Bronisław Rutkowski

Bronisław Rutkowski (ur. 27 lutego 1898 w Komajach (pow. święciański)^[1], zm. 1 czerwca 1964 w Lipsku) – polski organista, pedagog, krytyk muzyczny, dyrygent i kompozytor.

Bronisław Rutkowski

Bronisław Rutkowski (ok. 1935 r.)
Data i miejsce urodzenia	27 lutego 1898 Komaje, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	1 czerwca 1964 Lipsk, Niemiecka Republika Demokratyczna
Instrumenty	organy
Gatunki	muzyka dawna
Zawód	organista, pedagog, dyrygent, kompozytor
Powiązania	Akademia Muzyczna w Krakowie
Odznaczenia

Życiorys

Tablica upamiętniająca prof. Bronisława Rutkowskiego w elewacji budynku Szkoły Muzycznej jego imienia przy ulicy Józefińskiej 10–12 w Krakowie

Studiował grę na organach w konserwatorium w Petersburgu (1915–1918) oraz w Konserwatorium Warszawskim (1921–1924) u Mieczysława Surzyńskiego (organy) i Henryka Melcera (dyrygentura). Studia kontynuował w Paryżu u Louisa Vierne′a. Studiował także na wydziale humanistycznym Uniwersytetu Wileńskiego w latach 1919–1921. W 1920 r. brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl^[1].

Uczestnik powstania warszawskiego. Po wojnie profesor (w latach 1955–1964 rektor) Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie (obecnie Akademii Muzycznej), wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim i kierownik artystyczny Filharmonii Krakowskiej (1955–1956). Autor wielu opracowań muzyki dawnej.

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954)^[2] i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1959)^[3]. W 1960 roku otrzymał nagrodę miasta Krakowa^[4].

Zmarł 1 czerwca 1964 roku w Lipsku przy grobie Jana Sebastiana Bacha w kościele św. Tomasza, pełniąc funkcję jurora na Międzynarodowym Konkursie Bachowskim. Rok później jego imię nadano reprezentacyjnej sali koncertowej „Florianka”, a 2 kwietnia 1974 roku – szkole muzycznej przy ul. Józefińskiej w Krakowie^[5].

Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w alei zasłużonych^[6] (kwatera LXVII-zach.-2-6)^[7].

Jego uczniami byli m.in. Joachim Grubich, Jan Janca, Jan Jargoń, Henryk Klaja, Feliks Rączkowski i Tadeusz Paciorkiewicz.

Życie prywatne

Był synem Józefa i Marii z Rutkowskich. Dnia 26 lipca 1924 r. zawarł związek małżeński z Zofią Wośkowską^[1]. Ich jedyna córka, Ewa, zginęła w bombardowaniu Lublina w 1939 r^[8][9].