Chlorek cynku

Chlorek cynku (łac. zinci chloridum), ZnCl
2 – nieorganiczny związek chemiczny, sól cynku i kwasu solnego. Silnie higroskopijny, rozpuszczalny w wodzie, alkoholu etylowym, eterze, glicerynie.

Chlorek cynku

kryształy uwodnionego chlorku cynku
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) dichlorek cynku Inne nazwy i oznaczenia farm. łac. zinci chloridum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	ZnCl 2
Masa molowa	136,29 g/mol
Wygląd	białe, higroskopijne kryształy[1]
Identyfikacja
Numer CAS	7646-85-7
PubChem	5727
DrugBank	DB14533
Właściwości Gęstość 2,907 g/cm³[2]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 432 g/100 ml[1] w innych rozpuszczalnikach rozpuszczalny w etanolu i acetonie[2] Temperatura topnienia 283–293 °C[1][3] 325 °C[2] Temperatura wrzenia 732 °C[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2024-09-02] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[3] Niebezpieczeństwo Zwroty H H302, H314, H335, H410 Zwroty P P260, P273, P280, P301+P312, P303+P361+P353, P305+P351+P338 Numer RTECS ZH1400000 Dawka śmiertelna LD50 1100 mg/kg (szczur, drogą pokarmową)[3]
Podobne związki
Inne aniony	bromek cynku
Inne kationy	chlorek wapnia, chlorek rtęci(II)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	B05XA12
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania dożylnie

Zastosowanie

• w syntezie organicznej jako kwas Lewisa^[4]
• bezwodny jako środek suszący
• środek odkażający i ściągający (roztwór 1%)^[5]
• zaprawa przy drukowaniu tkanin
• topnik do oczyszczania powierzchni lutowanych
• mikronawóz
• składnik elektrolitu
• składnik żużli pokrywająco-rafinujących stosowanych przy wytopie stopów cynku

Otrzymywanie

Bezwodny chlorek cynku można otrzymać m.in. w wyniku reakcji chloru (w temp. 700 °C) lub chlorowodoru (na gorąco) z cynkiem. Przemysłowo otrzymywany w reakcji siarczku cynku z chlorem. Po rozpuszczeniu cynku, jego tlenku lub węglanu w gorącym kwasie solnym i odparowaniu roztworu uzyskuje się monohydrat, ZnCl
2·H
2O. Znane są też hydraty zawierające 1,5, 2,5, 3 lub 4 cząsteczki wody krystalizacyjnej^[6].