Carlos Moyá

Carlos Moyá Llompart (ur. 27 sierpnia 1976 w Palma de Mallorca) – hiszpański tenisista, zwycięzca French Open 1998 w grze pojedynczej, lider rankingu ATP, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk z Aten (2004).

Carlos Moyá

Państwo	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	27 sierpnia 1976 Palma de Mallorca
Wzrost	190 cm
Gra	praworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	1995
Zakończenie kariery	2010
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	20
Najwyżej w rankingu	1 (15 marca 1999)
Australian Open	F (1997)
Roland Garros	W (1998)
Wimbledon	4R (2004)
US Open	SF (1998)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	108 (29 października 2001)
Australian Open	QF (2001)

Do 2007 roku był związany z włoską tenisistką, Flavią Pennettą. Później związał się z Caroliną Cerezuelą. W sierpniu 2010 roku urodziła im się córka Carla, a w grudniu 2012 roku syn Carlos.

Kariera tenisowa

Jako zawodowy tenisista Moyá występował w latach 1995–2010^[1].

W grze pojedynczej Hiszpan wygrał 20 turniejów rangi ATP World Tour oraz uczestniczył w 24 finałach.

Jednym z jego największych sukcesów był triumf we French Open w 1998 roku. W ćwierćfinale zawodów pokonał Marcela Ríosa, a w finale 6:3, 7:5, 6:3 Àlexa Corretję^[2]. Sezon 1998 był ogólnie najlepszym w karierze Moyi. Oprócz tytułu w Paryżu wygrał rozgrywki ATP Super 9 w Monte Carlo, był w półfinale US Open, w finale na Majorce i ATP Finals. W turnieju ATP Finals podczas meczów grupowych pokonał Karola Kučerę i Jewgienija Kafielnikowa, a poniósł porażkę z Pete'em Samprasem. W spotkaniu półfinałowym wyeliminował Tima Henmana, a w meczu o tytuł uległ Àlexowi Corretji. W styczniu 1997 roku Moyá awansował do finału Australian Open, gdzie nie sprostał Pete'owi Samprasowi^[3].

W 2004 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atenach. W turnieju singlowym dotarł do ćwierćfinału przegrywając z Nicolásem Massú, natomiast w zawodach deblowych odpadł w 1 rundzie, startując razem z Rafaelem Nadalem.

W latach 1996–2004 Moyá reprezentował Hiszpanię w Pucharze Davisa. Łącznie przez ten czas zagrał w 27 meczach singlowych, wygrywając 20 z nich. W 2004 roku pomógł drużynie zdobyć trofeum, po zwycięstwie 3:2 w finale ze Stanami Zjednoczonymi. W swoich pojedynkach pokonał Mardy'ego Fisha i Andy'ego Roddicka^[4].

W rankingu gry pojedynczej Moyá najwyżej był na 1. miejscu (15 marca 1999), a w klasyfikacji gry podwójnej na 108. pozycji (29 października 2001). Liderem zestawienia singlowego był przez 2 tygodnie, do 28 marca 1999 roku.

Gra pojedyncza (20–24)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	12 listopada 1995	Buenos Aires	Ceglana	Félix Mantilla	6:0, 6:3
Finalista	1.	5 maja 1996	Monachium	Ceglana	Ctislav Doseděl	4:6, 6:4, 3:6
Zwycięzca	2.	18 sierpnia 1996	Umag	Ceglana	Félix Mantilla	6:0, 7:6(4)
Finalista	2.	15 września 1996	Bukareszt	Ceglana	Alberto Berasategui	1:6, 6:7(5)
Finalista	3.	12 stycznia 1997	Sydney	Twarda	Tim Henman	3:6, 1:6
Finalista	4.	26 stycznia 1997	Australian Open, Melbiurne	Twarda	Pete Sampras	2:6, 3:6, 3:6
Finalista	5.	3 sierpnia 1997	Amsterdam	Ceglana	Ctislav Doseděl	6:7(4), 6:7(5), 7:6(4), 2:6
Finalista	6.	17 sierpnia 1997	Indianapolis	Twarda	Jonas Björkman	3:6, 6:7(3)
Zwycięzca	3.	24 sierpnia 1997	Long Island	Twarda	Patrick Rafter	6:4, 7:6(1)
Finalista	7.	14 września 1997	Bournemouth	Ceglana	Félix Mantilla	2:6, 2:6
Zwycięzca	4.	26 kwietnia 1998	Monte Carlo	Ceglana	Cédric Pioline	6:3, 6:0, 7:5
Zwycięzca	5.	7 czerwca 1998	French Open, Paryż	Ceglana	Àlex Corretja	6:3, 7:5, 6:3
Finalista	8.	4 października 1998	Majorka	Ceglana	Gustavo Kuerten	7:6(5), 2:6, 3:6
Finalista	9.	29 listopada 1998	World Championship, Hanower	Twarda (hala)	Àlex Corretja	6:3, 6:3, 5:7, 3:6, 5:7
Finalista	10.	7 marca 1999	Indian Wells	Twarda	Mark Philippoussis	7:5, 4:6, 4:6, 6:4, 2:6
Zwycięzca	6.	16 kwietnia 2000	Estoril	Ceglana	Francisco Clavet	6:3, 6:2
Finalista	11.	22 października 2000	Tuluza	Twarda (hala)	Àlex Corretja	3:6, 2:6
Finalista	12.	29 kwietnia 2001	Barcelona	Ceglana	Juan Carlos Ferrero	6:4, 5:7, 3:6, 6:3, 5:7
Zwycięzca	7.	22 lipca 2001	Umag	Ceglana	Jérôme Golmard	6:4, 3:6, 7:6(2)
Zwycięzca	8.	3 marca 2002	Acapulco	Ceglana	Fernando Meligeni	7:6(4), 7:6(4)
Finalista	13.	21 kwietnia 2002	Monte Carlo	Ceglana	Juan Carlos Ferrero	5:7, 3:6, 4:6
Zwycięzca	9.	14 lipca 2002	Bastad	Ceglana	Junus al-Ajnawi	6:3, 2:6, 7:5
Zwycięzca	10.	21 lipca 2002	Umag	Ceglana	David Ferrer	6:2, 6:3
Zwycięzca	11.	11 sierpnia 2002	Cincinnati	Twarda	Lleyton Hewitt	7:5, 7:6(5)
Finalista	14.	29 września 2002	Hongkong	Twarda	Juan Carlos Ferrero	3:6, 6:1, 6:7(4)
Zwycięzca	12.	23 lutego 2003	Buenos Aires	Ceglana	Guillermo Coria	6:3, 4:6, 6:4
Finalista	15.	30 marca 2003	Miami	Twarda	Andre Agassi	3:6, 3:6
Zwycięzca	13.	27 kwietnia 2003	Barcelona	Ceglana	Marat Safin	5:7, 6:2, 6:2, 3:0 krecz
Zwycięzca	14.	27 lipca 2003	Umag	Ceglana	Filippo Volandri	6:4, 3:6, 7:5
Finalista	16.	12 października 2003	Wiedeń	Twarda (hala)	Roger Federer	3:6, 3:6, 3:6
Zwycięzca	15.	11 stycznia 2004	Ćennaj	Twarda	Paradorn Srichaphan	6:4, 3:6, 7:6(5)
Finalista	17.	18 stycznia 2004	Sydney	Twarda	Lleyton Hewitt	3:4 krecz
Finalista	18.	22 lutego 2004	Buenos Aires	Ceglana	Guillermo Coria	4:6, 1:6
Zwycięzca	16.	7 marca 2004	Acapulco	Ceglana	Fernando Verdasco	6:3, 6:0
Zwycięzca	17.	9 maja 2004	Rzym	Ceglana	David Nalbandian	6:3, 6:3, 6:1
Zwycięzca	18.	9 stycznia 2005	Ćennaj	Twarda	Paradorn Srichaphan	3:6, 6:4, 7:6(5)
Finalista	19.	31 lipca 2005	Umag	Ceglana	Guillermo Coria	2:6, 6:4, 2:6
Finalista	20.	8 stycznia 2006	Ćennaj	Twarda	Ivan Ljubičić	6:7(6), 2:6
Zwycięzca	19.	19 lutego 2006	Buenos Aires	Ceglana	Filippo Volandri	7:6(6), 6:4
Finalista	21.	7 stycznia 2007	Sydney	Twarda	James Blake	3:6, 7:5, 1:6
Finalista	22.	3 marca 2007	Acapulco	Ceglana	Juan Ignacio Chela	3:6, 6:7(2)
Zwycięzca	20.	29 lipca 2007	Umag	Ceglana	Andrei Pavel	6:4, 6:2
Finalista	23.	17 lutego 2008	Costa do Sauípe	Ceglana	Nicolás Almagro	6:7(4), 6:3, 5:7
Finalista	24.	14 sierpnia 2008	Bukareszt	Ceglana	Gilles Simon	3:6, 4:6

Osiągnięcia w turniejach Wielkiego Szlema i ATP World Tour Masters 1000 (gra pojedyncza)

Turniej	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	Wygrane turnieje	Bilans w turnieju
Wielki Szlem
Australian Open	–	1R	F	2R	1R	–	QF	2R	2R	–	1R	1R	1R	1R	1R	1R	0 / 13	13–13
French Open	–	2R	2R	W	4R	1R	2R	3R	QF	QF	4R	3R	QF	1R	–	–	1 / 13	32–12
Wimbledon	–	1R	2R	2R	2R	1R	2R	–	–	4R	–	–	1R	–	–	–	0 / 8	7–8
US Open	–	2R	1R	SF	2R	4R	3R	2R	4R	3R	2R	3R	QF	2R	–	–	0 / 13	26–13
Bilans spotkań	0–0	2–4	8–4	14–3	5–3	3–3	8–4	4–3	8–3	9–3	4–3	4–3	8–4	1–3	0–1	0–1	N/A	78–46
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals	–	–	SF	F	–	–	–	SF	RR	RR	–	–	–	–	–	–	0 / 5	10–9
ATP World Tour Masters 1000
Indian Wells	–	–	3R	3R	F	1R	2R	1R	3R	2R	QF	2R	4R	3R	–	2R	0 / 13	18–12
Miami	–	–	3R	3R	4R	2R	4R	2R	F	QF	3R	3R	2R	3R	–	–	0 / 12	19–12
Monte Carlo	–	3R	SF	W	QF	2R	2R	F	SF	SF	1R	1R	1R	1R	–	–	1 / 13	26–12
Rzym	–	3R	3R	3R	3R	2R	1R	QF	3R	W	1R	1R	1R	1R	–	–	1 / 13	20–12
Stuttgart/Madryt	–	1R	2R	2R	–	1R	1R	3R	3R	–	2R	1R	2R	1R	–	1R	0 / 12	3–12
Montreal/Toronto	–	–	–	–	–	–	2R	2R	1R	3R	1R	3R	1R	1R	–	–	0 / 8	6–8
Cincinnati	–	–	–	2R	1R	2R	2R	W	1R	QF	3R	1R	QF	QF	–	–	1 / 11	19–10
Paryż	–	3R	2R	2R	2R	1R	1R	SF	–	–	–	–	2R	–	–	–	0 / 8	5–8
Hamburg	–	3R	2R	1R	SF	1R	1R	2R	2R	QF	–	1R	SF	QF	NMS		0 / 12	17–12
Ranking na koniec sezonu
	61	28	7	5	22	41	19	5	7	5	31	43	17	42	446	516	N/A

Legenda

     W, wygrał turniej

     F, przegrał w finale

     SF, przegrał w półfinale

     QF, przegrał w ćwierćfinale

     4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie

     RR, odpadł w fazie grupowej

     –, nie startował w turnieju głównym

Kariera trenerska

Od stycznia do listopada 2016 roku był trenerem Milosa Raonica, który w tym czasie został finalistą Wimbledonu i sezon zakończył na 3. miejscu w klasyfikacji ATP^[5][6]. Od 2017 dołączył do sztabu Rafaela Nadala, a z początkiem sezonu 2018 został pierwszym trenerem Nadala^[7][8].