Bronisław Warzybok

Bronisław Warzybok (ur. 18 grudnia 1895 w Rzeszowie, zm. 10 kwietnia 1981) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Bronisław Warzybok

Bronisław Warzybok (<1934)
podpułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia	18 grudnia 1895 Rzeszów
Data śmierci	10 kwietnia 1981
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	6 Pułk Piechoty 80 Pułk Piechoty 77 Pułku Piechoty 16 Pułk Piechoty DOK X 21 Dywizja Piechoty Górskiej 4 Pułk Strzelców Podhalańskich
Stanowiska	dowódca batalionu kwatermistrz pułku szef sztabu dywizji zastępca dowódcy pułku dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa II wojna światowa kampania wrześniowa obrona Cieszyna
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 18 grudnia 1895 w Rzeszowie jako syn Kazimierza^[1]. W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich. Był oficerem 6 pułku piechoty. Na stopień chorążego został mianowany 1 maja 1916, a podporucznika – 1 stycznia 1917^[2]. W 1918 pełnił służbę w 14 pułku strzelców polskich^[3].

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 412. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 6 Pułk Piechoty Legionów^[4]. W 1923 był I oficerem sztabu 29 Dywizji Piechoty w Grodnie, pozostając oficerem nadetatowym 80 pułku piechoty w Słonimiu^[5]. Z dniem 15 października 1924 został przydzielony z 29 DP do macierzystego 80 s. 1 grudnia 1924 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 121. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6]. W maju 1925 został przeniesiony do 77 pułku piechoty w Lidzie na stanowisko dowódcy II batalionu^[7].

W kwietniu 1928 został przesunięty w 16 pułku piechoty w Tarnowie ze stanowiska dowódcy I batalionu na stanowisko kwatermistrza^[8]. W grudniu 1929 został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu na stanowisko inspektora wyszkolenia Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego^[9]. 14 grudnia 1931 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 roku i 12. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[10]. 4 stycznia 1932 rozpoczął studia na Kursie Normalnym Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Z dniem 1 października 1933, po ukończeniu kursu i otrzymaniu tytułu oficera dyplomowanego, przydzielony został do dowództwa 21 Dywizji Piechoty Górskiej w Białej na stanowisko szefa sztabu.

Od 1934 był zastępcą, a od 1937 dowódcą 4 pułku strzelców podhalańskich w Cieszynie^[11]. Dowodził nim także w czasie kampanii wrześniowej 1939 broniąc Cieszyna. Po zakończeniu działań wojennych dostał się do niewoli niemieckiej i przebywał w Oflagu II C Woldenberg^[12].

Po zakończeniu II wojny światowej był m.in. kierownikiem administracji i bibliotekarzem w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie. W 1949 uczestniczył w organizacji nowej uczelni, utworzonej w miejsce likwidowanej szkoły cieszyńskiej – Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, w tym w przeprowadzce zbiorów bibliotecznych. Zatrudniony w bibliotece WSR był w latach 1951–1952, potem 1960–1972, zajmując się opracowaniem i klasyfikacją zbiorów oraz obsługą czytelni. W 1960 otrzymał Honorową Odznakę Wyższej Szkoły Rolniczej^[13].

Pochowany na cmentarzu Prądnik Czerwony w Krakowie (kwatera B1-II-8)^[14].

Grób płka Bronisława Warzyboka na Cmentarzu Prądnik Czerwony

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari nr 180^[15]
• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5967 (17 maja 1922)^[16]
• Krzyż Niepodległości (2 sierpnia 1931)^[17]
• Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
• Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[18]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1821
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych
• Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)^[19]
• Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”) (12 grudnia 1921)^[3]