Jewgienij Kafielnikow

Jewgienij Aleksandrowicz Kafielnikow, ros. Евгений Александрович Кафельников (ur. 18 lutego 1974 w Soczi) – rosyjski tenisista, lider światowego rankingu ATP w grze pojedynczej, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w singlu i deblu, zdobywca złotego medalu igrzysk olimpijskich w Sydney (2000), zdobywca Pucharu Davisa.

Jewgienij Kafielnikow

Państwo	Rosja
Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1974 Soczi
Wzrost	190 cm
Gra	praworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	1992
Zakończenie kariery	2003
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	26
Najwyżej w rankingu	1 (3 maja 1999)
Australian Open	W (1999)
Roland Garros	W (1996)
Wimbledon	QF (1995)
US Open	SF (1999, 2001)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	27
Najwyżej w rankingu	4 (30 marca 1998)
Australian Open	QF (1995, 1999)
Roland Garros	W (1996, 1997, 2002)
Wimbledon	SF (1994, 1995)
US Open	W (1997)
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie Reprezentacja  Rosja złoto Sydney 2000 tenis ziemny (gra pojedyncza)
Strona internetowa

Kariera tenisowa

Jako zawodowy tenisista występował w latach 1992–2003^[1].

W 1994 roku przyznano Kafielnikowowi tytuł ATP Most Improved Player of the Year (największy postęp w sezonie) za awans ze 104. na 11. miejsce w rankingu.

W grze pojedynczej Rosjanin zwyciężył w 26 turniejach rangi ATP World Tour oraz uczestniczył w 20 finałach. W 1996 roku został mistrzem wielkoszlemowego French Open, po pokonaniu w finale Michaela Sticha. W 1999 roku wygrał Australian Open – w finale był lepszy od Thomasa Enqvista. Rok później Kafielnikow przegrał finał Australian Open z Andre Agassim.

W grze podwójnej tenisista rosyjski triumfował w 27 imprezach ATP World Tour oraz dochodził do 14 finałów. W 1996, 1997 i 2002 roku wygrał French Open. W 1996 i 1997 roku dokonał tego z Danielem Vackiem, a w 2002 roku z Paulem Haarhuisem. W 1997 roku został także zwycięzcą US Open, wspólnie z Vackiem. W 2003 roku przegrał razem z Haarhuisem finał French Open.

Kafielnikow wygrywając French Open z 1996 roku stał się pierwszym tenisistą od czasów Kena Rosewalla, który zdobył tytuł zarówno w singlu i deblu w jednych zawodach wielkoszlemowych^[2]. Rosewall dokonał tego wyczynu w 1972 roku podczas Australian Open.

Przez całą swoją karierę Kafielnikow reprezentował Rosję w Pucharze Davisa. W 2002 roku Rosjanie zdobyli pierwszy w historii tytuł w zawodach, a Kafielnikow uczestniczył w tej edycji od początku, od rywalizacji w I rundzie przeciwko Szwajcarii, do finału przeciwko Francji^[3]. W finałowej rundzie z Francją przegrał w singlu z Sébastienem Grosjeanem, a także w deblu w parze z Maratem Safinem z Nicolasem Escudé i Fabrice’em Santoro^[4][5]. W 1994 i 1995 roku awansował również z reprezentacją do finału zawodów.

W 2000 roku Kafielnikow zdobył złoty medal podczas igrzysk olimpijskich w Sydney w grze pojedynczej, po pokonaniu w finale Tommy’ego Haasa^[6].

W rankingu gry pojedynczej Kafielnikow najwyżej był na 1. miejscu (3 maja 1999), a w klasyfikacji gry podwójnej na 4. pozycji (30 marca 1998). Pozycję lidera wśród singlistów utrzymywał łącznie przez 6 tygodni.

W 2019 został uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy^[7].

Rosjanin preferował grę z głębi kortu, wyróżniając się siłą uderzeń i pełnym zdecydowaniem w swoich zagraniach^[2]. Dzięki występom w deblu dysponował agresywnym wolejem i potrafił atakować przy siatce.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (26–20)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	9 stycznia 1994	Adelaide	Twarda	Aleksandr Wołkow	6:4, 6:3
Zwycięzca	2.	6 marca 1994	Kopenhaga	Dywanowa (hala)	Daniel Vacek	6:3, 7:5
Finalista	1.	8 maja 1994	Hamburg	Ceglana	Andrij Medwediew	4:6, 4:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca	3.	28 sierpnia 1994	Long Island	Twarda	Cédric Pioline	5:7, 6:1, 6:2
Zwycięzca	4.	19 lutego 1995	Mediolan	Dywanowa (hala)	Boris Becker	7:5, 5:7, 7:6(6)
Zwycięzca	5.	26 marca 1995	Petersburg	Dywanowa (hala)	Guillaume Raoux	6:2, 6:2
Finalista	2.	23 kwietnia 1995	Nicea	Ceglana	Marc Rosset	4:6, 0:6
Zwycięzca	6.	16 lipca 1995	Gstaad	Ceglana	Jakob Hlasek	6:3, 6:4, 3:6, 6:3
Zwycięzca	7.	27 sierpnia 1995	Long Island	Twarda	Jan Siemerink	7:6, 6:2
Zwycięzca	8.	7 stycznia 1996	Adelaide	Twarda	Byron Black	7:6, 3:6, 6:1
Finalista	3.	10 marca 1996	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Goran Ivanišević	4:6, 6:3, 3:6
Finalista	4.	31 marca 1996	Petersburg	Dywanowa (hala)	Magnus Gustafsson	2:6, 6:7(4)
Zwycięzca	9.	5 maja 1996	Praga	Ceglana	Bohdan Ulihrach	7:5, 1:6, 6:3
Zwycięzca	10.	8 czerwca 1996	French Open, Paryż	Ceglana	Michael Stich	7:6(4), 7:5, 7:6(4)
Finalista	5.	23 czerwca 1996	Halle	Trawiasta	Nicklas Kulti	7:6(5), 3:6, 4:6
Finalista	6.	21 lipca 1996	Stuttgart	Ceglana	Thomas Muster	2:6, 2:6, 4:6
Zwycięzca	11.	6 października 1996	Lyon	Dywanowa (hala)	Arnaud Boetsch	7:5, 6:3
Finalista	7.	3 listopada 1996	Paryż	Twarda (hala)	Thomas Enqvist	2:6, 4:6, 5:7
Finalista	8.	10 listopada 1996	Moskwa	Dywanowa (hala)	Goran Ivanišević	6:3, 1:6, 3:6
Zwycięzca	12.	15 czerwca 1997	Halle	Trawiasta	Petr Korda	7:6(2), 6:7(5), 7:6(7)
Zwycięzca	13.	17 sierpnia 1997	New Haven	Twarda	Patrick Rafter	7:6(4), 6:4
Zwycięzca	14.	9 listopada 1997	Moskwa	Dywanowa (hala)	Petr Korda	7:6(2), 6:4
Finalista	9.	16 listopada 1997	Hanower	Twarda (hala)	Pete Sampras	3:6, 2:6, 2:6
Finalista	10.	8 lutego 1998	Marsylia	Twarda (hala)	Thomas Enqvist	4:6, 1:6
Zwycięzca	15.	1 marca 1998	Londyn	Dywanowa (hala)	Cédric Pioline	7:5, 6:4
Zwycięzca	16.	14 czerwca 1998	Halle	Trawiasta	Magnus Larsson	6:4, 6:4
Finalista	11.	20 września 1998	Taszkent	Twarda	Tim Henman	5:7, 4:6
Finalista	12.	1 października 1998	Stuttgart	Twarda (hala)	Richard Krajicek	4:6, 3:6, 3:6
Zwycięzca	17.	15 listopada 1998	Moskwa	Dywanowa (hala)	Goran Ivanišević	7:6(2), 7:6(5)
Zwycięzca	18.	31 stycznia 1999	Australian Open, Melbourne	Twarda	Thomas Enqvist	4:6, 6:0, 6:3, 7:6(1)
Zwycięzca	19.	21 lutego 1999	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Tim Henman	6:2, 7:6(3)
Finalista	13.	8 sierpnia 1999	Montreal	Twarda	Thomas Johansson	6:1, 3:6, 3:6
Finalista	14.	22 sierpnia 1999	Waszyngton	Twarda	Andre Agassi	6:7(3), 1:6
Zwycięzca	20.	14 listopada 1999	Moskwa	Dywanowa (hala)	Byron Black	7:6(2), 6:4
Finalista	15.	30 stycznia 2000	Australian Open, Melbourne	Twarda	Andre Agassi	6:3, 3:6, 2:6, 4:6
Finalista	16.	27 lutego 2000	Londyn	Twarda (hala)	Marc Rosset	4:6, 4:6
Zwycięzca	21.	1 października 2000	Sydney	Twarda	Tommy Haas	7:6(4), 3:6, 6:2, 4:6, 6:3
Zwycięzca	22.	29 października 2000	Moskwa	Dywanowa (hala)	David Prinosil	6:2, 7:5
Finalista	17.	26 listopada 2000	Sztokholm	Twarda (hala)	Thomas Johansson	2:6, 4:6, 4:6
Zwycięzca	23.	18 lutego 2001	Marsylia	Twarda (hala)	Sébastien Grosjean	7:6(5), 6:2
Finalista	18.	16 września 2001	Taszkent	Twarda	Marat Safin	2:6, 2:6
Zwycięzca	24.	7 października 2001	Moskwa	Dywanowa (hala)	Nicolas Kiefer	6:4, 7:5
Finalista	19.	4 listopada 2001	Paryż	Twarda (hala)	Sébastien Grosjean	6:7(3), 1:6, 7:6(5), 4:6
Zwycięzca	25.	16 czerwca 2002	Moskwa	Trawiasta	Nicolas Kiefer	2:6, 6:4, 6:4
Zwycięzca	26.	15 września 2002	Taszkent	Twarda	Uładzimir Wałczkou	7:6(6), 7:5
Finalista	20.	2 lutego 2003	Mediolan	Dywanowa (hala)	Martin Verkerk	4:6, 7:5, 5:7

Gra podwójna (27–14)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	6 lutego 1994	Marsylia	Dywanowa (hala)	Martin Damm	Jan Siemerink Daniel Vacek	7:6, 4:6, 1:6
Zwycięzca	1.	10 kwietnia 1994	Barcelona	Ceglana	David Rikl	Jim Courier Javier Sánchez	5:7, 6:1, 6:4
Finalista	2.	24 kwietnia 1994	Monte Carlo	Ceglana	Daniel Vacek	Nicklas Kulti Magnus Larsson	6:3, 6:7, 4:6
Zwycięzca	2.	1 maja 1994	Monachium	Ceglana	David Rikl	Boris Becker Petr Korda	7:6, 7:5
Zwycięzca	3.	15 maja 1994	Rzym	Ceglana	David Rikl	Wayne Ferreira Javier Sánchez	6:1, 7:5
Zwycięzca	4.	23 października 1994	Lyon	Dywanowa (hala)	Jakob Hlasek	Martin Damm Patrick Rafter	6:7, 7:6, 7:6
Finalista	3.	19 marca 1995	Petersburg	Dywanowa (hala)	Jakob Hlasek	Martin Damm Anders Järryd	4:6, 2:6
Zwycięzca	5.	9 kwietnia 1995	Estoril	Ceglana	Andriej Olchowski	Marc-Kevin Goellner Diego Nargiso	5:7, 7:5, 6:2
Zwycięzca	6.	14 maja 1995	Hamburg	Ceglana	Wayne Ferreira	Byron Black Andriej Olchowski	6:1, 7:6
Finalista	4.	25 czerwca 1995	Halle	Trawiasta	Andriej Olchowski	Jacco Eltingh Paul Haarhuis	2:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca	7.	31 lipca 1995	Montreal	Twarda	Andriej Olchowski	Brian MacPhie Sandon Stolle	6:4, 6:4
Zwycięzca	8.	22 października 1995	Lyon	Dywanowa (hala)	Jakob Hlasek	John-Laffnie de Jager Wayne Ferreira	6:3, 6:3
Finalista	5.	25 lutego 1996	Antwerpia	Dywanowa (hala)	Menno Oosting	Jonas Björkman Nicklas Kulti	4:6, 4:6
Zwycięzca	9.	24 marca 1996	Petersburg	Dywanowa (hala)	Andriej Olchowski	Nicklas Kulti Peter Nyborg	6:3, 6:4
Zwycięzca	10.	5 maja 1996	Praga	Ceglana	Daniel Vacek	Luis Lobo Javier Sánchez	6:3, 6:7, 6:3
Zwycięzca	11.	8 czerwca 1996	French Open, Paryż	Ceglana	Daniel Vacek	Guy Forget Jakob Hlasek	6:2, 6:3
Finalista	6.	23 czerwca 1996	Halle	Trawiasta	Daniel Vacek	Byron Black Grant Connell	1:6, 5:7
Zwycięzca	12.	29 września 1996	Bazylea	Twarda (hala)	Daniel Vacek	David Adams Menno Oosting	6:3, 6:4
Zwycięzca	13.	13 października 1996	Wiedeń	Dywanowa (hala)	Daniel Vacek	Pavel Vízner Menno Oosting	7:6, 6:4
Finalista	7.	3 listopada 1996	Paryż	Dywanowa (hala)	Daniel Vacek	Jacco Eltingh Paul Haarhuis	4:6, 6:4, 6:7
Zwycięzca	14.	7 czerwca 1997	French Open, Paryż	Ceglana	Daniel Vacek	Todd Woodbridge Mark Woodforde	7:6, 4:6, 6:3
Zwycięzca	15.	13 lipca 1997	Gstaad	Ceglana	Daniel Vacek	Trevor Kronemann David Macpherson	4:6, 7:6, 6:3
Zwycięzca	16.	6 września 1997	US Open, Nowy Jork	Twarda	Daniel Vacek	Jonas Björkman Nicklas Kulti	7:6, 6:3
Zwycięzca	17.	22 lutego 1998	Antwerpia	Twarda	Wayne Ferreira	Tomás Carbonell Francisco Roig	7:5, 3:6, 6:2
Finalista	8.	1 marca 1998	Londyn	Dywanowa (hala)	Daniel Vacek	Martin Damm Jim Grabb	4:6, 5:7
Zwycięzca	18.	18 października 1998	Wiedeń	Dywanowa (hala)	Daniel Vacek	David Adams John-Laffnie de Jager	7:5, 6:3
Finalista	9.	15 listopada 1998	Moskwa	Dywanowa (hala)	Daniel Vacek	Jared Palmer Jeff Tarango	4:6, 7:6, 2:6
Zwycięzca	19.	18 kwietnia 1999	Barcelona	Ceglana	Paul Haarhuis	Massimo Bertolini Cristian Brandi	7:5, 6:3
Finalista	10.	20 lutego 2000	Rotterdam	Twarda (hala)	Tim Henman	David Adams John-Laffnie de Jager	7:5, 2:6, 3:6
Zwycięzca	20.	23 kwietnia 2000	Monte Carlo	Ceglana	Wayne Ferreira	Paul Haarhuis Sandon Stolle	6:3, 2:6, 6:1
Finalista	11.	14 maja 2000	Rzym	Ceglana	Wayne Ferreira	Martin Damm Dominik Hrbatý	4:6, 6:4, 3:6
Zwycięzca	21.	15 października 2000	Wiedeń	Twarda (hala)	Nenad Zimonjić	Jiří Novák David Rikl	6:4, 6:4
Zwycięzca	22.	18 marca 2001	Indian Wells	Twarda	Wayne Ferreira	Jonas Björkman Todd Woodbridge	6:2, 7:5
Zwycięzca	23.	13 maja 2001	Rzym	Ceglana	Wayne Ferreira	Daniel Nestor Sandon Stolle	6:4, 7:6(6)
Zwycięzca	24.	28 października 2001	Petersburg	Twarda (hala)	Dienis Gołowanow	Irakli Labadze Marat Safin	7:5, 6:4
Finalista	12.	21 kwietnia 2002	Monte Carlo	Ceglana	Paul Haarhuis	Jonas Björkman Todd Woodbridge	3:6, 6:3, 7–10
Zwycięzca	25.	8 czerwca 2002	French Open, Paryż	Ceglana	Paul Haarhuis	Mark Knowles Daniel Nestor	7:5, 6:4
Zwycięzca	26.	16 marca 2003	Indian Wells	Twarda	Wayne Ferreira	Bob Bryan Mike Bryan	3:6, 7:5, 6:4
Finalista	13.	8 czerwca 2003	French Open, Paryż	Ceglana	Paul Haarhuis	Bob Bryan Mike Bryan	6:7(3), 3:6
Finalista	14.	20 lipca 2003	Stuttgart	Ceglana	Kevin Ullyett	Tomáš Cibulec Pavel Vízner	6:3, 3:6, 4:6
Zwycięzca	27.	3 sierpnia 2003	Waszyngton	Twarda	Sarkis Sarksjan	Chris Haggard Paul Hanley	7:5, 4:6, 6:2

Starty wielkoszlemowe

Gra pojedyncza

Turniej	1992	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	Bilans w turnieju
Australian Open	–	–	2R	QF	QF	–	–	W	F	QF	2R	2R	28–7
French Open	–	2R	3R	SF	W	QF	2R	2R	QF	QF	2R	2R	31–10
Wimbledon	–	–	3R	QF	1R	4R	1R	3R	2R	3R	3R	1R	16–10
US Open	–	–	4R	3R	–	2R	4R	SF	3R	SF	2R	3R	24–9
Bilans spotkań	0–0	1–1	8–4	15–4	11–2	8–3	4–3	15–3	13–4	15–4	5–4	4–4	99–36

Gra podwójna

Turniej	1992	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	Bilans w turnieju
Australian Open	–	–	1R	QF	3R	–	–	QF	3R	3R	2R	2R	14–8
French Open	–	–	2R	QF	W	W	2R	QF	QF	1R	W	F	34–7
Wimbledon	–	–	SF	SF	3R	1R	3R	2R	–	–	3R	3R	17–6
US Open	–	–	1R	2R	–	W	2R	1R	SF	2R	3R	1R	15–8
Bilans spotkań	0–0	0–0	5–4	11–4	10–2	12–1	4–3	7–3	9–3	3–3	11–3	8–3	80–29