale Konf. z New Jersey Nets (0-4)
2003/04	NBA	Wschodnia	8	Atlantic	4	36	46	Porażka w 1. rundzie z Indiana Pacers (0-4)
2004/05	NBA	Wschodnia	3	Atlantic	1	45	37	Porażka w 1. rundzie z Indiana Pacers (3-4)
2005/06	NBA	Wschodnia	11	Atlantic	3	33	49
2006/07	NBA	Wschodnia	15	Atlantic	5	24	58
2007/08	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	66	16	Wygrana w 1. rundzie z Atlanta Hawks (4-3) Wygrana w półfinale Konf. z Cleveland Cavaliers (4-3) Wygrana w finale Konf. z Detroit Pistons (4-2) Wygrana w finale NBA z Los Angeles Lakers (4-2)
2008/09	NBA	Wschodnia	2	Atlantic	1	62	20	Wygrana w 1. rundzie z Chicago Bulls (4-3) Porażka w półfinale Konf. z Orlando Magic (3-4)
2009/10	NBA	Wschodnia	4	Atlantic	1	50	32	Wygrana w 1. rundzie z Miami Heat (4-1) Wygrana w półfinale Konf. z Cleveland Cavaliers (4-2) Wygrana w finale Konf. z Orlando Magic (4-2) Porażka w finale NBA z Los Angeles Lakers (3-4)
2010/11	NBA	Wschodnia	3	Atlantic	1	56	26	Wygrana w 1. rundzie z New York Knicks (4-0) Porażka w półfinale Konf. z Miami Heat (1-4)
2011/12	NBA	Wschodnia	4	Atlantic	1	39	27	Wygrana w 1. rundzie z Atlanta Hawks (4-2) Wygrana w półfinale Konf. z Philadelphia 76ers (4-3) Porażka w finale Konf. z Miami Heat (3-4)
2012/13	NBA	Wschodnia	7	Atlantic	3	41	40	Porażka w 1. rundzie z New York Knicks (2-4)
2013/14	NBA	Wschodnia	12	Atlantic	4	25	57
2014/15	NBA	Wschodnia	7	Atlantic	2	40	42	Porażka w 1. rundzie z Cleveland Cavaliers (0-4)
2015/16	NBA	Wschodnia	5	Atlantic	2	48	34	Porażka w 1. rundzie z Atlanta Hawks (2-4)
2016/17	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	53	29	Wygrana w 1. rundzie z Chicago Bulls (4-2) Wygrana w półfinale Konf. z Washington Wizards (4-3) Porażka w finale Konf. z Cleveland Cavaliers (1-4)
2017/18	NBA	Wschodnia	2	Atlantic	2	55	27	Wygrana w 1. rundzie z Milwaukee Bucks (4-3) Wygrana w półfinale Konf. z Philadelphia 76ers (4-1) Porażka w finale Konf. z Cleveland Cavaliers (3-4)
2018/19	NBA	Wschodnia	4	Atlantic	3	49	33	Wygrana w 1. rundzie z Indiana Pacers (4-0) Porażka w półfinale Konf. z Milwaukee Bucks (1-4)
2019/20[49][50]	NBA	Wschodnia	3	Atlantic	2	48	24	Wygrana w 1. rundzie z Philadelphia 76ers (4-0) Wygrana w półfinale Konf. z Toronto Raptors (4-3) Porażka w finale Konf. z Miami Heat (2-4)
2020/21[51]	NBA	Wschodnia	7 / 7	Atlantic	4	36	36	Play in Wygrana w meczu 7-8 o 7 w playoff z Washington Wizards Play-off Porażka w 1. rundzie z Brooklyn Nets (1-4)
2021/22	NBA	Wschodnia	2	Atlantic	1	51	31	Wygrana w 1. rundzie z Brooklyn Nets (4-0) Wygrana w półfinale Konf. z Milwaukee Bucks (4-3) Wygrana w finale Konf. z Miami Heat (4-3) Porażka w finale NBA z Golden State Warriors (2-4)
2022/23	NBA	Wschodnia	2	Atlantic	1	57	25	Wygrana w 1. rundzie z Atlanta Hawks (4-2) Wygrana w półfinale Konf. z Philadelphia 76ers (4-3) Porażka w finale Konf. z Miami Heat (3-4)
2023/24	NBA	Wschodnia	1	Atlantic	1	64	18	Wygrana w 1. rundzie z Miami Heat (4-1) Wygrana w półfinale Konf. z Cleveland Cavaliers (4-1) Wygrana w finale Konf. z Indiana Pacers (4–0) Wygrana w finale NBA z Dallas Mavericks (4-1)
2024/25	NBA	Wschodnia	2	Atlantic	1	61	21	Wygrana w 1. rundzie z Orlando Magic (4-1) Porażka w półfinale Konf. z New York Knicks (2-4)