Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Atlanta Hawks
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Atlanta Hawks – amerykański klub koszykarski mający swoją siedzibę w Atlancie, w stanie Georgia. Występuje w Dywizji Południowo-Wschodniej, Konferencji Wschodniej w National Basketball Association (NBA). Domowe spotkania Hawks rozgrywają w hali State Farm Arena.
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Klub powstał w 1946 jako Tri-Cities Blackhawks i miał swoją siedzibę w obszarze tzw. Quad Cities, na granicy stanów Iowa i Illinois. Trzema miastami z nazwy były: Moline, Rock Island i Davenport. Klub był jednym z 17 założycieli ligi NBA, powstałej w 1949 z połączenia lig NBL i BAA. W pierwszym sezonie zespół prowadził legendarny trener Red Auerbach.
W 1951 klub przeniósł się do Milwaukee, a nazwę skrócono do „Hawks” („Jastrzębie”). W następnych latach, mimo pozyskania późniejszego MVP Boba Pettita, klub spisywał się fatalnie. Po kolejnej przeprowadzce, w 1955 do Saint Louis, osiągnięcia zespołu się poprawiły. W 1957 Hawks awansowali do finału ligi, gdzie przegrali z, będącymi na początku swej mistrzowskiej passy, Boston Celtics. Rok później jednak zrewanżowali się, czyniąc wyłom w serii mistrzostw Celtów w latach 1957–1969 i zdobywając, jedyne w dziejach zespołu, mistrzostwo NBA. Hawks z sezonu '58 to ostatnia w całości biała drużyna, która sięgnęła po tytuł. Zespół, trenowany przez Alexa Hannuma poprowadzili do mistrzostwa Bob Pettit, Ed Macauley i Cliff Hagan.
Hawks stali się w następnych latach prawie etatowymi przeciwnikami Celtics, przegrywając z nimi w dwóch kolejnych finałach, w latach 1960 i 1961. Kolejne sezony to stale wysoka forma zespołu, jednak bez osiągania największych laurów – Hawks w latach 1963–1967 poprzestali na zdobyciu czterech tytułów mistrzów swojej dywizji.
Mimo sukcesów zespół został sprzedany i w 1968 przeniesiony do Atlanty. Tam zdobyli jeszcze raz tytuł mistrza dywizji w 1970, ale potem zespół przestał odnosić sukcesy. Wiązało się to m.in. z pechowymi wyborami w drafcie (np. w 1975 mając wybory nr 1. i 3. zespół zdecydował się na Davida Thompsona i Marvina Webstera, którzy wybrali jednak kariery w lidze ABA). W 1976 właścicielem klubu został znany biznesmen Ted Turner. W 1980 zespół, po latach przerwy wygrał rywalizację w Centralnej Dywizji. Dwa lata później do zespołu trafiła wielka gwiazda – Dominique Wilkins, z którym od połowy lat 80. zespół stale był w elicie ligi, jednak nigdy nie mógł się przebić choćby do finałów konferencji.
W 1994, po roku pracy nowego trenera Lenny’ego Wilkensa, Hawks znów zdobyli tytuł mistrza dywizji, ale na tym poprzestali. Po tym sezonie odszedł Wilkins, zaś jego następcy, Danny Manning czy Steve Smith nie potrafili nadać zespołowi mistrzowskiego szlifu. Jedynie Lenny Wilkens, dzięki w sumie dobrej grze drużyny w sezonach zasadniczych pobił stary rekord Reda Auerbacha w liczbie zwycięstw (939 w 1995).
W sezonie 2024/2025 drużyna kierowana przez swojego lidera Trae Younga zakończyła swoją grę w NBA na poziomie play-in.[1] Zespoły Orlando Magic i Miami Heat okazały się zbyt mocne dla Jastrzębi.
Do dziś zespół spisuje się przeciętnie, bijąc rekordy pod względem braku uczestnictwa w playoffach (8), czy braku zawodnika uczestniczącego w Meczach Gwiazd (23 lata). Inne niechlubne rekordy to seria sezonów z więcej niż 50 porażkami (4) i drugie miejsce w historii pod względem okresu od zdobycia mistrzostwa ligi (50 lat).
Remove ads
Nazwa
Nazwa klubu nawiązuje do wojny Czarnego Jastrzębia, która rozgrywała się na terenach stanu Illinois[2].
Zawodnicy
Podsumowanie
Perspektywa
Kadra w sezonie 2020/21
Stan na 8 kwietnia 2021[3]
Trener: 
Nate McMillan
Asystenci: Marlon Garnett • Matt Hill • Melvin Hunt • Chris Jent • Scottie Parker
Międzynarodowe prawa
| SG |  |
Marcus Eriksson | 2015 NBA Draft | 50 numer |
| PF/C |  |
Alpha Kaba | 2017 NBA Draft | 60 numer |
Trenerzy
|
|
|
Remove ads
Zastrzeżone numery
Włączeni do Basketball Hall of Fame
- 8 Walt Bellamy
- trener, 15, 18, 19 Richie Guerin
- 6, 16, 17Cliff Hagan
- 42 Connie Hawkins
- 14 Bob Houbregs
- 2 Moses Malone
- 44 Pete Maravich
- trener, 20, 50 Ed Macauley
- 9 Bob Pettit
- trener, 14, 15, 32 Lenny Wilkens
- 21 Dominique Wilkins
Remove ads
Statystyki
Podsumowanie
Perspektywa
Statystyczni liderzy NBA
- Bob Pettit – 1956, 1959
- Dominique Wilkins – 1986
Liderzy w zbiórkach[5]
- Mel Hutchins – 1952
- Bob Pettit – 1956
- Dikembe Mutombo – 2000
Liderzy w przechwytach[6]
- Mookie Blaylock – 1997–1998
Liderzy w blokach[7]
- Tree Rollins – 1983
Liderzy w skuteczności rzutów za 3 punkty[8]
- Kyle Korver – 2014, 2015
Liderzy wszech czasów klubu
- Sezon regularny
(Stan na 15 lutego 2017, a na podstawie[9])
Remove ads
Nagrody i wyróżnienia
Podsumowanie
Perspektywa
Sezon
- Bob Pettit – 1956, 1959
- Dikembe Mutombo – 1997, 1998
- Bob Pettit – 1955
- Alan Henderson – 1998
- Jamal Crawford – 2010
- Harry Gallatin – 1963
- Richie Guerin – 1968
- Hubie Brown – 1978
- Mike Fratello – 1986
- Lenny Wilkens – 1994
- Mike Budenholzer – 2015
- Stan Kasten – 1986, 1987
- Kyle Korver – 2015
J. Walter Kennedy Citizenship Award[18]
- Doc Rivers – 1990
- Joe O’Toole – 1995
- Steve Smith – 1998
- Dikembe Mutombo – 1999
- Bob Pettit – 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964
- Dominique Wilkins – 1986
- Frank Brian – 1951
- Slater Martin – 1957, 1958, 1959
- Cliff Hagan – 1958, 1959
- Bob Pettit – 1965
- Lou Hudson – 1970
- Pete Maravich – 1973
- Dan Roundfield – 1980
- Dominique Wilkins – 1987, 1988, 1991, 1993
- Dikembe Mutombo – 2001
- Dominique Wilkins – 1989
- Kevin Willis – 1992
- Dikembe Mutombo – 1998
- Joe Johnson – 2010
- Al Horford – 2011
- Dan Roundfield – 1980, 1982, 1983
- Tree Rollins – 1984
- Mookie Blaylock – 1994, 1995
- Dikembe Mutombo – 1997, 1998
- Bill Bridges – 1969, 1970
- Joe Caldwell – 1970
- „Fast Eddie” Johnson – 1979, 1980
- Dan Roundfield – 1981, 1984
- Tree Rollins – 1983
- Mookie Blaylock – 1996, 1997, 1998, 1999
- Dikembe Mutombo – 1999
- Josh Smith – 2010
- Paul Millsap – 2016
- Zelmo Beaty – 1963
- Lou Hudson – 1968
- Pete Maravich – 1971
- John Brown – 1974
- John Drew – 1975
- Dominique Wilkins – 1983
- Stacey Augmon – 1992
- Al Horford – 2008
- Trae Young – 2019
- Jason Terry – 2000
- Josh Childress – 2005
- Josh Smith – 2005
- Marvin Williams – 2006
- John Collins – 2018
- Kevin Huerter – 2019
NBA All-Star Weekend
- Bob Pettit – 1956, 1958, 1959, 1962
- Josh Smith – 2005
- Dominique Wilkins – 1985, 1990
- Spud Webb – 1986
- Dominique Wilkins – 2013–2015
- Al Horford – 2011
- Steve Smith – 2011
Trenerzy drużyn NBA All-Star[26]
- Mike Fratello – 1988
- Lenny Wilkens – 1994
- Mike Budenholzer – 2015
- Uczestnicy Rising Stars Challenge[27]
- Alan Henderson – 1996
- Jason Terry – 2001
- Josh Smith – 2005
- Al Horford – 2009
- Pero Antiḱ – 2014^
- Dennis Schröder – 2015
- Frank Brian – 1951
- Dike Eddleman – 1951, 1952
- Mel Hutchins – 1953
- Don Sunderlage – 1954
- Frank Selvy – 1955
- Bob Pettit – 1955–1965
- Bob Harrison – 1956
- Ed Macauley – 1957
- Slater Martin – 1957–1959
- Cliff Hagan – 1958–1962
- Clyde Lovellette – 1960, 1961
- Lenny Wilkens – 1963–1965, 1967–1968
- Zelmo Beaty – 1966
- Bill Bridges – 1967, 1968, 1970
- Joe Caldwell – 1969, 1970
- Lou Hudson – 1969–1974
- Pete Maravich – 1973, 1974
- John Drew – 1976, 1980
- Dan Roundfield – 1980–1982
- „Fast Eddie” Johnson – 1980, 1981
- Dominique Wilkins – 1986–1994
- Doc Rivers – 1988
- Moses Malone – 1989
- Kevin Willis – 1992
- Mookie Blaylock – 1994
- Dikembe Mutombo – 1997, 1998, 2000, 2001
- Christian Laettner – 1997
- Steve Smith – 1998
- Shareef Abdur-Rahim – 2002
- Joe Johnson – 2007–2012
- Al Horford – 2010, 2011, 2015, 2016
- Paul Millsap – 2014–2017
- Jeff Teague – 2015
- Kyle Korver – 2015
^ – nie wystąpił z powodu kontuzji
NBL
|
|
|
|
Turniej World Professional Basketball
- II skład turnieju WPBT[31]
- Billy Hassett (1947)
- Whitey Van Nieda (1948)
- Bobby McDermott (1948)
Remove ads
Areny
Philips Arena obecna siedziba Hawks (od 1999)
Georgia Dome (1997–1999)
Omni Coliseum (1972–1997)
Alexander Memorial Coliseum (1968–1972 oraz 1997–1999)
Milwaukee Arena (1947–1959)
Kiel Auditorium 1955–1968
Wharton Field House 1946–1951
.jpg)
Sukcesy
Poszczególne sezony
Podsumowanie
Perspektywa
Na podstawie[32]:. Stan na koniec sezonu 2024/25
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads